Goriz Nakhasteh

ﺷﺪﯽﻤﻧ ﺳﮑﻮﻧﺖ در آن یﺧﺎﻧﻪ ﺗﻨﮓ و ﮐﻮﭼﮏ را در آن ﺷ ﯾﻂاﺮ ﹺ ﯽ روﺣ دﺷﻮار ﺧﻮدﻣﺎن و ﺑ و ﯿﻢ آنﺣﺪ ﯽﺑ ﯽﮕﺮاﻧ ﻧ ﻫﺎ اداﻣﻪ داد . ﯽوﻗﺘ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﺳ » : ﮔﻔﺘﻢ ، ﯿﺪم ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ زودﺗﺮ راﻫ ﯾﺪه ح دﻼﺻ .ﯾﻢ ﺑﺸﻮ ﯾﯽدا یﺧﺎﻧﻪ ﯽ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻏﺮوب آﻓﺘﺎب و ﺗﺎر ﯾﮑﯽ ﺷﺐ ﺻﺒﺮ ﮐﻨ ﯽوﻗﺘ . ﯿﻢ ﯿﻦ ﻣﺎﺷ ،ﺷﺪ ﯾﮏ ﻫﻮا ﺗﺎر ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ را ﻫﻤﺮاه ﺧﻮدش و ﻫﻤﺴﺮ و دﺧﺘﺮش ﯾﻢ ﺳﻮار ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺗﻮﮐﻞ ﺑ ﻪ از ﺧﺪا ﻪ ﺑ ﻬﺮان ﺗ ﻏﺮب ﺳﻤﺖ ﺷﻤﺎل ﻬﺮان ﺗ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﯾﻢ . ﻧﺰدﯾﮑﯽ یﻫﺎ ﻣﻨﺰل دا ﯾﯽ از ﻣﺎﺷ ﺑﺎ و ﯿﺎده ﭘ ﯿﻦ ﻟﻮازم ﻣﻮرد ﻧ ﯿﺎزﻣﺎن ﮐﻪ ﻋﺒﺎرت از ﻟﺒﺎس دو ﯾﮑﯽ و ﯾﺮز یﻫﺎ ﺷﻠﻮار و ﮐﺖ و ﭘﺎﻟﺘﻮ ﺑﻮد ﯾﻢﺷﺪ ﯾﯽدا یﺧﺎﻧﻪ ی رواﻧﻪ ، ﮐﻪ ﯾﻦ و ﺑﺎ ا داﻧﺴﺘﯿﻢ ﯽ ﺧﻮب ﻣ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺠﺎﺳﺖ از ، ﺷﺪت اﺿﻄﺮاب و ﺗﺎر ﯾﮑﯽ ﺷﺐ، در ﺟﺴﺖ یوﺟﻮ ﯾﻘﯽ دﻗﺎ ﮐﻮﭼﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﻻ و ﭘﺎ ﯾﯿ را آنﺗﺎ ﯿﻢ ﻦ رﻓﺘ ﯾﺎﻓﺘﯿﻢ . ﯾﯽدا ﯾﯽدا و زن ﻣﻨﺘﻈﺮﻣﺎن ﺑﻮدﻧﺪ . ﺗﺎ زﻧﮓ ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺪا ﻪ ﺑ در آﻣﺪ و ﺻﺪا ی ﻣﺎ را از اف اف ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ ، در ﺑﺎز ﺷﺪ و ﻣﺎ رواﻧﻪ یﻃﺒﻘﻪ ی دوم ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﺤﻞ آن ﺳﮑﻮﻧﺖ .ﯾﻢﺷﺪ ، ﺑﻮد ﻫﺎ زودﺗﺮ از ، ﺧﻮدﺷﺎن ﯽﻫﺎﻧ ، ﺳﮓ ﮐﻮﭼﮏ آن واقﻫﺎ واق ﮐﻨﺎن ﺑ ﻃﺮفﻪ ﻣﺎن آﻣﺪ . دم ﮐﻮﭼﮑ ﺶ را ﺗﮑﺎن ﻣﯽ داد و اﻇﻬﺎر ﺷﻌﻒ . ﮐﺮد ﻣﯽ ﺑﻌﺪ دا ﯾﯽ و زن دا ی ﺑﺎ رو ﯾﯽ ﺑﺎز ﺳﺮ یروو ﻣﺎ را ﺑﻮﺳ و ﯿﺪﻧﺪ ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ . ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﯽ در ﺣﺎﻟ ﯽﺘﯿﮔ ب و ﻣﺤﺒﻮ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺸﻐﻮل ﺣﺎل و اﺣﻮال ﺑﻮدﻧﺪ ﯾﯽدا ، ﺟﺎن اﻧﮕﺸﺖ ﻧﺸﺎﻧﻪ را ﻣﻘﺎﺑﻞ دو ﻟﺐ ﻗﺮار داد و اﺷﺎره ﺑﻪ ﺳﮑﻮت ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ : » ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﺴ ﯽ از ﺣﻀﻮر ﺷﻤﺎ در یﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﻣﻄﻠﻊ ﻧﺸﻮد ، ﭼﻮن یﺻﺪا ﺻﺤﺒﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﻪ . رودﯽﻣﻦ ﯾﯿﭘﺎ ی ا ﮔﺮ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨ ،ﯿﺪ ﺑﻪ ﺻﻼح اﺳﺖ .« راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ؛ ا ﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ﻣﺎ در ﻣﻨﺰﻟﯽ ﻣﺨﻔ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﯿﻢ ﺑﺎﺷ ﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺴ ﯽ ﻧﺸﺎن ﻧﻤ ﯾﻢ دادﯽ ﯾﯽ و ﺻﺪا از دﻫﺎن ﻣﺎن ﻧﻤﯽ ﺧﺎرج از ﮐﻪ ﺷﺪ ﺑﯿﺶ از ﭼﻨﺪ ﻗﺪم ﺑ ﮔﻪ ﻮش ﺑﺮﺳﺪ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ . رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻪ ﺑ ﯽ و ﮐﺴ ﯾﻢﺮدﮐﯽﻧﻤ ﯾﺪارﻣﺎن د ﯽﺗﻠﻔﻨ ، ﻣﺪآﯽﻧﻤ زﻧﮓ ﯾﺎ د و زﯽﻧﻤ ﯽوﻟ ، داﻧﺴﺘﻢ ﯽﻣرا ﻫﺎ ﯾﻦا. ﯾﻢدداﯽﻧﻤرا ﯽ ﺟﻮاب زﻧﮕ ﺟﺎن ﯾﯽدا ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﻬﺮ و ﻣﺤﺒﺘ ﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ و ﮔ ﭼﻮن ، ﺷﺖدا ﯿﺘﯽ ﺳﺨﺖ در وﺣﺸﺖ ﺑﻮد در ، ﺧﻼل ﮔﻔﺖ را آن ﺑﺎز وﮔﻮﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻮﺷﺰد ﮐﺮد . ﺑﻌﺪ ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ، ﯾﯽ زن دا ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ رو ﯾﯽ ﮔﺸﺎده و ﺷﺖدا ﺧﻨﺪه ﺑﺮ ﻟﺐ آورد ﻣﯽ : ﮔﻔﺖ ، - ﻪﻏﺼ ﻫﯿﭽﯽ را ﻧﺨﻮرﯾﺪ و ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ ؛ ﺧﺪا ﺧﻮدش ﺣﺎﻓﻆ ﺷﻤﺎﺳﺖ و یﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ اﻣﻦ و اﻣﺎن اﺳﺖ . : ﮔﻔﺖﯽﻣ - یﺑﺮا ﯾﻦا ﻣﻦ ﺳﻌﺎدﺗ ﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ا ﯾﻦ روزﻫﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﺰد ﻣﻦ آﻣﺪ .ﺪﯾاه از ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﯾﺪﺧﻮر ﯽﻣﭼﻪ » دوور ی «.ﯿﺪ ﺧﻮاﻫ ﯽﻣ و ﭼﻪ و اﻧﻮاع ﺗﻌﺎرﻓﺎت را آﻏﺎز ﮐﺮد . ﺣﮑﺎﯾﺖ آﻧﭽﻪ را اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ، ﺑﯿﺎن ﮐﺮدﯾﻢ . اﺷﮏ ﺑ ﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﻪ آﻣﺪ و در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﭼﺎره ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺬا ﮐﺮه ؛ ﮐﺮدﯾﻢ از ﺟﻤﻠﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑ ﻪ ﻧﻈﺮ رﺳﯿﺪ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ دا ﯾﮕﺮم د ﯾﯽ ی ﮐﻪ ﻓﺮد ﻣﺴﻠﻤﺎن و در دادﮔﺴﺘﺮ ی ﺷﺎﻏﻞ و ۲۰