دانشکده 26 ائتلاف م یان عوامل دولت ی و جنبش های زنان دخ یلاند . هم زمان در دولت های غربی نیز روند تشک یل نهادها یی که به س یاست گذاری در خصوص زنان میپرداختند اوج گرفت. علاوه بر فعال یتهایی که در قالب دولت ها صورت میگرفت، دههی ۱۹۹۰ دوران شکوفا یی سیاست گذاری برای زنان در قالب سازمان ملل متحد بود که در ا ین زمینه، کنفرانس زنان در سال ۱۹۹۵ در پکن نقطه ی عطفی در بسیج فمینیستها در کشورها ی مختلف جهان، از جمله کشورهای جهان سوم، به شمار میرود. فعال ترشدن سازمان ملل در ا ین عرصه و تشکیل نهادها ی مختص سیاست گذاری زنان با عضو یت کشورهای مختلف در این دهه تأثیر قابل توجه ی بر وضعیت جهانی زنان داشت، چنان که پیش از آن نیز برگزار ی «نشست جهان ی زنان» در سال ۱۹۷۵ از سو ی سازمان ملل انگیزهبخش ایجاد دفاتر سیاست گذاری در امور زنان در کشورها ی مختلف شده بود. در همین دوره بود که برخ ی از محققان، اصطلاح «فم ینیسم دولتی» را در ارتباط با کشورها ی غیرغربی نیز به کار بردند: در ا ین زمینه، این اصطلاح عمدتاً برای سیاست گذاریهای نخبگان قدرت مذکر ا ین کشورها به کار م یرفت که به قصد جلب حما یت زنان صورت م یگرفت. این محققان م یگفتند پیگیری چنین سیاست هایی میتواند در کوتاه مدت وضع زنان را بهبود بخشد اما هم ین که حاکمان اقتدارگرا بخواهند مهار جامعه را محکم تر بکشند، حقوق داده شده تضعیف یا کلاً محو م یشود. مرحلهی سوم: به سوی تعریفی دقیقتر از فم ینیسم دولتی همانطور که در ابتدا گفت یم، مز ور و مک براید که عضو «شبکه ی تحقیق در سیاستهای جنسیتی و دولت» هستند، در تحق یقی مشارکت کرده اند که توسط ا ین شبکهی وابسته به دانشگاه دولت ی واشنگتن راجع به فعال یتهای
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2