Goriz Nakhasteh

درﻣﺎﻧﺪه ﺷﺪه ﺑﻮدم، وﻟ . ﺑ ﺷﺪم ﯽﻣ ﯿﻢ ﺗﺴﻠ ﯾﺴﺖ ﻧﺒﺎ ﯽ ﯿﺸﺘﺮ اﺻﺮار ﮐﺮدم، و او ﺧ یﺟﺪ ﯿﻠﯽ ﺟﻮاب داد: - ی ﻣﻦ ﺑﺮا ﺗﻮاﻧﻢ ﯽﻧﻤ ی ﺷﻤﺎ ﮐﺎر ﺑﮑﻨﻢ، و ا ﯾﻦ ﯿﺲ ﯾر دﺳﺘﻮر ﻣﻦ اﺳﺖ. آن وﻗﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻋﺘﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد، و ﺑﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻠﯿ ﺖ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭘﺮواز ﺑﻪ اﺳﭙﺎﻧﯿﺎ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: - ﻫﻨﻮز ﯾﮏ رﺑﻊ وﻗﺖ دارﯾﺪ. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت ا ﮔﺮ ﺑﺎ اﯾﻦ ﭘﺮواز ﻫﻢ ﻧﺸﻮد ﺑﺮوﯾﺪ، ﺑﺎ اوﻟﯿﻦ ﭘﺮواز ﺑﻌﺪی ﺷﻤﺎ را رواﻧﻪ ی اﺳﭙﺎﻧﯿﺎ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد. در ﺟﻮاب ﮔﻔﺘﻢ: - ﺑﺎر د ﯾﮏﺷﻤﺎ ﯾﮕﺮ در ﻣﻮرد اﺻﺮار و ﺗﻘﺎﺿﺎ ی ﯿﺲ ﯾر ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ. ﻗﺪری ﻣﺮا ﻧ ﮕﺎه ﮐﺮد. ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ: - ﺑﺮو  ﺷﻤﺎ ﻓﻌﻼ ﯿﺮون ﺑ ﯾﺪ . از اﺗﺎق ﺧﺎرج ﺷﺪم. ﻗ یﯿﺎﻓﻪ ﻧﺎراﺣﺖ وﻧﺎراﺿ ﺑﻪ ﯿﻢ ﮔﻔﺖﯽﻣ ﯿﺘﯽ و ﮔ ﻓﺮاﻣﺮز ﮐﻪ ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺑ یﺑﺮا ﯽ آن ﻫﺎ ﻧﺪارم. ﭘﺮﺳ : ﯿﺪﻧﺪ - ﭼﻪ ﺷﺪ؟ ﺧﻼﺻﻪ را ﺣﮑﺎ ﯾﺖ ﮐﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ: - در ﻧﻈﺮ دارﻧﺪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻣﺎدر ﯾﺪ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ. - ﯾﺪون ﻓﺮ ﭘﺲ و ﺧﺎﻧﻢ ﻋﻀﻮ ﻣﺤﻔﻞ را ﻧﺪ . اﻧﺪ ﯾﺪه - ﯽ ﭼﺮا، وﻟ ﺟﻮاب درﺳﺘ . دﻫﻨﺪ ﯽﻧﻤ ﯽ ﹰ . اﻧﺪ زده را ﺣﺮف ﻫﻤﯿﻦ ﻫﻢ ﻫﺎ آن ﺑﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﻓﺮاﻣﺮز ﮔﻔﺖ: - ﭘﺴﺮﻋﻤﻮ ﭼﮑﺎر ﮐﻨ ﯿﻢ؟ ﯾﺶﺑﺮا ﯽﺟﻮاﺑ ﻧﺪاﺷﺘﻢ. ﺻﺪا ﯿﺘﯽﮔ ی را ﺷﻨ : ﯿﺪم - ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ! ﺑﺮ اﺳﭙﺎﻧ ﯾﻢ ﯿﺎ ﺮدم! ﺧﻮب ا  . ﻣﻦ ﻣ ن آﺑﺎ ﯾﻨﺠﺎ ﺟﺎ ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ د؟ دار - ﮔﯿﺘﯽ ﺑﺮﯾﻢ ! ﺟﺎن اﺳﭙﺎﻧﯿﺎ ﭼﻪ ﺑﮑﻨﯿ ﻢ؟ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﺮد. ﻣﺎ را ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﺸﻨﺪ! - ﭼﺮا؛ ﻣﺮگ از اﯾﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﺑﯽ و ﻫﺎ اﺣﺘﺮاﻣﯽ اﺳﺖ ﻫﺎ ﺑﻬﺘﺮ . اﻋﺼﺎﺑﺶ از ﺗﺤﻤﻞ ﺧﺎرج ﺷﺪه ﺑﻮد، و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻫﻤﻪ ی ﻣﺎه ﻫﺎی ﭘﺮ از اﺿﻄﺮاب و ﻧﮕﺮاﻧﯽ و ﻏﻢ وﺣﺴﺮت و ﺑﯽ ﭘﻨﺎﻫﯽ و درﺑﻪ دری و آوارﮔﯽ، از ﻣﺎﺟﺮای ﻓﺮودﮔﺎه ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن و ﺑﯽ ﺧﻮاﺑﯽ ﺷﺐ و ﻧﺎﻣﻼﯾﻤﺎت ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎی ﺳﺎﻋﺎت اﺧﯿﺮ، ﺑﯽ ﻃﺎﻗﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﻣﯽ ﮔﻔﺖ: - اﺳﭙﺎﻧ ﯾﻢ ﺑﺮو ﯿﺎ . ا ﮔﺮ ﮐﺎرﻣﺎن ﻗﺮار اﺳﺖ درﺳﺖ ﺑﺸﻮد، ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﻫﻢ درﺳﺖ ﻣ . ﺷﻮدﯽ ﻣﻦ ﺧﻮدم ﺣﺎل ﺑﻬﺘﺮ ی از او ﻧﺪاﺷﺘﻢ، وﻟ داﻧﺴﺘﻢ ﯽﻣ ﯽ ﻗﺒﻮل ﺳﻔﺮ ﺑﻪ اﺳﭙﺎﻧ ﯿﺎ اﺷﺘﺒﺎه ا ﯾﮏ ﺳﺖ. اﺣﺴﺎس ﺑﺎﻃﻨ ﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻗﻮت ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﺧﻮﻧﺴﺮد اﺗﺎق در. دادﯽﻣ ی ﺧﺎرج ﻣﺮد و زن ﭘﻠﯿﺲ دو. ﺷﺪ ﺑﺎز ﺳﺎ ک ﭼﻬﺎر ﺳﻪ، و ﻣﺎ ﺑﻪ. ﺷﺪﻧﺪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﻧﮕﺎه و ﮐﺮدﻧﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ » ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﺎﺷﯿﺪ . « و ﺑﻌﺪ رﻓﺘﻨﺪ. ۲۳۹