38 ی حاضر گذشته ی درسی یکسانی داشتند. من زبان فرانسوی را انتخابکرده بودم، زیرا برنامه ام تمایل به زبان و فرهنگ فرانسوی بیشتر بود. در سه سال دوم در خانواده ی «علمی» یا «ادبی» یکی توانستند بین دو رشته آموزان می (سیکل دوم) دانش ی فرانسه را انتخاب کنند. به گمان من، این شیوه از نظام مدارس متوسطه های دیگر نظام آموزشی ایران نیز الگوبرداری شده بود، زیرا بسیاری از بخش دادن به تکالیف گذاری شده بود؛ ازجمله نمره بر اساس الگوی فرانسوی پایه ی امتحانات و امتحانات از صفر تا بیست. کامال واضح بود که اگر از عهده ی «ادبی» را برای کردم، باید رشته آمدم وکالس نهم را تمام می شهریور برمی تنها مشخص شده بود که هیچ کردم. نه سه سال آخر دبیرستان انتخاب می های هنری نیز از خود نشان استعدادی در دروس علمی ندارم، بلکه ظرافت دادم و تمایالت رمانتیک جدی داشتم. عاشق خواندن شعر بودم و به می ،1 ادبیات رمانتیک فرانسه بسیار عالقه داشتم و آثار شاعرانی چون شاتوبریان خواندم. را با میل شدید می 4 و آلفرد دو موسه 3 ، ویکتور هوگو 2 المارتین شان. در ی فارسی هم اصل فرانسوی این متون موجود بود و هم ترجمه پُل و های رمانتیکی چون پُل (در رمان خلوت، خودم را در شمایل شخصیت ، یا المارتین جوان، 8 ، اثر گوته 7 وِرتر) یا 6 پیر ، اثر برناردن دو سنت 5 ویرژینی نوشته شده، تصور 9 گرازیالاش که در رمان در عشق ایتالیایی دوران جوانی نوشتم. کردم. همچنین گهگاهی شعر و متون فانتزی می می شدم، ی امتحانات شهریور می ، زمانی که آماده ۱۳۲۳ در طول تابستان ی دبیرستانی شنیدمکه مخصوص سیکل دوم بود و در صورت اتفاقی درباره به 1. François-René de Chateaubriand 2. Alphonse de Lamartine 3. Victor Hugo 4. Alfred de Musset 5. Paul et Virginie 6. Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre 7. Werther 8. Johann Wolfgang von Goethe 9. Graziella
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2