Goriz Nakhasteh

ﮐﻨﻨﺪ. ﭼﻨﺪ ﻧﻮﺑﺖ ﻧﯿﺰ ﻣﺮاﺟﻌﺎﺗﯽ ﺷﺪ و ﺗﯽ ﺳﺆاﻻ ﺑﻪ ﻣﯿﺎن آﻣﺪ. او ﻫﻢ آﻧﭽﻪ ﻣ ، داﻧﺴﺖ ﯽ ﮔﻔﺖ و راﻫﻨﻤﺎ ﯾﯽ . ﮐﺮد ﯾﺪﺑﺎ یﺑﺮا ﯿﺸﺘﺮ ﺣﺎﻻ ﺑ ﻓﺮدا و ﻓﺮداﻫﺎ یاﻪ ﻧﺎﻣ ﺑﺮ ﯾﻤﺎن ﯽوﻗﺘ .ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ ﻃﺮح از او ﭘﺮﺳﯽﻣ ﯿﺪم ﻧﻈﺮت ﯿﺴﺖ، ﭼ ﻣﺮا ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﭼ ﯽﻣ ﯾﺎ ، ﻔﺖﮔﯽﻧﻤ ﯿﺰی ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗ ﯿﭻﻫﮐﻪ ﯾﻦا از ،ﯽ ﮐﺲ ﻧ ﻦ ﯾا رد ﮐﻪ ﯿﺴﺖ ﯾﻂﺷﺮا ﻣﺎ را ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ، ﮔﻠﻪ و ﺷﮑﺎ . ﮐﺮدﯽﻣ ﯾﺖ ﻣﻦ ﻫﻢ ی ﭼﻪ ﮐﺎر از دﺳﺘﻢ ﺑﺮﻣ ﺑﻪ ؟ﺪﻣآﯽ ﻣﺴﻌﻮد ﭘﯿﻐﺎم داده ﺑﻮدم و دو ﺑﺎر ﻫﻢ ﻧﺰد ﺣﺴﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدم . ﮐﺲ دﯾﮕﺮی ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﺘﻢ ﺷﻨﺎ . ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮔﺬرﻧﺎﻣﻪ ﻫﻢ ﺑﺮای ﮔﯿﺘﯽ دور از اﺣﺘﯿﺎط ﺑﻮد ، ﻪ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑ اﺣﺘﻤﺎل ز آﻧﺠﺎ ،ﯾﺎد ﺻﯿﺎد در ﮐﻤﯿﻦ ﺑﻮد . ﺑﺎ ﺧﻮاﻫﺮم ﭼﻨﺪ ﻧﻮﺑﺖ ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدم . ﺧﯿﻠﯽ ﻧﮕﺮان ﺑﻮد ، و دﻟﺶ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ی ﻫﺮ ﮐﺎر ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮا ﯾﻤﺎن اﻧﺠﺎم دﻫﺪ . ﯽ در ﺣﺎﻟ ﮐﻪ اﺷﮏ ﺑ ﻪ ﭼﺸﻢ داﺷﺖ و از ﺑ ﯿﻢ ﯾﯽ روزﻫﺎ ﮐﻪ در ﭘ ، ﺑﻮد ﯿﺶ ﺗﻤﺎم ﺣﺎل و ﺣﺮﮐﺎﺗﺶ اﺿﻄﺮاب او را ﻧﺸﺎن ﻣ دادﯽ وﻟﯽ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺑﻪ ﻣﻦ آراﻣﺶ ﺑﺪﻫﺪ دو ﯾﮑﯽ . ﻧﻮﺑﺖ ﺑ ﻪ ی ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎدر ﮔﯿﺘﯽ رﻓﺖ آنو ﻫﺎ را از ﺳﻼﻣﺖ ﻣﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺳﺎﺧﺖ و ﭘﻮﺷﺎ ک ﻣﻮرد ﻧﯿﺎزﻣﺎن را از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮاﯾﻤﺎن آورد . ﯾﮑﯽ از روزﻫﺎ ﮔﻔﺖ : » ﻫﻤﺴﺮ ﮐﺎﻣﺮان از ﯾﮑﯽ ، اﻋﻀﺎ ی ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠ ﮐﻪ ﯽ در ﺷﺐ ﺣﺎدﺛﻪ ﻫﻤﺮاه اﻋﻀﺎ ی ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠ ﯽ و ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ اﺳﺎرت در آﻣﺪه ﺑﻮد ، آزاد ﺷﺪه و ﺑﻪ ایﻪ وﺳﯿﻠ ﭘﯿﻐﺎم داده ﮐﻪ وﺿﻊ ﮔﯿﺘﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎ ک اﺳﺖ . ﻫﻢ ﺟﺎن ﺧﻮدش در ﺧﻄﺮ اﺳﺖ و ﻫﻢ ﺟﺎن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ او ر ا ﭘﻨﺎه داده ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ . ﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﺪ .« ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺪون ﺷﻨﯿﺪن اﯾﻦ ﭘﯿﻐﺎم ﻣﯽ ﻫﻢ ﺷﺪ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ و ﻧﺰدﯾﮑ ﯽ ﯿﺘﯽﮔ ی ﺧﻄﺮ را ﺑﺮا و ﺧﻮد اﺣﺴﺎس ﺑﺎ در ﯽوﻟ ،ﮐﻨﻢ ﹰ ﻃﺒ ﯿﻐﺎم ﭘ ﯾﺎﻓﺖ ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﯿﻌﺘﺎ ﺗﺮس ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ر ﯾﺨﺖ . ﻻزم ﺑﻮد ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮرت وﺿﻊ ﺧﻮد را و ﯿﻢ ﺑﺪاﻧ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑ ﺎﺷ آن ﯽوﻟ ﯿﻢ، ﻪ ﮐﻪ ﺑ ﻫﺎ دداﯽﻣ ﻣﺎ ﭘﻨﺎه ﻧﺪ ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫ ﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ در ﯾﺴﺖ ﹺ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺷﻮم ﻣﺎ ﺷﺮﯾﮏ ﺷﻮﻧﺪ؟ ﮔﯿﺘﯽ را از ﺟﺮﯾﺎن ﺑﺎﺧﺒﺮ ﻣﯽ . ﮐﺮدم ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺴﺮدی ﮐﻨﺪ و ﯽﺣﺘ ﹼ » : ﮔﻔﺖ ﻣﺴﻠ ﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا اﻣﺎ «. ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻣﯽﻫﻢ ﻏ ﻣﮕﺮ ﯿﺮ از اﺣﺴﺎس ﺗﺮس و وﺣﺸﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ دﯾﮕﺮی را از او اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ . ﭼﻮن ،ﯿﺪ ﺗﺮﺳﯽﻣ ﯽﺣﺘ ﯾﮕﺮ ﺣﺎﻻ د از ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ی ﺑﺎ یا ﭼﻨﺪ ﮐﻠﻤﻪ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻢ ﺧﻮددار ﮐﺎرش ﯾﻦ. ا ﺮدﮐﯽﻣ ی ﺗﺎ ﺣﺪ ز ﯾﺎدی ﻣﺮا راﺿ . ﮐﺮدﯽﻣ ﯽ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ی ﮔﺮﻓﺘﺎر و اﺳﺎرت ﯾﺰاﻧﯽ ﻋﺰ ﻮ ﮐﻪ ﻣﻌﻠ م ﻧﺒﻮد ﺣﺎل ﺑﺮ آن ﮔﺬرد ﯽﻣﭼﻪ ﻫﺎ و ﭼﻪ ﺳﺎﻋﺎت و روزﻫﺎ ی ﭘﺮدرد و رﻧﺞ اﻟ را ﯽﻤ ﮔﺬراﻧﻨﺪ ﯽﻣ اﮐﺜﺮ و ﯿﺘﯽﮔ ، ﻫﻤﮑﺎراﻧﺶ ﻫﺮ ﭘ اﻧﮕﺎﺷﺘﻨﺪ. ﯽﻣ ﯿﭻﻫ را ﺑﻪ یآﻣﺪ ﯿﺶ ﻓﺎرغ از ﺣﻮادث زﻣﺎن و ﺑﻪ ﮐﻪ ﻣﮑﺎن اﺣﺘﻤﺎل ﻓﺮاوان ا ﺳﺎرت و ﺷﻬﺎدت آن را در ﭘ ﻫﺎ ، داﺷﺖ ﯽ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ در ﺟﻠﺴﺎت ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮی ﹸ و ﯾﺎ ﻧ ﻪ ﻧﻔﺮه ی ﻣﺤﻔﻞ ﺣﻀﻮر ﯽدر ﭘ ﯾﺎو ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﯽﻣ ﺧﺪﻣﺎت د ﯾﺸﺎن ﻫﺎ ﺧﺎﻧﻪ از ﯾﮕﺮ ﯽﻣ ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ اﻋﻀﺎ ﻟﺠﻨﻪ ی ﻫﺎ در ﺗﻤﺎس ﺑﻮدﻧﺪ . ﺗﻮاﯽﻧﻤو ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻤﻧ ﯿﺘﯽﮔ ﻧﺴﺖ در ا ﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ . ﮐﻨﺪ یﻓﮑﺮ ا ﮔﺮ ﺻﺤﺒﺘ ،ﺷﺪﯽﻣ ﯽ ﮐﺎر ﺑﻪ ﹸ ،ﯿﺪ ﮐﺸﯽﻣ ﯽﻠﻘ ﺑﺪﺧ ﯾﻘﯽ و دﻗﺎ از ﺑﺤﺚ ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎر ﺗﻤﺎ م ﻣﺸﮑﻼﺗ ﯾﻤﺎن رو ﯿﺶﮐﻪ ﭘ را ﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘ ، ﻪ ﺑﻮد ﻪ ﺑ ﮔﺬاﺷﺖ ﯽﻣﻣﻦ یﻋﻬﺪه . از ﺟﻤﻠﻪ ﻮن در ﺷﺮا ﭼ» : ﮔﻔﺖﯽﻣ ﯾﻂ آﺳﻮدﮔ ﯽ و رﺧﺎ و ﺣﺘ ﯽ در ﺷﺮوع ۳۱