75 تأثیر چندوجهی سهمیهبندی جنسیتی ۱۳۰ کشور، از سوئ د تا رواندا، در سطوح حزبی یا ملی چنین سهمیه هایی برقرار کرده اند. با وجود اینکه ورود زنان به پارلمان ها از همان دهه ی اولیه ی قرن بیستم ( ۱۹۰۷ در فنلاند) آغاز شده بود، تا پایان این قرن فقط ۱۳ درصد از کل کرسی های مجالس دنیا مسند زنان شده بود و فقط در دو دهه ی گذشته بود که این رقم به ۲۵ درصد رسید و این افزایش تا حد زیادی به دلیل تخصیص سهمیه بندی جنسیتی بود. ده کشوری که بیشترین تعداد نماینده را در مجلس عوام یا تنها مجلس خود در سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۲۰ داشتهاند. (منبع) به چه چیزی می گوییم سهمیه بندی جنسیتی؟ تعریفی که کلایتون با ارجاع به تحقیقات مورد بررسی اش برای «سهمیه بندی جنسیتی انتخاباتی» ارائه می دهد، عبارت است از «سیاست هایی که حد پایینی ــ معمولاً برحسب درصد ــ برای تعدادِ زنانی تعیین می کند که باید در دستگاه های تصمیم ساز سیاسی انتخاب، انتصاب یا نامزد شوند». این سیاست ها معمولاً به شکل قوانین ملی هستند که می گویند زنان باید چه تعدادی از نامزدهای انتخابات (از نامز دهای حزبی و معمولاً در نظام های ۲۰۰۰ ۲۰۲۰ کشور درصد زنان کشور درصد زنان سوئد ۴۲/۷ رواندا ۶۱/۳ دانمارک ۳۷/۴ کوبا ۵۳/۲ فنلاند ۳۷ امارات متحده ۵۰ هلند ۳۶ مکزیک ۴۸/۲ ایسلند ۳۴/۹ نیکاراگوئه ۴۷/۳ آلمان ۳۰/۹ سوئد ۴۷ نیوزلند ۳۰/۸ گرنادا ۴۶/۷ موزامبیک ۳۰ آفریقای جنوبی ۴۶/۶ آفریقای جنوبی ۲۹/۸ آندورا ۴۶/۶ اسپانیا ۲۸/۳ فنلاند ۴۶
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2