Goriz Nakhasteh

ﻓﺮاﻣﺮز زودﺗﺮ از ﻣﺎ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﯾﮑﯽ، دو دوﺳﺖ ﺟﻮان ﺑﻬﺎﺋﯽ اﯾﺮاﻧﯽ در ﻣﺤﻞ داﻧﺸﺠﻮﻫﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺟﻮان ﻫﺎ ﭘﯿﻮﺳﺖ وﻟﯽ در واﻗﻊ ا ﮐﺜﺮ اوﻗﺎت ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮدﯾﻢ. ﻓﺮﯾﺪون ﯽ و ﺷﻤ در ﻣﻮرد ﺗﻘﺎﺿﺎ ی ﮐﻤﮏ در ﭘ ﯿﺪا ﮐﺮدن ﻣﺤﻠ ﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧ ﯿﻢ ﯽ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫ در آﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮐﻨ ﯿﻢ، ﺑﺎ ﺻﻔﺎ ی ﺗﻤﺎم و رو ی ﮔﺸﺎده، اﺻﺮار ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪن ﻣﺎ در ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎن داﺷﺘﻨﺪ و اﻇﻬﺎر اﻣ ﯿﺪواری ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺧ ﯽﻣ ﯿﻠﯽ زود ﻧﺘ یﯿﺠﻪ ﮐﺎر روﺷﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺧﺎﻃﺮات ﺧﻮش روزﻫﺎ ی ﺣﻀﻮر در ﻧﺰد آن ﻋﺰ ﯾﺰن و دو دﺧﺘﺮ ز ﯾﺒﺎ و ﻣﺤﺒﻮﺑﺸﺎن ﻓﺮاوان اﺳﺖ. ﻫﺮ روز و ﺳﺎﻋﺖ آن در ﯾﺎد اﺳﺖ. ﭼﻪ اوﻗﺎت ﺧﻮﺷ ﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻪ و آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ و اﺗﺎق ﭘﺬ ﮔﺬﺷﺖ، ﯽﻣ ﯾﺮاﯾﯽ ﯾﺎ ﺟﺎده ﯿﺮ در ﻣﺴ ﻫﺎ ﮐﻪ در ﻣﺎﺷ ﯿﻦ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ ﯽ و ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻧﻮا ا ﯿﻘﯽ ﻣﻮﺳ ی ﯾﺎد ﯾﺮاﻧﯽ وﻃﻦ . ﮐﺮدﯾﻢ ﯽﻣ ﯾﮏ روز ﮐﻪ ﻓﺮ ﯾﺪون درداﻧﺸﮕﺎه و ﻣﺤﻞ ﮐﺎرش ﺑﻮد، ﺑﻪ او ﺗﻠﻔﻦ زدم. ﻣﺜﻞ ا ﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻃﻤ ﯿﻨﺎن داﺷﺘﻢ ﺑﺎ ﯿﺪه رﺳ یﺧﺒﺮ ﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ. از او ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ﺑﻪ ﺳﻔﺎرت اﻣﺮ ﯾﮑﺎ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﺪ و ﺳﺆال ﮐﻨﺪ. یا ﺧﻨﺪه ﮐﺮد، ﭼﻮن ﺑﺎر دوم ﺑﻮد ﮐﻪ از او ا ﯾﻦ ﺧﻮاﻫﺶ را ﻣ ﺑﺎ . ﮐﺮدم ﯽ ا ﮔﺮ ﺑﻮد ﺘﻘﺪ ﻣﻌ ﻫﻨﻮز ﮐﻪ اﯾﻦ وﺟﻮد ﻫﺎ آن ﺑﺮﺳﺪ ﺧﺒﺮی : ﮔﻔﺖ ﮐﻨﻨﺪ، ﻣﯽ ﻣﻄﻠﻊ را ﻣﺎ ﺧﻮدﺷﺎن - ﹰ ا ﯾﻦ ﺣﺘﻤﺎ ﮐﺎر را ﻣ .ﮐﻨﻢﯽ ﭘﺲ از ﮐﻤ ﯽ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ و ﺷﻮﺧ ﯽ و ذﮐﺮ ا ﯿﻠﯽﺧ»ﮐﻪ ﯾﻦ از ﭘ ی ﻋﺠﻠﻪ دار ﯿﺶ ﺑﻪ !« ی ﻣﺎ ﺑﺮو ﺻﺤﺒﺖ ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺧﺎﺗﻤﻪ از و ﺑﻮد ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﺷﻤﯽ روز آن. دادﯾﻢ ﮔﻔﺘﮕﻮی و ﺗﻠﻔﻨﯽ اﺻﺮار ﺑﻪ ﻣﻦ : ﮔﻔﺖ ﺷﻮﺧﯽ ﻮدﺷﻣﯽ ﻣﻌﻠﻮم » ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪی! « اﻣﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﺒﻮد، و اﮔﺮ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﻣﻌﻠﻮم ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺻﺮف وﻗﺖ ﺑﺎ آن دو ﻋﺰﯾﺰ در ﮐﭙﻨﻬﺎ ک آن ﻗﺪر ﺧﻮب ﺑﻮد ﮐﻪ دور از ﻓﮑﺮ ﻣﺰاﺣﻢ و ﺳﺮﺑﺎر ﺑﻮدن، ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪﯾﻢ، ﻟﺬت ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻣﯽ ﺑﺮدﯾﻢ. ﻗﺮﯾﺐ دو ﺳﺎﻋﺖ از ﻣﺬا ﮐﺮه ی ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺪون ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﮓ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻪ ﺻﺪا درآﻣﺪ. ﺷﻤﯽ ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮداﺷﺖ. ﻓﺮﯾﺪون ﺑﻮد ﮐ ﻪ ﻣﺮا ﭘﺎ ی ﺗﻠﻔﻦ ﺧﻮاﺳﺖ. وﻗﺘ ﯽﮔﻮﺷ ﯽ را ﮔﺮﻓﺘﻢ، ﮔﻔﺖ: - ﯿﮕﻮری ﺟ ﺑﺮای ﺑﺪ ﺧﺒﺮ ﯾﮏ! . دارم ﺷﻤﺎ ﺑﺮای ﺧﻮب ﺧﺒﺮ ﯾﮏ و ﺧﻮدﻣﺎن ﯾﻦ در ا ﻓﮑﺮ ﺑﻮدم ﮐﻪ ا ﯾﻦ ی ﭼﻪ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را دﻟﺸﺎد ﻣ ﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎﻋﺚ اﻧﺪوه آن ﯽﻫﺎ ﻣ ﺷﻮد ﮐﻪ ﮔﻔﺖ: - ﯾﻦ ﺧﺒﺮ ا ﮐﻪ ﺑﺎ و ﯾﺰای ی ﺷﻤﺎ ﺑﺮا ﺳﻔﺮ ﺑﻪ اﻣﺮ ﯾﮑﺎ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ! ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﮑﻮت ﮐﺮدم؛ ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺘﻢ: - ﯽ راﺳﺘ ﮐﻨﯽ؟ ﯽﻣ ﯽﺷﻮﺧ ﺟﻮاب آﻣﺪه؟ - ﯾﮏ ﺑﺎر ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮدم، ﻧﺒﻮد. ﺑﺎر ﺑﻌﺪ ﮐﻪ زﻧﮓ زدم و ﺧﻮد را ﻣﻌﺮﻓ ﯽ ﮐﺮدم و ﻋﻠﺖ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨ را ﯽ ﮔﻔﺘﻢ، ﺟﻮاب داد ﮐﻪ ا ﮔﺮ ﻣ ﺗﻮاﻧﯽﯽ ﯽﮔﻮﺷ یا ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ را ﻧﮕﻪ دار ﺗﺎ ﺗﻠﮕﺮاف را ﯿﺪه رﺳ یﻫﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ. ﻣﻦ در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎﻧﺪم ﮐﻪ ﮔﻔﺖ : » ﺑﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎی وﯾﺰا ﺑﺸﺮ ی دوﺳﺘﺎﻧﻪ آن ﻫﺎ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺷﺪه ۲٥۳