73 آیا کرسیداشتن زنان برای پ یشبرد سیاست های برابریخواهانه کافی است؟ است به این منجر نشود که زنان به طور موثری به رسمیت شناخته شوند : مهم استکه دستیابی به این سهمیه از چه رهگذری و با تکیه برچه نیروهایی باشد. نکته ی مهمی که در پایان می توان بر آن تأکید کرد، این است که برخلاف سوئد که گفتار قوی و بی پرده ی فمینیستی، هم در داخل حزب سوسیال دموکرات و هم در جامعه حضور داشت، در کنگره ی ملی آفریقا گرچه طرح های برابر ی خواهانه در دستور حزب بود، گفتار فمینیستی در حاشیه ماند. در فقدان گفتار واضح فمینیستی که بتواند حضور سیاسی داشته باشد، پیش برندگان خواسته های برابری خواهانه به زبان خویش سخن نمی گویند و مدام مجبورند از استدلال هایی استفاده کنند که واقعاً از آن ایشان نیستن د.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2