ی اسلام در ایران آینده 44 گیـرد ودر نهایـت، احیاگـران متمرکـز بـر ایـن جریـان اقتدارگـرا دسـت بـالا را می کشد. برای راحتیکار، جریان اول را اقتدارگرایان دنبال خود می شریعت را به نامیم، بدون اصراری مدارمی مداروجریان دوم را اقتدارگرایان تمدن شریعت هــا. ویــژه بــردرخوربــودن ایــن اصطلاح هـا ای را تثبیـتکنیـم. ایـنجریان تـرببریـم، نکتـه امـا پیـشازآنکـه بحـثرا پیش کـه ای جدیـد اسـت. چنان گرا هسـتند امـاگرایـش آنـان بـه سـنت پدیـده سـنت ی نویـن پیشـرفت، باعـثشـدکـه نـگاه آنـان بـه «پـس» متوجـه دیدیـم، پدیـده توانیــم بگوییــم شــود: پیشــرفت را در نوعــی پســرفت دیدنــد. بــه ایــن می گرایی را. نکتـه، انگیـزد وهـم سـنت دیالکتیـکعصـرجدیـد؛ هـم تجـدد را برمی ایکه ما با آن رویاروهستیم، گرایی گرایی است. سنت اینجدیدبودنسنت ایجدید اسـت. درسـت اسـتکه یک بسـترومرجع آن زیسـتسـنتی پدیده مآب نیسـت اسـت اماکاملاً مانند پایبندی به سـنت درزندگی عرفی اسـ می بینیم، چه بسا در آن زندگی آشوب پدید آورده که در ایران امروزمی وچنان اسـت. مــدار. ناسیونالیســم، ایدئولــوژی برگردیــم بــه موضــوع اقتدارگرایــان تمدن تــوان دوران، بــاد نیرومنــدی اســت بــر بادبــان کشــتی ایــن دســته. آنــان را می اش ی اصلــی گرایی در شــاخه گرا» نامیــد. اســ م های اســ م «ناسیونالیســت اسلامیسـم یا ناسیونالیسـم اسـ می اسلامیسـم» اسـت. ناسیونال ل «ناسیونا هــا در صــورت دیــدن تفاوت گونگــی آن به یــک طیــف اســت. در ایــران طیف بــودن طــرح شــده اســت. بودن یــا ایرانی میــزان تأکیــد بــر اســ می زنند، درظرفمفهومجدید ها با آنکه از«امّت»دم می اسلامیست ناسیونال انــد اندیشــند و در هــرکشــور مســلمانیکــه باشــند، بــر ایــنگمان «ملــت» می گیــری اســ م و امــت مســلمان اســت. گیــری ملــت خــودی قدرت کــه قدرت
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2