Goriz Nakhasteh

ﯿﺮتﺣ ﺑﺎ یاﻪ ﻟﺤﻈ ، و ﺗﺄﺛﺮ ﻣﺮا ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ دﺳﺘ ﺶ را ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮد و اﺷﮏ ﺑ ﻪ ﭼﺸﻢ آورد. از او ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ﺧﺒﺮ را ﺑﺮا ی ﺧﺎﻧﻤﺶ و ﮔﯿﺘﯽ ﺑﺎزﮔﻮ ﻧﮑﻨﺪ . ﮔﯿﺘﯽ از دوران دﺳﺘﮕﯿﺮی اﻋﻀﺎی ﻣﺤﻔﻞ ﺗﻬﺮان و ﺑﻌﺪ ﮔﺮﻓﺘﺎر ی و ﺷﻬﺎدت اﻋﻀﺎ ی ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠ ﻄﺮب ﺟﺎن ﻀﻣ ﯿﺸﻪ ﻫﻤ ،ﯽ آن . ﺑﻮد ﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﻮر ش و ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻪ ﯽ ﯾﻃﻼ ﺳﺎل دو وﺳﯽ داﺷﺖ و ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، ﻋﻀﻮ و ﻣﻨﺸﯽ ﻣﺤﻔﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد ، ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻪ ﻋﻼﻗﻪ ی ﻓﺮاواﻧﯽ داﺷﺖ و ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﻪ زﺑﺎن دﻋﺎ ،ﯾﺎ ﺧﺪا » : ﮔﻔﺖ ﻣﯽ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﮐﻮﭼﮑﺶ ، ﺑﻪ زن ﺟﻮاﻧﺶ رﺣﻢ ﮐﻦ ﺑﻪ ؛ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﭘ ﯿﺮش رﺣﻢ ﮐﻦ ،ﯾﺎ ﺧﺪا . ﺑﻪ ﺧﺎ ﻃﺮ ﺣﻔﻆ ﺟﺎن ﮐﻮر و ش آن ﺑﻘﯿﻪ را ﻫﻢ ﻧﺠﺎت ﺑﺪه .« وﻟﯽ ﮐﻮر و ی ش و ﺑﻘﯿﻪ ﯾﺎران ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺧﯿﻞ ﺷﻬﺪا ﭘﯿﻮﺳﺘﻨﺪ ، و ﻻﺑﺪ ﮐﻪ راﺿﯽ و ﺧﻨﺪان ﺗﯿﺮ ﺑﻼ و ﺟﻔﺎ را ﻪ ﺑ اﻣﺎ . ﯾﺪﻧﺪ ﺟﺎن ﺧﺮ ﻣﮕﺮ در آن ﺑﺮﻫﻪ از زﻣﺎن ﯾﻦ ﮐﻪ ا ﮔﻮﻧﻪ اﺧﺒﺎر ﺑﺮا ی در ﯿﺸﺘﺮ ﺑ یروز ﯿﻢو ﻧ ﯽﺳﺎﻋﺘ اﺧﺘﻔﺎ ﻣﯽ ، ﻣﺎﻧﺪﯽﻧﻤ ﺷﺪ ﻓﺮدی را از ﺧﺒﺮ ﯽﺑ ﯽ ﻣﻄﻠﺒ ﯿﻦﭼﻨ ﮔﺬاﺷﺖ؟ ﹰ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺧﺒﺮ را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺪﺗﺮی درﯾﺎﻓﺖ دارد. یﺧﺒﺮ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﺑﻪ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓ ﯽ ﺗﻠﺦ و ﻧﺎ ﮔﻮار ﺑﻮد . آرام آرام او را در ﺟﺮﯾﺎن اﯾﻦ ﺣﺎدﺛﻪ ﻗﺮار . دماد ﻓﺮﯾﺎدی از درد ﮐﺸﯿﺪ و اﺷﮏ رﯾﺨﺖ ، و ﻧﺎم ﮐﻮر ش و را ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﻪ زﺑﺎن آورد وﮐﻮر . ی ش ﻇﻬﻮر دوﺑﺎره ﺑﺪﯾﻊ . ﺑﻮد ﺑﻪ ﺟﺰ ، ﭘﻨﭻ ﺟﺎن شوﮐﻮر یﻪ ﺑﺎﺧﺘ ﻋﺰﯾﺰ دﯾﮕﺮ و ﯾﮏ زن ﺷﺠﺎع ﮐﻪ و ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻬﻤﺎن دار ﻣﺤﻔﻞ ﺑﻮد ، ﻫﻤﻪ را ﺧﻮب ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﻣﻦ ﻧﯿﺰ . اوﻗﺎت زﻧﺪﮔﯽ اﺧ یﻫﺎهﺎﻣ ﯿﺮﻣﺎن ﯿﻦﭼﻨ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻫﺮ روز و ﻫﻔﺘ یاﻪ و ﻋﺰ ﯾﺰﻋﺰ ی در ﻋﺰا ﯾﺰاﻧﯽ ،ﻢﯿ ﺑﺎﺷ ﯽ ﺧﺒﺮ ﺷﻬﺎدﺗ از ﺷﻬﺮ ی و ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧ ؛ﯽ و ﺣﺎﻻ ﺗﻬﺮان ﻣﺮﮐﺰ ﺑﻼ ﺑﻮد . در ﻃ ﯽ ﯾﮏدر ، روز ﭘﺎﻧﺰده ﻧﻮﺑﺖ ، ﻧﻔﺮ ﻫﺸﺖ و در ﻧﻮﺑﺖ د ﯾﮕﺮ ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ ﺑ ﻪ دﺳﺖ ﻣﺄﻣﻮران ﯽﻤﯾرژ ﮐﻪ ادﻋﺎ ی ﻋﺪاﻟﺖ اﺳﻼ و ﯽﻣ اﺟﺮا ی اواﻣﺮ اﻟﻬ را دا ﯽ ا ﺷﺖ، ﻋﺪام ﺷﺪﻧﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺒﻮد ﺑ ﻪ . ﭼﻪ ﺻﻮرت در ﻣﻮرد آن ﻫﺸﺖ ﯿﺪﯾﻢ ﺷﻨ ، ﻧﻔﺮ ﺧﻮدﺷﺎن ا آن ﺟﺴﺎد ﻫﺎ را ﺑﺎ ﻟﺒﺎس در ﻣﺤﻠ ﺑ ﯽ ﻪ ﻧﺎم ﻟﻌﻨﺖ ﮐﻪ - آﺑﺎد ﻣﺤﻞ دﻓﻦ ﻣﺤﮑﻮﻣ ام ﺪ ﺑﻪ اﻋ ﻦﯿ ﺑﻮد، ﺑﻪ ﺧﺎ ک ﺳﭙﺮد ﺑﻮدﻧﺪ ه . ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﻣﺤﻞ دﻓﻦ ﻫﺮ ﮐﺪام ﻫﻢ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺒﻮد و ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪﮔﺎن ﺟﺮﺋﺖ و اﻣﮑﺎن ﺣﻀﻮر ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺰار ﻋﺰﯾﺰش را ﻧﺪاﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺮ آن ﺟﺎن ﭘﺎ ک و ﺧﺎ ک ﻣﻘﺪس ﻣﺰارش اﺷﮏ ﺧﻮن ﺑﺮﯾﺰد . ﻣی ﻫﻤﻪ ﺎ ﻣﺘﺄﺛﺮ و ﻣﺘﺄﻟﻢ ﺑﻮدﯾﻢ یﻫﻤﻪ ، ﻣﺎ ﻏﻢ و درد ﻓﺮاوان ﺑ دل ﻪ . ﯿﻢ داﺷﺘ وﻟﯽ ﻫﺮ ﮐﺪام ﺳﻌﯽ در ﺗﺴﻼی دﯾﮕﺮی ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ و ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘ ﯿﻢ ﺑﺎ ﻧﺼﯿﺤﺖ و ﻗﺒﻮل واﻗﻌﯿﺖ ﺗﻠﺦ ،ﻤﺎن زﻣﺎﻧ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را آراﻣﺶ ﯿﻢ ﺑﺪﻫ و در اﯾﻦ ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻧﺎﻣﻼﯾﻤﺎت ﺗﻮاﻧﺎ ﺑﺎﺷﯿﻢ . ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﻣﺴﻌﻮد و ﻫﻤﺴﺮ و ﭘﺴﺮش از ﺷﺎن ﺷﻬﺮک رﺳﯿﺪﻧﺪ دﯾﺪا . ر دوﺑﺎره ی و ﻣﺴﻌﻮد ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮش ﺑﺮا ، و ﻣﻦ ﯿﺘﯽﮔ ی ﺑﺎ آن اﺣﺴﺎس ﯿﻒﻟﻄ و ﻗﻠﺐ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﻤﺴﺮ ، ﻣﺴﻌﻮد ﺑﺎ ﻫﻤﺮاه اﺷﮏ ﺣﺴﺮت و اﻓﺴﻮس ﺑﻮد آن . ﻫﺎ ﻫﻢ از ﻃﺮﯾﻖ رادﯾﻮ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺗﻠﺦ را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ . ،ﺷﺐ ﺑﯿﺶ از ﻫﻤﻪ در ﻣﻮرد ﺷﻬﺪا و اﻋﻀﺎی ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠﯽ و ﻣﺤﻔﻞ ﺗﻬﺮان ﯽﻣ ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪ و در ﻣﻮرد ﯿﺪرخﺷ ، ﺑﻘﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑ ﮐﻪ ﯾﻦا ﺟﺮم ﻪ ﻫﻤﺴﺮ اﺳﺖ یاﻪﺧﺎﻧ ﺻﺎﺣﺐ ﮐﻪ در آن ﻣﺤﻔﻞ ﺗﺸﮑ ﯿﻞ ،ﺷﺪه ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت ﺑﻮد ﯿﺪه رﺳ . ﻋﺠ ﮐﻪ ﯾﻦ ﺑﺎ ا ﺑﻮد؛ ﯿﺐ ﺷﻮﻫﺮش دو ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻞ ﻧﺑﺎ ، ﻮﺷﺘﻦ ﻣﺘﻨ ﯽ در روزﻧﺎﻣﻪ ٤۷