23 آیا فم ینیست ها جایی همکاری موفق با دولت داشته اند؟ عمومی و خصوص ی تحکیم میکند . حال بب ینیم این مفهوم چگونه پد ید آمد و چه تحولاتی را از سر گذراند. سه مرحلهی «فمینیسم دولتی» مرحلهی اول: تلق ی کلی راجع به جنس یت، فمینیسم و دولت تحلیلگران فمینیست که در اوا یل دههی ۱۹۸۰ به دنبال فهم چرا یی افول جنبشهای فمینیستی در اروپا، آمر یکای شمالی و استرال یا بودند، به طور خاص نظریهپردازان فمینیست در بریتانیا و اروپای قارهای، به این نتیجه رسیدند که عامل اصل ی این افول برخورد نظام مند پدرسالار ی دولتی با برنامه های فمینیستی بوده است. به اینترتیب، این فمینیستها به دولت هایشان خوشبین نبودند. وضع اما در همه ی کشورهای غربی به هم ین منوال نبود. در کشورها ی نوردیک و مشخصاً نروژ، فم ینیستها به دلیل سوابق متفاوت، گرا یشهای ضدنظامِ کمتری داشتند و آماده ی همکاری با دولت از طر یق احزاب، اتحاد یههای کارگری و مجالس بودند. در هم ین کشورها بود که اصطلاح «فم ینیسم دولتی» طرح شد؛ کشورها یی که به دلیل استقرار دولت های رفاه، خودِ دولت عامل ی برای تحقق عدالت اجتماع ی به شمار میرفت و رابطهی میان جامعهی مدنی و دولت ن یز رابطهای همکارانه بود و س یاست گذاریها نیز عمدتاً در همکار ی سهجانبهی دولت، کارگران و مد یران تولید شکل میگرفت . بهاینترتیب فمینیستهای این کشورها ن یز زمینه را برای واردشدن به عرصه ی سیاست گذاری و فعالیت دولتی در جهت دست یابی به مقاصد خود مه یا میدیدند.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2