42 ی حاضر گذشته اعالم کند ــ وجود نداشت. که رسیدیم، ۱۳۲۴ زندگی موسیقاییکشور بسیار پویا و زنده بود. به سال سمفونیک در تهران وجود داشت که به هنرستان موسیقی یک ارکستر تأسیس شد و، ۱۳۰۹ تهران وابسته بود. هنرستان عالی موسیقی در سال ی موسیقی قدیمی بود که در ی همان مدرسه یافته در واقع، شکل تکامل های نظامی تأسیس شده بود. این قرن نوزدهم برای آموزش نوازندگان گروه های موسیقی اروپایی ساخته شده هنرستان موسیقی جدید به الگوی مؤسسه های موسیقی های تئوری موسیقی، تکنیک هایی که در آن دوره بود؛ مؤسسه ها نیز از خارج شد. بیشتر معلم غربی، آواز و سازهای مختلف تدریس می ی ایرانی نیز در کادر بودند؛ روسی، ایتالیایی و اهل چک. تعدادی از ارامنه . او 1 آموزشی بودند، ازجمله ویولنیست ممتاز و زبردست، روبن گریگوریان سازی فقط ویولنیست بلکه آهنگ ی اهل موسیقی بود و نه ا متولد خانواده شده نیز بود که دستاوردهای چشمگیری داشت. یکی از کارهای شناخته های محلی ایرانی بود که برای ای از قطعه تأثیرگذار و مهم او انتشار مجموعه گروه کُر «آ کاپال» تنظیم شده بود. این مجموعه شامل بیست قطعه است که شکل هارمونی ی بسیار برای چهار صدا، یا به عبارت دیگر به با دقت و سلیقه گامانه بسیار مهم بود، زیرا ، تنظیم شده بود. این تالش پیش 2 چهاربخشی فونی) ــکه مبتنی های محلی و بومی با مفهوم چندصدایی (پُلی نشان داد قطعه بر سیستم هارمونیک موسیقی غربی بود ــ مغایرتی ندارند. ساز مدیر کنسرواتوار بعد از جنگ جهانی دوم، پرویز محمود، آهنگ ی بلژیک بود. محمود و گریگوریان با دیده و رهبر ارکستر ایرانی و آموزش هم ارکستر سمفونیک تهران را ساخته بودند؛ که اولی رهبر ارکستر و دومی ۴۵ تا ۴۰ سرپرست بود. ارکستر سمفونیک ارکستری کوچک با حدود بودن آن نبود. «ارکستر بودنگروه سببی برای ضعیف نوازنده بود، اما کوچک 1. Rouben Gregorian 2. Four-part Harmony
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2