آینده‌ی روحانیت

یﻨﺪە ﯾآ روﺣﺎﻧ � ﺖ ٢٧٨ ﺖ بﺎ ﺗﺼﻮف � ﻌﻪ، ﻓﺎرغ از اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻓﮑﺮی ﺧﻮد، در ﺿﺪ � ﻋﻠﻤﺎی ﺷ ﻧﻈﺮ داﺷتﻨﺪ. بﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، ﻣﻨﮑﺮ ﺟﺎذبﻪ � ت ا � اﺷ ی ﻣﻌﻨﻮی ﺧﺎﻧﻘﺎە ﺎ و ﻫ ﺪﺧﺎﻧﻪ � ﺗﻮﺣ ﺸﻪ � ﻫﺎ ﺑﺮای ﮐﺴبﻪ و ﭘ ف ﻓﺘ ی ی و آﯾن � وران ﭘ ﻮت ﻧﺒﻮ دﻧﺪ. و ارادت اﯾﻦ ﺟﻮاﻧﻤﺮدان و ﭘهﻠﻮاﻧﺎن بﻪ ﻣﺮﺷﺪان ﺧﺮﻗﻪ گ � ﺴﺘ �� کﻤ ﭘﻮش، � ﻓﺘﺤﻌ � ف ﺟﻮاﻧﻤﺮدی ﺑﻮد. در ﻋ ی از اﺻﻮل آﯾن �� ﺷﺎە، ﻋﻠﻤﺎ، بﻪ ﮋە � و � اﺻﻮ ﻪ �ّ ﻫﺎ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ بﺎ ﻧگﺎرش رد ﻪ ﺗﺼﻮف، و ﺻﺪور � ﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪد ﻋﻠ � ی و ﻗﺘﻞ ﺑﺮای ﺷﯿ � ﺣکﻢ ﺗﮑﻔ ﮐﻮب � ﺎن را ﻃﺮد و �� ﻪ، اﯾﻦ ﺟ � خ ﺻﻮﻓ ﺻﺎﺣبﺎن اﺻﻨﺎف و ﮐﺴبﻪ � ﮐﺮدﻧﺪ اﻣﺎ ﻣﺘﻌﺮض ف � ی ﺻﻮ ﺸﺪﻧﺪ � � ﻣﺴﻠ ؛ ﻪ � ﻪ و ﺣﺴیﻨ � بﺎﻟﻌﮑﺲ، بﺎ رﻓﺘﺎر ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺧﻮد، آﻧﺎن را از ﺧﺎﻧﻘﺎە بﻪ ﺗﮑ ﮐﺸﺎﻧﺪﻧﺪ و روﺿﻪ ن و دﺳﺘﻪ ﺧﻮای ﺶ � ﻦ ذﮐﺮ و اوراد دراو �� ﮕ � ن را ﺟﺎ ﮔﺮدای � ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ. ا ح ﻣﺴﺌﻠﻪ � ن بﺎ ﻃ ی ﺸﺎن ﻫﻤﭽﻨن ی » ﺪ � ﺗﻘﻠ « ب گ � ﺴﺘ � ، وا ﻪ ﻣﺮﺟﻊ ﻘﺖ ﮐﺮدﻧﺪ. بﺎرﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪە �� بﻪ ﺑﺰرگﺎن ﻃ گ � ﺴﺘ �� ﻦ کﻤ �� ﮕ � ﺪ را ﺟﺎ � ﺗﻘﻠ ﻞ ﺣﻀﻮر درﮐﻮﭼﻪ و بﺎزار و � ﺪ بﻪ دﻟ � اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺠﺘهﺪﯾﻦ و ﻣﺮاﺟﻊ ﺗﻘﻠ ارﺗبﺎط ﺳهﻞ ﺗﺮ بﺎ ﻋﺎﻣﻪ ﺴتﻨﺪﮔﻮی ﺳبﻘﺖ را ازﻣﺸﺎﯾﺦ ﺧﻠﻮت � ی ﻣﺮدم ﺗﻮا � ﻣﻮﺳﻮی اﻣﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻋ � ﺎﯾﻨﺪ. کﺎﻇ �� ﻪ ﺑ � ﺻﻮﻓ � ف ی ﺸن � ش در ﻗﻮارە �� ﻗﺎﺟﺎر اﻓﺰا ی ﻗبﺎ، ﻋﻤﺎﻣﻪ، و ﻣﺤﺎﺳﻦ ﻓﻘﯿهﺎن رخ داد ﮐﻪ � ی ﻋﻠﻤﺎ: ﻋﻮام، ﻧ � ﻣﺮدم، بﻪ ﺗﻌﺒ ﺴتﻨﺪ رابﻄﻪ � ﺗﻮا ای ﺟﺰ دﺳﺖ ﺑ و � ﻮ ﺎ � ﺸﺎن داﺷﺘﻪ بﺎﺷﻨﺪ. بﻪ ﺑ � ﺪ و اﻃﺎﻋﺖ بﺎ ا � ﺗﻘﻠ ﺸﺎن ﻫﻤ � ﮕﺮ، ا � ن د ﺎن رابﻄﻪ ﺪﮐﺮدﻧﺪ. بﺎ � ﻘﺖ را بﺎزﺗﻮﻟ �� ی ان ﻃ � ﺪ و ﻣﺮادی ﺟﻮاﻧﻤﺮدان بﺎ ﭘ �� ی ﻣ � ت � ح ﺷﺪە در اﯾﻦ بﺨﺶ ازﮐﺘﺎب، ﺑه � ﺗﻮﺟﻪ بﻪ ﻧکﺎت ﻣﻄ ﺗﻮان ﺎﻓﺖ � در ﮔﻔﺖ: � از ﻋﻠﻤﺎی اﺻﻮ �� ، دو ﺳﺪە بﻌﺪ � بﺎ �� ﮐﻪ ﭼﺮا ﺗﻘ » ﻣﺤﺮ م وﺻﻔﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺳﻼم را زﻧﺪە ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ .« ج � دﺳﺘﻪ ﺧ ﻫﺎی ﻋﺰا و ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﻤﺲ و زکﺎت و وﺟﻮﻫﺎت، ﻣﮕﺮ ﺟﺰ از ﺣﺠﺮە ﺎنِ ﻣﺸﺘﺎق � ن بﺎزار ی ی ﻫﻤن دﺳﺘﻪ � ن ی ﻫﺎی ﻋﺰاداری ﺗﺄﻣن ﺷﺪ؟