328 ی حاضر گذشته سازان مدرن بودند، تردید آهنگ شوند، بی سازان معاصر محسوب می آهنگ زنیم؟ و درخصوص دومین مکتب گونه صدا می ها را این اما آیا ما هنوز آن در اوایل قرن بیستم آن را تشکیل داد 1 موسیقی وین، که آرنولد شوئنبرگ ها هم از اعضای اصلی آن بودند، چطور؟ آن 3 و آنتون وبرن 2 و آلبان برگ ها را ای امروز آن دان حرفه نود سال پیش بسیار مدرن بودند، اما موسیقی داند. های قرن بیستم می کالسیک ی «مدرن» بازی با کلمات ی کاربرد مناسب کلمه شاید نوشتن درباره و غیرضروری باشد، آنچه مهم است این است که برای اکثر افراد های ای، بسیاری از موسیقی دانان حرفه دوست، اگر نه برای موسیقی موسیقی شوند. به همان اندازه این ی سبککالسیک مدرن شناخته می صد سالگذشته کنند، واقعیت مهم استکه بیشتر افرادیکه از موسیقیکالسیک حمایت می خرند، این موسیقی ی آن را می شده های ضبط روند و نسخه به کنسرت می ای که «آوانگارد» ی انواع موسیقی ویژه درباره را دوست ندارند. این امر به شود صادق است. شناخته می اند سازندگان این نوع موسیقی «مدرن» از اینکه از حمایت عموم محروم داران ها از حمایتگروهکوچکی از طرف خاطر هستند. با این حال، آن رنجیده کنند. خاطر پیدا می ی آوانگارد آرامش دان از این نهضت مدرنیته غیرموسیقی گرایی را سازی اغلب نوعی نخبه های رادیکال در آهنگ داران گرایش طرف رسد این تصور غالب است بینند. به نظر می در این شکل از حمایتشان می ی موسیقی برای عموم مردم غیرقابل درک باشد، لزوما که اگر یک قطعه هاست. ناگفته نماند که ای دارد که فراتر از درک آن فکرانه های روشن ارزش کامال موافقم که موسیقی جدی، که آفرینشی موسیقایی با ساختاری پیچیده راحتی برای همه قابل فهم نیست. شکی نیست و محتوایی چندالیه است، به 1. Arnold Schoenberg 2. Alban Berg 3. Anton Webern
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2