آینده‌ی روحانیت

یﻨﺪە ﯾآ روﺣﺎﻧ � ﺖ ١٩٨ ت ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺴﺖ؛ بﺪﻋی � ﻧ � ت وکﻼ ی . در اﯾﻨﺠﺎ بﺪﻋﺖ بﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺳﻨی � ﺧ ف در ف و در واﻗﻊ ﺳﺎﺧﺘﺎرﺷﮑی ﻪ ﻣﺮاد ﺗﺎﺑﻮﺷﮑی � ی و ارﺗﺪاد اﺳﺖ بﻠ � ﺗﮑﻔ ﺪگﺎە � دارد بﻪ اﯾﻦﮐﻪ د گ � ﺴﺘ � ت اﺳﺖ. بﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، اﯾﻦ ﺳﻨی � ت ﺪی � دﺳﺘگﺎە ﻋﻘ ت ﺣﻮل اﻣﺎﻣﺖ ﻣﻌﺼ ﺳﻨی ﺖ اﻧﺤﺼﺎری � ش وﻋ � ﺮﻣ � ی ﺷﻮد. ا � ﻮم ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻔﺴ و ﺟﺎوداﻧﻪ ﻢ و ﺟﺰ آن را ﻏﺎﺻﺐ و ﺟﺎﺋﺮ و � ی ﻣﻌﺼﻮم را از اﺻﻮل دﯾﻦ بﺪاﻧ ف ﻧﻈﺮی دارﻧﺪ(، در اﯾﻦ ی ﭼﻨن �� ش وع )ﮐﻪ ﻋﻤﻮم ﻓﻘﯿﻬﺎن و ﻣﺘکﻠﻤﺎن ﺷ � ﻧﺎﻣ بﻪ ﻧﺎم � ﺻﻮرت بﺎور بﻪ ﻣﻔﻬﻮ » � ﺣﮑﻮﻣﺖ اﺳﻼ « بﻪ ﻣﺜﺎبﻪ ﻮﻣﺖ ی ﺣﮑ ﺧﺮوج از دﯾﻦ و ب � ، ﻣﻨﻄﻘﺎ � ش � ﺪﻋﺖ در اﺻﻮل ﻣﻮﺿﻮﻋﻪ اﺳﺖ. �� ی ﺷ ﺴﺖ. اﯾﻨﮑﻪ درﮔﺬﺷﺘﻪ، بﻪ � ﺰی از آن ﻧ �� ﮔ � رﻏﻢ دﻋﻮی ﺣﻖ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﻘ ﻪ � ﺎ ﻣﺪ � ﻪ ﺗﻼش ﻧﮑﺮد و � بﺎﻟﻔﻌﻞ ﺑﺮای ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻓﻘ � ازﺟﺎﻧﺐ ﻣﻌﺼﻮم، ﮐ ن ﻣﻨﻊ اﻋﺘﻘﺎدی ﺑﻮدە اﺳﺖ و ﻧﻪ ی ش از ﻫﻤن � ﻧﺎ � ﻘﺎ � ﺪ، دﻗ � ﻧﮕﺮد � ن ﻣﻘﺎ ی ﭼﻨن ن ی ﺎ ﻋﺪم اﻣکﺎن ﺗﺤﻘﻖ ﭼﻨن � ن ﻧﺎﺗﻮای � ﻟﺰوﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ � . ای ﻢﮐﻪ از د � داﻧ ی ﻫﻪ ن در اﯾﺮان دﯾی � � ﮏ از ﻣﺮاﺟﻊ ﻋﺎ � ﻫﯿﭻ � بﺎ �� ﭼﻬﻞ بﻪ بﻌﺪ ﺗﺎ اﻧﻘﻼب اﯾﺮان، ﺗﻘ ﺪە � وﻋﺮاق بﺎ ا ﺖ � ﻣﻄﻠﻮب آ � ی ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﻘ ﻧﮑﺮدﻧ � ن ﻫﻤﺮا ﷲﺧﻤﯿی ﺪ، ﻪ � ن ﻣﺎﻧﻊ ﺑﻮدە اﺳﺖ. اﻗبﺎل اوﻟ ی ش از وﺟﻮد ﻫﻤن � ﮐﻪ ﻧﺎ ی ﻋﻠﻤﺎی اﯾﺮان ﻧ � ی � � . ﻞ ﺑﻮدە اﺳﺖ � بﻪ دو دﻟ ﺰﻧﺎپﺬﯾﺮ بﻪ ﻋﺮﺻﻪ �� ورودﮔ � ی ﻣبﺎر زە و اﻧﻘﻼب؛ � ش � ﺪ اﺣکﺎم � ﺟﺪ � ن و دوم، اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻮﻗﻊ داﺷتﻨﺪﮐﻪ در ﺣﮑﻮﻣﺖ روﺣﺎی ﺖ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪ در واﻗﻊ، ﺧﻮاﺳﺘﻪ � ت رﻋﺎ � ﺸ � ﺑ ی ﻋﻤﻮم ﻓﻘﯿﻬﺎن ا ز � ﺻﻔﻮی ﺗﺎ ﭘﻬﻠﻮی ﺑﻮدە اﺳﺖ. بﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل، ﻋﻠﻤﺎ ﻓﮑﺮ � ﻋ ﮐﺮد ﻧﺪ ﮐﻪ ت بﻪ ﺳﻮد � ﺸ � ﻪ ﺑ � ﮏ ﻓﻘ � ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻌﺖ اﺳﺖ. � ش ﺎﻧﺖ و � دﯾﻦ و اﻫﻞ د