ی اسلام در ایران آینده 212 انســان بــرای زندگــی و اندیشــیدن، بــه یــک دســتگاه منســجم نیازمنــد اســت. کننــد؛ دســتگاهیکــه بــه هریــک از ادیــان یــک دســتگاه منســجم را معرفــی می رود، خدای اوچگونه خدایی است، گوید ازکجا آمده، بهکجا می انسان می کردن هایمنسجمجدیدوجایگزین خوبوبدچیستو... . معرفیدستگاه داران،کارآسانی نیست. اصلاح الگوهای موجود دینی ویژه برای دین آنها، به شـناختی، اخلاقـی، اعتقـادی و های جدیـدکیهان تر ازسـاختن دسـتگاه آسـان ماننـد آن اسـت. یکی از نقدهای اساسی من به نهادهای رسمی دین اسلام این استکه آنها هایخود را الهی معرفیکنند. آنها ازاینطریقکسب مندند برساخته علاقه بـاره آگاهکنیـم. کننـد. ایـن آفـت بزرگـی اسـت. مـا بایـد مـردم را دراین قـدرت می توانند فهم وقرائتخود دانند، نمی حتیکسانیکه اساس اسلام را الهی می ی خـود را الهـی معرفـیکننـد. ایـن رویکـرد نادرسـت یکـی از یـا احـکام برسـاخته معضلاتجوامع اسـ می اسـت و آثارمخربی دارد. ی جامعـه و ای بـرای اداره دانـم. دیـن برنامـه گـذاری نمی مـن دیـن را منبـع قانون باره نیزدرطول تاریــــخشکست هادراین تشکیلحکومتنیست. تمام تجربه ای اجتماعــی را انــد. هــر دینــی در زمــان و خاســتگاه خــود شــاید برنامــه خورده پیش برده باشـد اما بعد از آن، به یک موضوع تاریخی تبدیل شـده اسـتکه توانـد بـرای مـا عینـاً الگـو باشـد. بایـد اشـارهکنـمکـه تأکیـد ادیـان بـر اخـ ق نمی هـای اجتماعـی وسیاسـی بـا دیـن از نقـاط قوتشـان اسـت. امـا آمیختـن برنامه ساختنجامعه ازعقلانیتوعلم ندارد. انسان ازدیرباز ایجزمحروم نتیجه منـد بـودهکـه زندگـی خـود بـه نیرویـی قُدسـی وآسـمانی توجـه داشـته وعلاقه شناسـی قدیمـی و تصـوراتکهـن را بـا آن هماهنـگسـازد. ایـن نـگاه، بـهکیهان گـرددکـه تغییـر آن امـری تدریجـی وضـروری اسـت. انسـان ازخـدا بازمی
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2