Goriz Nakhasteh

- ﯾﺸﺐ ﭘﺮ ﯾﺪم ﺧﻮاب د زﻟﺰﻟﻪ آﻣﺪه اﺳﺖ و ﯿﻨﻢﺑﯽﻣ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺗﮑﺎن ا ﺧﻮرد و ﯽﻣ ﮐﻨﻢ ﯽﻣ ﺣﺴﺎس زﻟﺰﻟﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ را ﺧﺮاب یﺧﺎﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﯽوﻟ ،ﮐﻨﺪﯽﻣ ﻣﺎ ﺗﮑﺎن . ﺧﻮرد ﯽﻣ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ اﺷﺎره ﮐﺮده و ﮔﻔﺖ: ﻓﺮﻫﻨﮓ یﻫﻤﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ زﯾﺮ درﮔﺎﻫﯽ ﯾﮑﯽ از اﺗﺎق ﺑﺎ ﯾﻨﺠﺎ ﻫﻤﻪ ا » : ﮔﻔﺖم ﻫﺎ ﺑﺮد و ؛ ﯾﺴﺘﯿﺪ یﻃﻮر ﯿﭻﻫ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ .« زﻟﺰﻟﻪ ﺳﻪ دﻗﯿﻘﻪ ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ و ﺿﻤﻦ اﯾﻦ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﯽﻣ ﮐﺮدم ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﯾﮏ ،ﺷﺪه ﺧﺮاب آﺟﺮ از ﺧﺎﻧﻪ ی ﻣﺎ ﺗﮑﺎن ﻧﺨﻮرد . ه ﺑﻮد ﯾﻦا ﯾﺎآ ﺧﻮاب ﺧﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻌﺒ ی زﻟﺰﻟﻪ ﯾﻦو ا ؟ﺷﺪﯽﻣ ﯿﺮ ﻣﻬﻠﮏ ﮐﻪ داﺷﺖ ﯽ ﺧﺎﻧﻪ و زﻧﺪﮔ ﻫﺎ را ﻧﺎﺑﻮد ﺑﺴ یﻫﺎ و دل ﯿﺎری را دﭼﺎر ﻏﻢ و اﻧﺪوه ، ﮐﺮدﯽﻣ ﺑﻪ ﻣﺎ آﺳ ﯿﺒﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﺳﺎﻧﺪ ؟ ﺑﻪ ﺧﺎﻟﻪ ﯽﺴﺷﻤ ﮐﻪ ﭼﻨﺎن ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺑﺎ ﭘﺎﺳﺪارﻫﺎ روﺑ ﻪ رو ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺣﺎﻻ داﺳﺘﺎن ﻗﻬﺮﻣﺎﻧ ﯿﺶ ﻫﻤﺮاه ﺷﮑﺮ ﺧﺪا ﮔﻔﺘﻦ و اﺷﮏ ﻫﺎی ﺷﻮق ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮ : ﮔﻔﺘﻢ ،د - ، ﺧﻮب ، ﺧﺎﻟﻪ ﺟﺎن ﹰ ﮐﻪ از ﺧﻮد واﻗﻌﺎ ﺟﺮﺋﺖ و ﺟﺴﺎرت ﯾﮏ ﺷﯿﺮ زن را ﻧﺸﺎن دادی . ﮔﯿﺘﯽ ﻧﮕﺮان از ﺣﺎل ﻣﺎدرش ﭘﺮﺳﯿﺪ و اداﻣﻪ داد : - ﺧﺎﻟﻪ اﺳﺖ ﭼﻄﻮر ؟ - ،دﻣﯿﺮ ﻣﯽ ددار ﻣﺎدرت رﻧﮓ ﺑ ﻪ د ﺻﻮرت ﻧﺪار و ﺑﺮاﯾﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﮕﺮان ﻫﺴﺘﻢ . ﺿﯿﺎﺋﯿﻪ ﻫﻢ از او د و دار ﺑﺪﺗﺮ از ﺗﺮس ،دﻣﯿﺮ ﻣﯽ وﻟﯽ ﻫﻤﻪ ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﻣﯽ ﻪ ﺗﻮ  ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﻟﺤﻤﺪﻟ ﻪ ﺎﻧﺧ ﻧﺒﻮدی ﮔﺮ و ؛ ﻧﻪ ﺣﺎﻻ ﭼﻪ ﺧﺎ ﮐﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎن ﯾﺨﺘﯿﻢ رﻣﯽ ؟ آن ﺳﻪ زن ﻣﻌﺼﻮم - ﮐﻪ ﻣﺎدر ﮔﯿﺘﯽ و ﻫﻤﯿ ﻦ ﯿﺮزن ﭘ ﯾﮕﺮ د ﯾﺪ را ﺑﺎ ﯽﺴﺷﻤ ﺧﺎﻟﻪ ﮔﻔﺖ و د ﯾﮕﺮی ﺑﻪ ﻫﻢ ﯾﮏﻧﺰد یﻫﺎ ﭘﻨﺠﺎه اﺳﺖ ﯿﺪه رﺳ ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯾﺪﺷﺎ و ﺳﺎل وﭘﻨﺞ ﯾﻂﺮا در ﺷ ، ﹰ ﻋﺎد ﻧﺴﺒﺘﺎ ی ﻫﺰار دﻟﻬﺮه و ﻧﮕﺮاﻧ ﯽ داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﻧﺎﻣﻼ ﯾﻦﺗﺮ ﯽ،ﺘﯾﻤ ﺗﻌﺎدل رﻓﺘﺎر و ﮔﻔﺘﺎرﺷﺎن ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣ . ﺧﻮرد ﯽ ﯾﻦا ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺎﻻ در وﺣﺸﺖ ﺑﺰرگ ﭼﮕ ﺒﺎ ﮔﯿﺘ ؟ ﮐﻨﻨﺪ یارﺪﯾﭘﺎ ﯾﺪ ﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻫﺎ ی ﻣﺪت ﺑﯿﻤﺎر ﺑﻮد و اﻋﺼﺎب ﻧﺎآرا ﺑﺎر . ﺷﺖدا ﻣﯽ اﻧﺪوه ﺑﺴﯿﺎر و ﻏﻢ ﻫﺎی ﺟﺎ ﻧﮑﺎﻫﯽ را در دوران زﻧﺪﮔ ﻪ ﯽ ﺑ دوش ﮐﺸ ﺣﺎﻻ وﻟﯽ ﺑﻮد. ﯿﺪه در اﯾﻦ ﮔﺬران هﺎ در ﻣ ﺮﻋﻤ ﻫﺎ و روزﻫﺎ ﺑﻮد ده رآز ﭼﻨﺎن ،ﯿﻦﭼﻨ ﯾﯽ ﮐﻪ روزﻫﺎی ﭘﺮﻏﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﻦ اﯾﺎم ﺟﺸﻦ و ﺷﺎدی !ﺪﻧﺎﻣ ﻣﯽ ﺗﺎ ﻫﻮا روﺷﻦ ﺑﻮد، . رﻓﺖ ﻣﯽ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﯽﺴﺷﻤ ﻪﺧﺎﻟ ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ از آﻧﭽﻪ ﻟﺒﺎس و ﮐﻔﺶ و ﭘﯿﺮاﻫﻦ و ﭘﻮﺷﺶ در ﺧ ﺎ ﻧﻪ دارﯾﻢ ، ﮐﺪام را ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﻧﮕﺎه دارﻧﺪ ﮐﺪام و را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ی ﯾﻪ ﻫﻤﺴﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ. ﭼﻮن ﺧﺎﻟﻪ ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن : ﮔﻔﺖ ﻣﯽ - اﯾﻦ ﭘﺎ ﺳﺪارﻫﺎ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ . ﯾﺰﻧﺪ رﯽﻣﻣﺎ ی ﻪﺧﺎﻟ رﻓﺖ و ﺣﺎﻻ ﻧﮕﺎه یﻫﺎ ﻣﻦ و ﮔ ﯿﺘﯽ ﺑﻮد و ﭘ ﯿﺮﻣﺮد رﻧﺠﻮر ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ و ﻫﻤﺴﺮ و دﺧﺘﺮش ﮐﻪ ﺳﺆال ﻪﻫﻤ ﺷﺪه و از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﺪون ﮐﻼم ﭘﺮﺳﯽﻣ ﯿﺪﯾﻢ ا ﭼﻪ ﺧﻮ ؟ ﻫﺪ ﺷﺪ ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﮐﻪ ﻗﻮم و ﺧﻮ ﺑﻮد ﯿﺘﯽﮔ ﯾﮏﻧﺰد ﯾﺶ و ﺣﺪود ﺷﺼﺖ و ﺳﻪ، ﺷﺼﺖ و ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﯽ ،ﺷﺖدا ﺑﺴﯿﺎر ﺿﻌﯿﻒ و رﻧﺠﻮر ﺑﻮد ؛ آﺳﻢ ﻪ و ﺑ ﺷﺖدا ﻋﻠﺖ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر زﻣﯿﻦ ﺧﻮردن و ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﭘﺎ ، ۱۰