Goriz Nakhasteh

ﻧﺸﺴﺖ . ﻫﻨﻮز از ﻣﻔﺎد ﻧﺎﻣﻪ ،ﺧﺒﺮ ﯽﺑ رﻧﮓ و رو ﯾﻢ را ﺑﺎﺧﺘﻢ . ﻧﺎﻣﻪ را ﺑﻪ دﺳﺘﻢ داد و ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮد .ﻢﻧ ﺑﺨﻮا ﺑﺎ آﺷﻨﺎ ﻪ ﺑﮐﻪ یاﯽﯾ وﺿﻊ اﻗﺎﻣﺖ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ آن داﻧﻢﯽﻣ دارم و ﻧﺰد ﻫﺎ ﺷﺎن ﯾﯽدا زﻧﺪﮔﯽ ﻨﮐﻣﯽ ﻨﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن ﭼﻨﺪ ﺳﻄﺮ از ﻧﺎ ،ﻪﻣ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﺑﺮادر ﮔﯿﺘﯽ ﺑﺮاﯾﺶ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ی ﻫﻤﻪ . ﺑﻪ ﺧﺎ . ﯿﺴﺖﻧ ﻃﺮم در اﺑﺘﺪا ی ﻧﺎﻣﻪ از ﯾﮏدر ﮐﻪ ﯾﻦا یﺟﻠﺴﻪ ﯽ ﻣﻬﻤﺎﻧ ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ از دوﺳﺘﺎن ﻣﺴﻤﻮم ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ، اﻇﻬﺎر ﺗﺄﺳﻒ ﮐﺮده ﺑﻮد و از اﯾﻦ ﮐﻪ او ﺑ ﯿدﻟ ﻪ ﻞ ﮐﺴﺎﻟﺖ در آن ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪه و ﺣﺎﻻ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮ اﺳﺖب ، ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد .« - اﺻﻐﺮ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد ﺑﺎ» : داﺳﺘﺎن ﮔﺮﻓﺘﺎری اﻋﻀﺎی ﻣﺤﻔﻞ ﻣﯽ ، ﺗﺎن داﻧﺴﺘﻢ او ﭼﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ و ﻫﻤﯿﻦ ﺎﺑ ﻋﺚ وﺣﺸﺖ ﻓﺮاواﻧﻢ ﺷﺪ و .« اداﻣﻪ داد :» در ﺟﺎی دﯾﮕﺮی ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻋﻠﻮﯾﻪ ﺧﺎﻧﻢ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮدﻧﺪ و ، ﺑﻪ ﯾﺎد آﻗﺎ ﺑﺰرگ ﺷ ﻬﯿﺪ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺘ ،ﻢﯿ داﺷﺘ ﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺎز ﭼﻮن ﻣﻦ در ﺟﺮﯾﺎن اﻋﺪام آﻗﺎی ﺑﺰرگ ﻋﻠﻮﯾﺎن و ﻓﺮار ﺧﺎﻧﻤﺶ از اﯾﺮا ، ن ﺑﻮدم ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ او ﭼﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧ . ﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد از ﻧﻈﺮ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻫﯿﭻ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ . ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﺗﺄ ﮐﯿﺪ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻋﻠﻮﯾﻪ ﺧﺎﻧﻢ اﻗﺪام «. ﮐﻨﯿﺪ اﺻﻐﺮ : ﮔﻔﺖ ﻫﺎﯾﺶ ﺣﺮف یﻪ در اداﻣ - ﺖﺣﻘﯿﻘ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺘ داﻧﺴ ﻣﯽ ﻢ رﻧﮓ ﺑﺮ روﯾﻢ ﻧﯿﺴﺖ ، وﻟﯽ ﺑﺪﺗﺮ از ﻫﻤﻪ دﺳﺘﺎﻧﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻟﺮزﯾﺪ ﻣﯽ . ﭼﻮن ﮐﺎﻏﺬ در دﺳﺘ ﻟﺮزش ، ﺑﻮد ﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﻪ در . ﺧﻮرد ﻣﯽ ﭼﺸﻢ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﹰ ﻫﻤ یﻪ ﻇﺎﻫﺮا ﻧﺎﻣﻪ را ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮدم ، ﻏﯿﺮ از ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﻧﮑﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﺮا ﯿﺸﺘﺮ ﺑ ﮔﻔﺘﻢ ﯾﺖ در ذﻫﻦ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻧﺸﺪه و ﯾﺎ ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪه ﻧﺎﻣﻪ را ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎ رﺳﺎﻧﺪه ﺑﻮ .مد ﻋﯿﻨﮏ را از ﭼﺸﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻢ ، و ﻓﻘﻂ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ : «.ﺑﻠﻪ ،بﺧﻮ» - ی ﻫﻤﻪ ﻧﺎﻣﻪ را ﺧﻮاﻧﺪﯾﺪ ؟ - .ﺑﻠﻪ - ﯾﻦ ﮐﻨﻢ ا ﯽﻣ ﺧﻮاﻫﺶ ﻧﺎﻣﻪ ﭘ ﻧﺪ. ﺎ ﻣﺎ ﺑﻤ ﯿﺶ - ﮐﻪ ﯾﻦا از ﯿﺮﻏ ﺑﻪ او ﺟﻮاب ﺑﻠﻪ و اﺷﮑﺎﻟ ﯽ ﻧﺪارد ﺑﺪﻫﻢ ﯽﻣﭼﻪ ، ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮕﻮ دﻟﻢ ﻂﻓﻘ ؟ﯾﻢ آن از ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ اﺗﺎق ی و اداره ﭘﺴﺖ ﺧﺎرج ﺷﻮم ، و ﺧﻮد را از آن ﻣﻌﺮﮐﻪ ﻧﺠﺎت ﺑﺪﻫﻢ و . ﯿﭻﻫ ﯾﮕﺮ د آن وﻗﺖ اﺻﻐﺮ ﻣﺮا ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و ﯿﻦﭼﻨ اداﻣﻪ داد ﻫﺮ ﺑﻪ » : ﺣﺎل ﮔﻨﺪش در داﻧﻢ ﻤﯽﻧو ﻣﺪآ اﯾﻦ ﻓﻼن ﻓﻼن یﮐﺎر ﭼﻪ ﻫﺎ ﺷﺪه دﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﻨﺪ .« ﻪﺑ راﺳﺘﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد ؛ ﺣﻖ ﻫﻢ داﺷﺖ . ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺳﺨﺖ ﻧﮕﺮان ﺷﺪم . آﺧﺮ ﺣﺎﻻ د ﯾﮕﺮ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﻬﺎدت ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ اﻋﻀﺎ ی ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠ ﯽ را ﻫﻤﻪ داﻧﺴﺘﻨﺪ ﯽﻣ و دو ﻫﻔﺘﻪ از درج ﺧﺒﺮ آن در ﺟﺮا ﯾﺪ روز ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ . ﺑﻮد اﻣﺜﺎل ﭼﻨﺎن آدم ﯽﯾﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر رژ ﯽﺣﺘ ﯾﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪ یﻫﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﯾﺎ ﺑﻪ ﺧﻮاﻫﺮی ﯾﺎ ر دﺑﺮا ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ را ﺑﺎ وﻗﺎﺣﺖ ﺗﻤﺎم و در ﭘ ﯿﺶ ﭼﺸﻢ ﮐﻨﺘﺮل ، ﮐﻨﻨﺪﯽﻣ ﹰ اﻓﺮاد ﻣﺴﻠﻤﺎ ی از ﺳﺎزﻣﺎن یﻫﺎ ٥۷