Goriz Nakhasteh

ﮔﺬراﻧﺪ. ﯽﻣ ﻣﻨﺰل ﺧﻮاﻫﺮم و ﺷﻮﻫﺮش اﺗﻮﯽﻣ ﻧﺴﺘﻨﺪ در ا د ﯾﻦ وران ﭘﺮ اﺑﺘﻼ ﺷﺎ ﯾﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻤﮏ ﺛﺮﻣﺆ یﻫﺎ یﺑﺮا ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺣﺎﻻ آن ﻫﻢ ﻫﺎ ﯾﻦا ﯿﺮ ﺧﻮد اﺳ ، ﺣﺎدﺛﻪ ﻣﺤﺘﺎج ﮐﻤﮏ د ﯾﮕﺮان . ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ از ﮔ ﯿﺘﯽ و ﺧﺎﻟﻪ و ﺷﻮﻫﺮﺧﺎﻟﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ ﮐﺮدم ﯽ و ﻫﻤﺮاه آن یﺧﺎﻧﻪ ﻪ ن ﺑ ﺪﯿﺧﻮاﺑ یﺑﺮا ﯿﺪﺳﻌ . رﻓﺘﻢ ﻫﺎ ﯾﻢﺟﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد : ﻣﺒﻞ ﺑﺰرگ ﮐﻨﺎر اﺗﺎق . ﺑﻪ ﺧﯿ ﻧﺎ یﻫﺎ ﺎل آرام دو ﻫﻔﺘﻪ اﺧﯿﺮ ی ، ی ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺧﻮاﻫﺮ و ﺷﻮﻫﺮ ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺮم اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﹰ ﺧﻮاﻫﺮم ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﺿﻤﻨﺎ ﮐﻪ ﭘﺴﺮﮐﻮﭼﮑﺶ ﻫﻢ ﺳﺨﺖ ﺑﯿﻤﺎر و ﺗﺐ ﭼﻬﻞ درﺟﻪ دارد . آن ﻪ ﺷﺐ ﻫﻢ ﺑ .ﯿﺪ ﺻﺒﺢ رﺳ ﭘﺎﻟﺘﻮ ﯿﺪﺳﻌ را ﭘﻮﺷ ﯿﺪم و ﻫﻤﺮاه او رواﻧﻪ ﺑ ی ﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن .ﺷﺪم ﹸﻪ ﻪ ﺑ . ﺑﻮد ﺻﺒﺢ ﺳﺎﻋﺖ ﻧ اﺗﺎق ﮐﻪ وارد ﺷﺪم ، ﭘﺮﻓﺴﻮر ﺟﺮاح را د . ﮐﺮدم ﯽﻣﺳﻼ ؛ ﯾﺪم او ﻣﺮا ﺧﻮب ؛ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺣﺎل و اﺣﻮاﻟ .ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ ﺟﺮاح ﻣﺸﻬﻮر و ﺑﻨﺎ . ﺑﻮد ﯽﻣ در ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﯾ ﺎران و ﻧﺰدﯾﮑﺎن درﺑﺎر و ا ز را ﺳﻬﺎﻣﺪا ن ﺑﺰرگ ﻪ ﻫﺎ ﺑ ﺷﺮﮐﺖ . آﻣﺪ ﻣﯽ ﺣﺴﺎب در ﺷﺮﮐﺘﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ در آن ﺷﻐﻞ و ﻋﻨﻮاﻧﯽ داﺷﺘﻢ ، ﺟﺰء ﻗﻮم ی زﻋﻤﺎ و ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻫﻤ ﺑﺎ . ﺑﻮد ﻪ ﻧﮕﺮاﻧ ﯽ از ﭘﺮﺳ ﺟﺮاح از ، ﯿﻤﺎر ﺣﺎل ﺑ یﺧﻄﺮ ﯾﺎآ» : ﯿﺪم او ﻣﺘﻮﺟﻪ «؟ ﯿﺴﺖﻧ و او ﺧﻮﻧﺴﺮد و آرام ، ﺑﺎ ﻟﻬﺠ ﯽﺗﺮﮐ یﻪ دو، ﺳﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﭘﺎﺳﺦ داد و ﺧ ﯿﺎﻟﻢ را راﺣﺖ ﮐﺮد آن . ، وﻗﺖ در راﻫﺮو ﺑ ﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن از وﺿﻊ ﺷﺮﮐﺖ و ﺳﻬﺎم ﭘ .ﯿﺪ ﺮﺳ در ﺣﺎﻟﯽ ﻣﯽﮐﻪ داﻧﺴﺖ ﻗﺮﯾﺐ ﺳﻪ ﺳﺎل اﺳﺖ ﯾد ﮕﺮ در ﺷﺮﮐﺖ ﻧ ﯽﻣ . ﯿﺴﺘﻢ داﻧﺴﺘﻢ اﻣﻮاﻟ ﺶ ﻣﺼﺎدره ﺷﺪه وﻟ ﯽ ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺑ ﻪ در ﺑﺮده و ﯽﻣ ﺗﻮاﻧﺪ ﻃﺒﺎﺑﺖ را اداﻣﻪ دﻫ ﯿﻦ اوﻟ .ﺪ ﻧﮑﺘﻪ در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺮا ی او اﻃﻼع از ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﻬﺎم در ﺷﺮﮐﺖ ﺑﻮد ﺣﺎﻟﯽ در ، ﮐﻪ او ﹰ ﻧ واﻗﻌﺎ ﯿﺎزی ﻧﺪاﺷﺖ ﻓﻮق ﯾﻢ ﺑﺮا ﯾﻦا و ؛ اﻟﻌﺎده ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد. ﻪ ﺑ اﺗﺎق ﺣﺒﯿﺐ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ . ﺣﺎﻟﺶ ﻗﺪری ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد . در ﺻﻮرت ﺧﻮاﻫﺮم ﻧﮕﺮاﻧ . ﯾﺪمدﯽﻣ ﻢو ﻏ ﯽ واﺿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧآ ﯾﺎما ﯾﻦ ﭽﻪ در ا اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ﯽﻣ ، ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻫﺮ ﮐﺴ ﯽ را از ﭘﺎ ی درآورد و ﻟﯽ او ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻼﯾﻤﺎت ﹺ را ﺑﺎ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎزه ﮐﻪ داد، ﯽﻣ ﻧﺸﺎن ﺑﺎز ﺳﻌ ﯽ در ﻣﺨﻔ ﻧﮕﺎه ﯽ داﺷﺘﻦ آن داﺷﺖ ﯾﮑﯽ . دو ﺑﺎر ﺑﯿﻦ او و ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺷﺐ را در ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﮔﺬراﻧﺪه ﺑﻮد ، اﺷﺎراﺗ ﯽ رد و ﺑﺪل ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺪاﻧﻢ ﻣﻨﻈﻮرﺷﺎن ﭼ ﯿﺴﺖ ﯽ ﻣﻄﻠﺒ ﯾﺪﺷﺎ . داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻟﺖ ﺑ . ﺑﻮد ﯿﻤﺎر از ﺣﺎل ﺑﭽﻪ ﻣﻬﻢ ﻧ » : ﮔﻔﺖ . ﮐﺮدم ﺳﺆال ؛ ﯿﺴﺖ ﺑﺪﺑﺨﺘ ﯽ و دردﻫﺎ آن ﻗﺪر ز ﯾﺎد اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮ ﻪ ﺑ ﯽ ﻋﺮوﺳ ﯾﺪﻓﺮ ﯾﻀﯽ «.ﯾﺪآﯽﻣ ﺣﺴﺎب دﻗﺎﯾﻘﯽ ﻧﺰد آن ﻫﺎ ﻧﺸﺴﺘﻢ و از اﯾﻦ ﮐﻪ ﯿﺐﺣﺒ ﯾﺪمدﯽﻣ ﺣﺎﻟﺶ رو ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد اﺳﺖ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮدم ﺑﺎ . ﮔﺬران روزﻫﺎ ی ﭘﺮ از ﻏﻢ و ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﺮس ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻋﺎدت ﺑﻪ آن ﺳﺎﻋﺎت و دﻗﺎ ﯾﻖ ﭘﺮ اﺿﻄﺮاب ، آراﻣﺸ ﯽ ﻣﻮﻗﺘ ﯽ اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم و ﮐﻠﻤﺎﺗ ﯽ ﺑﻪ ﺷﻮﺧ ﯽ ﺑﻪ زﺑﺎن آوردم ﺗﺎ ﺧﻮاﻫﺮم و ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ . ﮐﻪ ﯾﻦا از ﻣﺮا آرام ﺗﺮ از ﻗﺒﻞ و ﺧﻨﺪان ﯾﺪدﯽﻣ ﻧﺪ ﺣﺎﻟﺖ رﺿﺎ ﯾﺖ در ﺻﻮرﺗﺸﺎن ﻧﺸﺴﺖﯽﻣ . ﺑﻪ ﺧ یﺳﺮ ﮐﻪ ﯿﺪ رﺳ ﯿﺎﻟﻢ ﺑﻪ دﻓﺘﺮ ی ﯽ ﮐﻪ ﻣﺪﺗ ﺑﻮد ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از رﻓﻘﺎ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧ ﯽ داﯾﺮ ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ ، ﺑﺰﻧﻢ وﻟﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐ ﻪ ﺗﺮﺳﯿﺪم ؛ ﭼﻮن ا ﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﯾﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﺮا ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘ ﻨﺪ ﭘﯿﺪا و دﺳﺘﮕﯿﺮ ﮐ ،ﻨﺪﻨ ﯾﮑﯽ از ﻣﺤ ﻫﺎﻞ ی ﺣﻀﻮرم آﻧﺠﺎ ﺑﻮد . از ﻃﺮﻓ ﯽ ﺑﺪ ﻧﺒﻮد ﻧﮕﻬﺒﺎن و درﺑﺎن آن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺮا ﺑﺎ .ﻧﺪﯾﺪدﯽﻣ ۳٥