313 تأملی در موسیقی ایرانی عالقه شان برای عموم مردم ــ مردمیکه به این مسائل بی تبلیغات خودآگاهانه ی موسیقی وجود داشت که با ای درباره رفت. چنان واهمه بودند ــ هدر می ها، دپارتمان موسیقی دانشگاه تهران به «دپارتمان صدا» بازگشایی دانشگاه ی «موسیقی» گناه بود! (البته چند سال بعد تغییر نام داد، گویا خود کلمه ی «موسیقی» استفاده کردند.) دوباره از کلمه که در حال نوشتن این سطور ویکم، همچنان ی دوم قرن بیست در دهه ی هستم، رژیم اسالمی ایران هنوز هم در برابر موسیقی مضطرب و از توسعه های موسیقایی آن ناراحت است. واقعیت این استکه بخش زیادی از فعالیت موجودکامال ابتکار عمل خود هنرمندان است، بدون اینکه از هرگونه حمایت توان گفت که رژیم در تالشش برای حذف مند باشند. می ای بهره دولتی موسیقی از زندگی عمومی عمال شکست خود را پذیرفته است. با این حال، ی موسیقی با خطر دائمی دخالت و ممانعت دولت مواجه اجرا و عرضه توان در ها اجازه ندارند در مألعام آواز بخوانند و نمی است و همچنان خانم تلویزیون نمای نزدیک سازها را نشان داد، حتی اگر صدایشان بهگوش برسد. همچنین اجرای عمومی هر نوع موسیقی رقصی با حضور رقصندگان اکیدا ممنوع است. ای با ای، رهبر فعلی جمهوری اسالمی، اخیرا در مصاحبه الله خامنه آیت شود ها موسیقی تدریس می ناباوریگفتکه متوجه شده در برخی از دانشگاه و سپس ادامه داد که اینکار اشتباه است و باید جلو آن راگرفت (این مصاحبه های آقای ها و توصیه در یوتیوب قابل مشاهده است). خوشبختانه به گفته شود. ی موسیقی و آموزش آن چندان توجهی نمی ای درباره خامنه مشاهدات بیشتر ام، از پدرم و دیگران بارها شنیده بودمکه «صدای هر نوع از زمانکودکی تنها این بلکه شود». نه موسیقی، از هرجای دنیا، در موسیقی ایرانی یافت می های ایرانی انگیز را شنیده بودمکه حتی پرندگان هم در مقام این ادعای شگفت
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2