آینده‌ی روحانیت

یﻨﺪە ﯾآ روﺣﺎﻧ � ﺖ ١٨٦ ﻪ ازﺟﺎﻧﺐ ﻣﻌﺼﻮم، از ﺗﺤﻘﻖ � ﺖ ازﺣﻖ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﻘ � وﺣﻤﺎ �� ﺧﺎصﺷ � اﯾﻦ ﺣﻖ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﺪ و ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻖ اذن بﻪ ﻣﺠﻠﺲ �� ﺖ را ازﻃ � ش وﻋ � ی ﻣ � ﺣﻞ ﮐﻨﺪ. ن ﺣﮑﻮﻣﺖ ازﭼﻪ زﻣﺎی ﻫﺎ در اﯾﺮان ﺑﺮا ب د ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺧﻮد بﻪ ﻫﻤکﺎری � ﺸ � ی ﭘ ﻌﻪ روی آوردﻧﺪ و ﻓﻘﯿﻬﺎن در ﻣﻘﺎبﻞ اﯾﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﭼﻪ � بﺎ ﻓﻘﯿﻬﺎن ﺷ ﻤﺎن ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ � ﮑﺪﺳﺖ بﻪ ﻫﻤکﺎری بﺎ ﺣﺎ � ن بﻪ ﺻﻮرت ی � ﺎ آﻧﻬﺎ ﻧ � ﮐﺮدﻧﺪ؟ آ ف وﺟﻮد داﺷﺖ؟ ی � ﺪگﺎە ﻧ � ﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻔﺎوت د � ت ﺐ، ﻣﺼﺎدف ﺷﺪ بﺎ ﺳﺴی � ﺎبﺖ ﻓﻘﯿﻬﺎن از ﺳﻮی اﻣﺎم ﻏﺎ � دوران دﻋﻮی ﻧ � ﺎ � و ﺿﻌﻒ ﺳ ی ﮏ ﺳﻮ و در ﻣﻘﺎبﻞ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوای � ﺎن از � ﻋبﺎﺳ � و ﻧﻈﺎ �� ﺧﺎﻧﺪان ﺷ » آل ﻓﺮات « و بﻌﺪﺗﺮ » ﻪ �� آل ﺑ « ن � در ﻋﺮاق و اﯾﺮان و ﺑﺮ ﮕﺮ. � د � ﻧﻮا ﺎز دوﻃﺮﻓﻪ � ﻧ و ﻟﺰوم �� ی ان ﺷ � ی دﺳﺘگﺎە ﺧﻼﻓﺖ بﺎ اﻗﺘﺪار روزاﻓﺰون اﻣ ﻫﻤکﺎری و اﻧﻌﻄﺎف از دو ﺳﻮ، زﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎی ﻫﻤکﺎری را ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﺮد. ﻓﻘﯿﻬﺎن ب ض در اﯾﻦ دوران، ی � ﺪ ﻣﺮﺗ � وﺳ � ﻧﺎﻣﺪاری ﻫﻤﭽﻮن ﺷﯿﺦ ﻃﻮ آﻧﮑﻪ ا ﺻﻞ ﻪ �� اﻣﺎﻣﺖ ﻣﻨﺼﻮص را اﻧکﺎرﮐﻨﻨﺪ، بﺎ ﻧﻈ ﻦ ﺧﻮد، بﻪ ﻟﺤﺎ �� ً ﻧ � ﭘﺮدازیکﺎﻣ ظ ت و ﻧﻈﺮی راە اﯾﻦ ﻫﻤکﺎری را ﻫﻤﻮارﮐﺮدﻧﺪ. ﺪی � ﻋﻘ ض ﻋﻠﻢ اﻟﻬﺪی رﺳﺎﻟﻪ � ﺪ ﻣﺮﺗ � ﺳ در ﭼﻨﺪ ﺻﻔﺤﻪ � ی ﮐﻮﭼ دارد بﺎ ﻋﻨﻮان » ف اﻟﻌﻤﻞ ﻣﻊ اﻟﺴﻠﻄﺎن � « ﺪ در اﯾﻦ � ﻔﻪ. ﺳ � ﺎ ﺧﻠ � ﻢ � ف در ﻫﻤکﺎری بﺎ ﺣﺎ ﻌی � رﺳﺎﻟﻪ، بﺎ دﻗﺖ بﺤﺚ ﻋﺎﻟﻤﺎﻧﻪ � ﺶ � ای را ﭘ ﺠﻪ � ﺑﺮد و بﻪ ﻧت ی � ﮔ � ق � ی ﻣﻨﻄ � ن روﺷی رﺳﺪ. ا � و اﺳﺘﺪﻻل ﺪە � ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻘ ﺪە اﻣﺎﻣﺖ � ی ﻣﺎ ﻫﻤﺎن ﻋﻘ اﺳﺖ و از اﯾﻦ رو اﻣﺎﻣﺖ وﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻌﺼﻮم اﺻﺎﻟﺖ و اﻋﺘبﺎر �� ﺧﺎصﺷ ی اﻣﺎم ﺎی � ب دارد. اﻣﺎ ﺣﺎل ﮐﻪ دوران ﻏﯿبﺖ اﺳﺖ و دﺳﺖ ﻣﺎ از داﻣﻦ ﮐ ﻣﻌﺼﻮمﮐﻮﺗﺎە، بﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺪﮐﺮد؟ او بﺎ � ی ﻣﻌﺼﻮم و ﻏﺎﺻﺐ ﭼﻪ بﺎ � ﻫﺎی ﻏ ع � ﻣﺤﻮرﻗﺮاردادن ﻣﻮﺿ » اﻟﺖﻋﺪ « ن ﻟﻪ ت � ﻌﻪ وﻣﻌ � ﮐﻪ در آن زﻣﺎن ﺷ � )اﺻ

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2