Goriz Nakhasteh

اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن رﺳﯿﺪم و دو ﻧﺎﻣ ایﻪ را ﮐﻪ از دوﺳﺘﺎن ﺑﺮاﯾﻢ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد ، از ﺻﻨﺪوق ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻢ. ﯽوﻟ ﹺ ﻪﺑ ﺟﺴﺎرت اﺗﺎق رﻓﺘﻦ و دﻗﺎﯾﻘﯽ در آﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪن را ﻧﺪاﺷﺘﻢ . ﻫﻮا ﺳﺮد ﺑﻮد و ﺑﺎدی آزار دﻫﻨﺪ .ﯾﺪوزﯽﻣ ه ﯿﺮون ﺑﮐﻪ ﺣﺎﻻ آﻣﺪه ﺑﻮدم ، ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد ﺳﺮ ی ﺑﻪ رﻓﻘﺎ ﺑﺰﻧﻢ . ﺑﺎ آراﻣﺸ آن ﻧﺰد ،ﯽﻧﺴﺒ ﯽ ﻫﺎ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻋﻘﺐ ﻓﺮوﺷﮕﺎه دوﺳﺘﻢ رﻓﺘﻢ . ﻗﺮار اﻧﺠﺎم ﺑﻌﻀ ﯽ ی ادار ی ﮐﺎرﻫﺎ را ﺑﺎ اﺻﻐﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻢ . ﻇﻬﺮ ﻧﺎﻫﺎر آنﺑﺎ را ، ﻏﺮوب ﯾﮏﻧﺰد . ﺑﻮدم ﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺘﻢ ﯿﺘﯽﮔ یﺧﺎﻟﻪ ی ﺗﺎ ﻫﻢ او ﯾﺪه را د ﺑﺎﺷﻢ و ﻫﻢ از ﺣﺎل ﺑ ﯿﻤﺎر ﺑﺎﺧﺒﺮش ﮐﻨﻢ . او در ﮐ اﺗﺎق ﺞ ﻨ دﺧﺘﺮﺧﺎﻟﻪ ﺷﻬﺮه ، اش ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد از . ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺒﯿﺐ ﺣﺎل و ﺷﮑﺮ ﮔﺰ ار ﺳﻼﻣﺘ .ﯾﻢﺷﺪ ﯿﺶ ﺷﻮﻫﺮﺧﺎﻟﻪ اش روزﻧﺎﻣ آن . ﺑﻮد ﯾﺪه ﺧﺮ یاﻪ را ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﻮﺳﻄ ر درﺷﺖ را ﺧﻮاﻧﺪم. ﺒﺮ ﺟﺎﻟﺐ و ﺧ . ﻧﺒﻮد ﯽﻤﻣﻬ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ و ،ﺷﺪ ﻏﺮوب ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺘ ﻢ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ از ﺗﺎرﯾﮑﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻢ و از ﺗﻠﻔﻦ ﻋﻤﻮ ﺑﻪ ﺑ ﺧﺎﻟﻪ یﺧﺎﻧﻪ ﯾﮏﻧﺰد ﻣﯽ ﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ و ﺣﺎل ﯿﺐﺣﺒ را ﺑﭙﺮﺳﻢ و در ﻣﻮرد ﺧﺎﻧﻪ ی ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎ ﺧﻮاﻫﺮم ﺻﺤﺒﺘ آن در .ﮐﻨﻢ ﯽ اوﻗﺎت ﭼﺮاغ یﻫﺎ ﻫﺎ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ نﺎﯿﺎﺑ و ﺧ ﺧﺎﻣﻮش و ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺮﻫﻤﻪ ﺟﺎ داﻣﻦ ﮔﺴﺘﺮده ﺑﻮد ﻪ ﺑ . ﻣﺪد ﭼﺮاغ ﻗﻮ یاه ﮐﻪ از ﺷﻮﻫﺮﺧﺎﻟ ﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ، ﺑﻮدم ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻗﺪم ﯾﺪمدﯽﻣ ﻫﺎ را ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐ ﯿﻮﺳﮏ ﺗﻠﻔﻦ رﺳ ﯿﺪم و ﺷﻤﺎره ی ﺗﻠﻔﻦ ﺑ ﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن را ﮔﺮﻓﺘﻢ . ﺧﻮاﻫﺮم ﮔﻮﺷ ﯽ را ﺑﺮداﺷﺖ . ﯿﺐﺣﺒ ﺣﺎل را ﭘﺮﺳ . ﯿﺪم آه ﻋﻤ ﯿﺪ ﮐﺸ ﯿﻘﯽ : و ﮔﻔﺖ - ﻪ  اﻟﺤﻤﺪﻟ ﺧﻮب اﺳﺖ. - راﺳﺘﯽ ﭼﻄﻮر اﺳﺖ ؟ ﺗﺐ دار ؟د درد دار ؟د - اﺳﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻬﺘﺮ ؛ .ﻮدﺷﻣﯽ ﺧﻮب - ﺧﻮدت ﭼﻄﻮری ؟ - ؛امه زﻧﺪ ﻫﻨﻮز زﻧﺪه .ام اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم . ﮐﻨﺪ ﯾﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮ ﯽﻣ ﺑﻌﺪ ﺷﻨ :ﯾﺪﮔﻮﯽﻣﮐﻪ ﯿﺪم - ﻣﻦ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮب ﯽوﻟ ،ﺳﺖا ... ﺧﺎﻧﻢ دﮐﺘﺮ - ؟ﺷﺪه ﭼﻪ ﺷﮑﻮه - اﺳﺖ ﺣﺖا ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎر . - ؟ﺷﺪه ﭼﻪ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺷ ﻧﻤﯽ ﺪ واﺿﺢ از ﺗﻠﻔﻦ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯿﻢ؛ ﺑﺮای ﻫﻤﻪ ﻋﺎدت ﺛﺎﻧﻮی ﺷﺪه ﺑﻮد ا ﮔﺮ ﯽﺣﺘ ؛ ﯾﮏ ﺮ ﺗﻠﻔﻦ ﺳ ﯾﮏ ﺗﻠﻔﻦ ﻋﻤﻮ ﺑ ﯾﮕﺮ د ﺮ و ﺳ ﯿﺎﺑﺎنﺧ ﯽﻣ ﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎﯾﺴﺖ ﻣﺮاﻗﺐ ﮐﻠﻤﺎت و ﺣﺮف ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻮدﯾﻢ . وﻟﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﮕﺮان ﺑﻮدم و ﻣﯽ ی ﻢ ﻫﻤﻪ ﺧﻮاﺳﺘ ﺧﺒﺮ را درﺳﺖ ﺑﺪاﻧﻢ . - آﯾﺎ او را ﺑﻪ ﺑ ﻫﻢ ﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ؟اﻧﺪه ﺑﺮد - ﻣﻨﻈﻮرم ا ﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ آ ﺎ او ر ﯾ ا ﻫﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ زﻧﺪان ﺑﺮد . اﻧﺪه - ﻧﻪ ﺑﺮای ﺷﻮﻫﺮ ش ﻧ ﺧﯿﻠﯽ ﺎراﺣﺖ ﺷﺪه . - ﻪ ﺑ ﯾﯽ ﺑﻼ آﻣﺪه د ﺳﺮ ﻣﺤﻤﻮ ؟ ۳٦