36 ی حاضر گذشته صورت مستقیم با مسکو ارتباط داشت و تابع آن معروف به حزب توده،که به بود، به نیروی اجتماعی پرسروصدا و دردسرسازی تبدیل شده بود و حضور ای که در کرد. در معاهده نیروهای روسیه در ایران نیز به این امر کمک می امضا شده بود، استقالل و تمامیت ۱۳۲۰ زمان تعرض متفقین در شهریور ارضی ایران محترم شمرده شده بود. در این قرارداد همچنین تصریح شده ها را ی درگیری بود که تمام نیروهای اشغالگر باید حداکثر تا شش ماه همه متوقف کنند و از خاک ایران خارج شوند. این به معنی آن بود که تا بهمن ی نیروهای خارجی باید از از تسلیم ژاپن، همه ، یعنی شش ماه پس ۱۳۲۴ شدند. نیروهای آمریکایی و انگلیسی تا آن تاریخکشور را ترک ایران خارج می غربی ایران ــ آذربایجان های شمال کردند، اما نیروهای شوروی در استان و کردستان ــ باقی ماندند. در این دو منطقه دو نهاد با عنوان «جمهوری» تشکیل شد که از دولت مرکزی تهران اعالم استقالل کردند. این دو نهاد کردند. ی روسیه بودند و از الگوی حکومتی شوروی پیروی می نشانده دست ی جنوب رود ارس آذربایجان از نظر تاریخی و جغرافیایی تنها منطقه غربی ی شمال است که تاکنون همیشه در قلمرو ایران بوده است. منطقه مرز است، همواره به نام مناطق «شروان» و «آران» رود،که با دریای خزر هم ها) به عنوان یکی از شده بوده است. نام آذِربایجان (بر اساس تلفظ آن شناخته جماهیر اتحاد شوروی،که اکنون واحد سیاسی مستقلی است، اشتباه است. از اواخر قرن نوزدهم، این منطقه به این نام در هیچ زمانی در تاریخ، تا پیش ایکه مربوط به قرن نوزدهم باشد، نام آذربایجان خوانده نشده بوده. هر نقشه دهد. استفاده از این نام برای مناطق شروان و را برای آن منطقه نشان نمی های تزاری آران،که در اوایل قرن نوزدهم به روسیه واگذار شد، مطابق با طرح و شوروی و منافع استراتژیکشان در قلمرو ایران بوده است که محل آن در ی ارس و همان آذربایجان تاریخی است. جنوب رودخانه ی پرتنش، ارجاع به شورای امنیت سازمان ملل و، از ده ماه مذاکره پس اش را ی آمریکا، شوروی حمایت و حضور نظامی در نهایت، تهدید مداخله
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2