Goriz Nakhasteh

ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد در راه ﻣﺠﺒﻮر ﺷﻮ ﯾﻢ ،ﯿﻢﮐﻨ ﯽﻃ ﯿﺎده را ﭘ ﯽ ﻣﺴﺎﻓﺘ از ﻫﻤﺎن ﻣﺨﺘﺼﺮ ﻟﺒﺎس ﮐﻪ در آﻧﺠﺎ داﺷﺘ ﯿﻢ یﺑﺮا دﺳﺖ ﯾﮏ ﻓﻘﻂ ﻫﺮ ﮐﺪاﻣ ﻤﺎن ﺑﺮداﺷﺘ .ﯿﻢ ﭘﺎﺳﭙﻮرت را ﻣﺨﻔ ﻫﺎ ﯽ ﮐﺮده ﺑﻮد ﯽ اﻧﺪﮐ .ﯾﻢ ﭘﻮل ﻫﻤﺮاﻫ ﺎن ﻤ .ﯾﻢ ﮐﺮد ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮ آﻗﺎ ﯾﺤﺎﻧﯽ ر ی ، دو ﺳﻪ روز ﺑﻮد ر ی ﻢﯾﺸ را ﻧﺘﺮاﺷ ﺑﻮدم ﯿﺪه . ﻣﻮﻫﺎ ﺑﻠﻨﺪ و ﺳﺒ ﻫﺎ ﯿﻞ ﻧﺎﻣﺮﺗﺐ ﯾﺮ و ﺗﺎ ز ﻟﺐ آﻣﺪه ﺑﻮد یﯿﺎﻓﻪ ﻗ. ﻧﮕﺮان و ﻣﻀﻄﺮب ﻣﻦ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺄﺛﺮ رﻋﻨﺎ از ﮔ یدور . ﺷﺪه ﺑﻮد ﻫﻢ ﯿﺘﯽ ﯾﺶﺑﺮا ﺳﺨﺖ دﺷﻮار ﺑﺎ . ﺑﻮد ﺣﺎل ﻧﺰار وﻟ یﯿﺎﻓﻪ ﻗ ﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻟﺐ ﺑ ﻪ دﻋﺎ ﮔﺸﻮد . در ﺻﺒﺢ زود ،ﺳﻔﺮ روز ﻣﺎ را از ز ﯾﻨﻪ آ ﯾﺮ و ﮐﺘﺎب اﻗﺪس و ﮐﺘﺎب یﻫﺎ ﻣﻨﺎﺟﺎت رد ﮐﺮد و ز ﯾﺮ ﻟﺐ ﺑﺮا . ﺧﻮاﻧﺪ ﯽﻣ دﻋﺎ ﯾﻤﺎن وارد . ﯾﻢﺷﺪ ﯾﯽدا ﻣﻨﺰل ﺑﺎر اوﻟ ﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﯿﺘﯽﮔ ﺑﻌﺪ از ﺧﺮوج از ﺗﻬﺮان دوﺑﺎره از ﺷﻬﺮک ﻣﺨﻔ ﺑﻪ ﯿﮕﺎه ﺧﻮد ﺗﻬﺮان . ﮔﺸﺖ ﻣﯽ ﺑﺎز ﻣﻮرد اﺳ ﺘﻘﺒﺎل و ﻣﺤﺒﺖ ﻓﺮاوان ﯾﯽدا و ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘ ﯾﯽدا زن .ﯿﻢ ﯽ ﻧﮕﺎﻫ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﺮ یﯿﺎﻓﻪ و ﻗ ﯾﺸﺎن ﻧﮕﺮاﻧﻢ ﮐﺮد و اﺧﻢ ﺑﻪ ﭘ ﯿﺸﺎﻧﯽ آورد . ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﭼﺮا » : ﮐﻨﺪﯽﻣ ﺳﺆال اﯾﻦ ﻗﺪر ﻧﺰاری ؟ ﭼﺮا رﯾﺸﺖ را ﻧﺘﺮاﺷﯿﺪ «؟ایه ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدﯾﻢ ﺧﻮاﻫﺮ را ﺧﺒﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﭘﺪر وﻣﺎدر را ﻫﻢ اﻃﻼع ﺪﺑ ﻫﻨﺪ ﮐﻪ دﯾﺪار . ﮐﻨﯿﻢ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ اﯾﻦ ﮐﻪ آنﺑﻪ ﯿﻢﯾ ﺑﮕﻮ ﻫﺎ ﻋﺎزم ﺳﻔﺮ اﻟﺒﺘﻪ .ﯾﻢ ﺧﻮاﻫﺮم و ﺷﻮﻫﺮش ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺑﻮدﻧﺪ . ﺑﻪ آﻗﺎ ﯾﺤﺎﻧﯽ ر ی ﯿﺰﻧ ﺣﻀﻮر ﺧﻮد را اﻃﻼع داد .ﯾﻢ ﻗﺮار ﺷﺪ ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ﺑﺮا ی ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﺑ ﯾﺴﺖ ﺑﺎ . ﯿﺎﯾﺪ ﻣﺎدر ﮔ ﯿﺘﯽ را ﻫﻢ ﻣﻼﻗﺎت ﯿﺘﯽﮔ .ﯾﻢ ﮐﺮدﯽﻣ از زﻣﺎن ﺧﺮوج از ﺗﻬﺮان ﻧﻪ ﺑﺎ او ﯾﺪاری د داﺷﺖ و ﻧﻪ ﯽﻣﮐﻼ ﺗﻠﻔﻦ یﯿﻠﻪ وﺳﺑﻪ ﺣﺮف زده ﺑﻮد . ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﮔﻔﺖ او را ﻣﻦ » : «. ورم آﯽﻣ ﯽﺳﺎﻋﺘ ﺑﻌﺪ ﺧﻮاﻫﺮم ﻫﻤﺮاه ﭘﺪر و ﻣﺎدر آﻣﺪﻧﺪ . ﺻﻮرت ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻪ ﹺ رﯾﺶ و ﻣﻮﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺎﻣﺮﺗﺐ ﺳﺮ و ﯿﺪ وﺳﻔ ﯿﺎهﺳ ﯿﻞﺳﺒ ﺑﺎ ﻫﻤﺮاه رﻧﮓ زرد ﺻﻮرت و ﭼﺸﻤﺎن ﻧﮕﺮان و در ﮔﻮد ی ﻧﺸﺴﺘ ،ﻪ ﺑﺮاﯾﺸﺎن ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ و ﻧﮕﺮان ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻮد ﺿﻤﻦ . در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻮﺳ و ، ﯿﺪن ﻣﻀﻄﺮب و ﮔﺮ ﭘﺮﺳﯽﻣ ﯾﺎن ﭼﺮا » : ﯿﺪﻧﺪ اﯾﻦ ؟یاه ﻃﻮر ﺷﺪ ﺑﻮﺳﯽﻣ ﻫﻢ را ﯿﺘﯽﮔ «؟ ﭼﻪ ﺷﺪه . ﯿﺪﻧﺪ او ﻫﻢ ﮐﻪ از ﻣﻦ ﺣﺎل ﺧﻮش ﺗﺮی ﻧﺪاﺷﺖ ، ﻟﺒﺨﻨﺪی در و زدﯽﻣ . ﻧﺸﺪه یﺧﺒﺮ ﯿﭻﻫ» : ﮔﻔﺖﯽﻣ ﺟﻮاب ﻫﻮس ﮐﺮده ر ﯾﺶ ﺑﮕﺬارد .« از د ﻏﺮض ﯾﺪار آن ﻫﺎ ﺑﻮد ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ ﯿﻢ ﮔﻔﺘﯽﻣ ﯾﺴﺖ ﻧﺒﺎ ﯽ ، وﻟ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺧﺮوج و ﻓﺮار دار ﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ نﯿﺪ رﺳ ی ﻣﻘﺼﺪ از ا ﯿﺶ، ﺑ ﯾﻦ ﻧﮕﺮاﻧ ﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. داﻧﺴﺘ ﯽﻣ ﻨﺪ ﮔﺎه ﮔﺎه ﺑﻪ ﯽوﻟ ،ﯾﻢآﯽﻣ ﺗﻬﺮان و ﯿﺘﯽ ﺣﻀﻮر ﮔ ﻗﺒﻮل ﺧﻄﺮ و ﺗﺮک ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه ﺑﺮا ا ﯾﺸﺎن ﺳﺆال ﯾﺠﺎد ﮐﺮده ﺑﻮد. ﮐﻪ ﯾﻢ داد ﯿﺢﺿﺗﻮ دﻟﺘﻨﮓ ﻣﺎدرش و یﻫﻤﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﯽﻣ ﺷﻤﺎ ﺑﻮد و ﻗﺒﻞ از ﻓﺮا رﺳ ﯿﺪن ﻧﻮروز ﺑﺎ ﺷﻤﺎ د ﯾﺪاری ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﺪرم ﯾﮏ ﺟﻌﺒﻪ ﻗﻄﺎب ﯾﺰدی ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ی ﺑﻪ ﻣ ، ﻣﺎ ﺑﻮد ﺎ داد و ﮔﻔﺖ ﯿﺮﯾﻨﯽ ﻫﻢ ﺷ ﯾﻦا» : !«ﺷﻤﺎ ﯿﺪﻋ ﺧﻮاﻫﺮم ﮐﻪ ﮐﻢ و ﺑ ﯿﺶ در ﺟﺮ و ﻞ ﺋ ﻣﺴﺎ ﯾﺎن ﻣﺸﮑﻼت و ﻗﺼﺪ ، ﻣﺎ ﺑﻮد ﺑﺎ اﺷﺎره ﻣﺮا ﺑﻪ اﺗﺎﻗﯽ دﯾﮕﺮ ﺧﻮاﺳﺖ و ﮔﻔﺖ ﺑﻬﺘﺮ » : اﺳﺖ ﭘﺪر و ﻣﺎدر را ﺑﺒﺮم . ﺑﺎر د ﺧﻮدم ﺑﻌﺪ ﯾﮕﺮ «. ﺧﻮاﻫﻢ آﻣﺪ ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ : » ا ﮔﺮ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ز ﯾﺎدﺗﺮ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﯾﺪﺷﺎ ، ﺑﺎ ﺣﺮف ﻫﺎ و ﺻﺤﺒﺖ یﻫﺎ ﯽ ﺷﻤﺎ ﭘ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﺑﺒﺮﻧﺪ ﮐﻪ از ﻫ ﯿﭻ ﺟﻬﺖ ﺻﻼح ﻧ از «. ﯿﺴﺖ او ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدم ﯾﮏ ﮐﻼه ﭘﺸ ﻤﯽ و ﯾﮏ ﻋﯿ ﻨﮏ دود ﺑﺨﺮد ﯾﻢ ﺑﺮا ی . او ﮐﻪ ﭘ ﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﺑﺮده و یﯿﺎﻓﻪ ﻢ ﻗ ﺧﻮاﻫ ﯽﻣ داﻧﺴﺖ ﯽﻣ ﻧﺰار ﺧﻮد را ﺑﺎ ﮐﻼه ﭘﺸ یﺑﺮا یدود ﯿﻨﮏو ﻋ ﯽﻤ و ﯾﺐﻏﺮ ﯾﯽ ﻫﺮ آﺷﻨﺎ ﺑ ﯿﮕﺎﻧﻪ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ در ﺳﻔﺮ از دﯾﺪ آﺷﻨﺎ در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ، ﻋﯿﻨﮏ و ﮐﻼه را . ورد آﯽﻣ ﻣﻮﺟﺒﺎت رﺿﺎ ﯾﺖ ۷٦