Goriz Nakhasteh

ﺣﻀﻮر از زﻧﯽ ﺳﺎﻟﺨﻮرده ﺑﺮای دﯾﺪاری ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﭼﻪ اﺣﺘﯿﺎط ﻫﺎ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺷﺪ . ﻣﺤﺒﻮب ﺧﻮد را آﻣﺎده ی ﯽﻣ رﻓﺘﻦ ﮐﺮد ﮐﻪ زﻧﮓ در ﺑ ﻪ اف ﯽﮔﻮﺷ . ﺻﺪا آﻣﺪ اف را ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ ؛ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ آﻗﺎی رﯾﺤﺎﻧﯽ آﻣﺪه اﺳﺖ . ﯾﺤﺎﻧﯽ ر یآﻗﺎ ﺳﺮ ﺣﺎل و ﺧﻨﺪه ﺑﻪ ﻟﺐ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻓ یﻪ ﻣﺼﻤﻢ وارد ﺷﺪ . ﯾﻢ ﺳﻼم داد . ﺑﺎ ﮔ و ﺷﺪ آﺷﻨﺎ ﯿﺘﯽ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ . زنو داﯾﯽ داﯾﯽ یﺑﺮا آوردن ﻣﺎدر ﮔ ﯿﺘﯽ ﻋﺎزم ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻌﻮد از راه رﺳ و ﯿﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺎﻧﻢ ﯽﻣ رود و ﻣﺎدر را . ورد آﯽﻣ ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﺎ را ﺑﻪ آﻗﺎ ﯾﺤﺎﻧﯽ ر ی دادم و ﮔﻔﺘﻢ : » ﭘﻮل ﻫﻢ آﻣﺎده اﺳﺖ ﺗﺎ !ﯿﺮﺧﺑﻪ ﺳﻔﺮﺗﺎن » : ﻔﺖﮔ «. ﺑﯿﺴﺖ ﭼﻬﺎر و ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﺮ ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ ﻋﺎزم ﯿﺖﺑﻠو ، ﺷﻮﯾﺪ ﻣﯽ اﺗﻮﺑﻮس را ﺑﺮاﯾﺘﺎن «. ورم آﻣﯽ از او ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﺮدﯾﻢ ا ﮔﺮ ﺑﺸﻮد ، ﺧﻮدش ﺗﺮﺗﯿﺐ رﻓﺘﻦ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﮕﺎه اﺗﻮﺑﻮس ﻫﺎ را ﮐﻪ در ﺟﻨﻮب ﺷﻬﺮ ﺑﻮد ﺪ. ﺑﺪﻫ ، ﻣﺴﻌﻮد ﭼﻮن ﺑﻌﺪ از اﻃﻤ ﯿﻨﺎن ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﯽراﻫ ،ﻣﺎ .ﺷﺪ ﻣﯽ ﺳﻔﺮی آﻗﺎی رﯾﺤﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ ﺗﺮﺗﯿﺐ » : آن را ﯾﺪﺷﺎ . داد ﺧﻮاﻫﻢ ﻫﻢ ﯿﺎﯾﻢ ﺧﻮدم ﺑ و ﺷﻤﺎ را ﺗﺎ ﺳﻮار ﺷﺪن ﺑﻪ اﺗﻮﺑﻮس ﻫﻤﺮاﻫ «.ﮐﻨﻢ ﯽ ﺑﺮای اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮد و رﻓﻊ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪم ﯾﺎآ» : در اﺗﻮﺑﻮس ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺨﻮاﻫ ؟ﺷﺪ ﯿﻢ از ﮐﺠﺎ ﻫﻤﺮاﻫﺎن ﺳﻔﺮ را ﺧﻮاﻫ ﯿﻢ ؟ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻣﺎ ﮐ ﯿﺴﺖ و ﺑﺎ او ﭼﮕﻮﻧﻪ آﺷﻨﺎ یﺟﺎ» : ﮔﻔﺖ« ؟ﯾﻢﺷﻮﯽﻣ ﺷﻤﺎ در اﺗﻮﺑﻮس ﺷﻤﺎره ی ﻣﺸﺨﺺ دارد . راﻧﻨﺪه و یﻓﺮد ﮐﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎﻧ ﯽ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺴﺎﻓﺮ در اﺗﻮﺑﻮس ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد یﺟﺎ را از ﺷﻤﺎ ، ﻧﺸﺴﺘﻦ و رد ﯾﻒ ﯽﺻﻨﺪﻟ ﻫﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ . ﹰ ﺑﺎ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺟﻤﻌﺎ ﺷﺶ ﻧﻔﺮ ﺧﻮاﻫ ﯿﺪ ﺑﻮد و ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ ﯿﺪ ﺨﻮاﻫ ﻧ ﯽ ﻣﺸﮑﻠ ﯾﺪﺷﺎ داﺷﺖ. ﭼﻨﺪ ﻓﺮﺳﺦ ﮐﻪ از ﺗﻬﺮان دور ﺷﺪ ،ﯾﺪ در اﺗﻮﺑﻮس ﻧﻮار ﻣﻮﺳ ﺑﺮا ﯿﻘﯽ ﯾﺘﺎن ﭘﺨﺶ ﮐﻨﻨﺪ . اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮﺗ ﯽ ﯽ ﻃﻮﻻﻧ اﺳﺖ و ﺣﺪود ﻫﺠﺪه . ﺳﺎﻋﺖ راه ﯽوﻗﺘ ﺑﻪ زاﻫﺪان رﺳ اﺳﺘ ﯾﮏ ، ﯿﺪﯾﺪ ﯿﺸﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ؛ ﺳﻮار آن ﺧﻮاﻫ ﯿﺪ ﺷﺪ و آن ﻣﺎﺷ ﯿﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ را ﻋﺖ و ﺳﺮ ﻪ  اﻧﺸﺎءاﻟ ﯽﻃ ،ﺧﻄﺮ ﯽﺑ ﻣﺪت ﯽاﻟﺳﻪ ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ آن یﺳﻮ یﺳﻮ در آن . رﺳﺎﻧﺪ ﯽ ﻣﺮز ﻣ ،ﻣﺮز ﺷﻤﺎ ﭘﺎﺳﭙﻮرت یﻫﺎ ﮐﻪ ، ﺧﻮد را ﻣﻤﻬﻮر ﺑﻪ ﻣﻬﺮ ﺧﺮوج از ﮐﺸﻮر ا ﯾﺮان و ورود ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن و یﺣﺎو اﺟﺎزه ی اﻗﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﻣ ﺪت ﻣﺤﺪود اﺳﺖ . ﮐﺮد ﯿﺪ ﺧﻮاﻫ ﯾﺎﻓﺖ در ، آن وﻗﺖ ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺴﺎﻓﺮ یﺑﺮا ﯾﻦ ﻣﻘﺼﺪ ﻧ ﯾﯽﻬﺎ ﺧﻮد اﻗﺪام ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد . ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺷﻨ ﮐﻪ ﯾﻢ ﺑﻮد ﯿﺪه ﭼﻮن ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎن ﺑﺮﺳ و ﺑ ﯿﻢ ﻪ ﺳﻔﺎرت آﻣﺮ ﯾﻢ ﺑﺮو ﯾﮑﺎ و ﺣﮑﺎ ﯾﺖ ﯽ ﻣﺎﻧﺪﮔ در ﻫﺎ و ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻫﺎ را ﺑﮑﻨ ی ﯿﻢ و ﺑﮕﻮ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﯾﯿﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺗﻘﺎﺿﺎی ﺳﻔﺮ ﺑﻪ آﻣﺮﯾﮑﺎ ﮐﻨﯿﻢ ، وﯾﺰای ورود ﺧﻮاﻫﻨﺪ داد و در ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻪ آﻣﺮﯾﮑﺎ . روﯾﻢ ﻣﯽ ﭼﺮا ﻣﻘﺼﺪ ﻣﺎ آﻣﺮ ؟ ﺑﻮد ﯾﮑﺎ ﭼﻮن از ﺳﻪ ﺳﺎل ﭘ ﯿﺶ ﭘﺴﺮم و دﺧﺘﺮ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ . ﺳﻪ ﺳﺎل ﯽﻣ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ آن را ﻧﺪ ﻫﺎ .ﯾﻢ ﺑﻮد ﯾﺪه ﻓﻘﻂ در آﻧﺠﺎ ﺗﻮاﻧﺴ ﯽﻣ ﺘﯿ ﻢ در ﮐﻨﺎ ، ﻣﻨﯿﺐ ر ﺑﺮادر ﮔ ﯿﺘﯽ ﭘﻨﺎه ﺑﮕ و ﯿﺮﯾﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧ ﮐﻪ ﺑﺒ ﯿﻢ ﯿﻨﯿﻢ روزﮔﺎر ﺑﺮاﯾﻤﺎن در دﯾﮕﺮ ﺻﻔﺤﻪ ﯽ زﻧﺪﮔ ﻫﺎی زﻧﺪ. ﯽﻣ ﭼﻪ رﻗﻢ آﻗﺎی رﯾﺤﺎﻧﯽ ﭘﺎﺳﭙﻮرت ﻫﺎ را در ﺟﯿﺐ ﮔﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ ﻓﺮدا ﮐﻪ » : ﯿﺖﺑﻠ ﻫﺎ را آوردم ، ﭘﻮل را ﺑﻌﺪ «. ﯿﺮمﮔﯽﻣ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻓﺮدا ﮐﻪ ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﺳﺎﻋﺖ و روز ﺣﺮﮐﺖ را اﻃﻼع ﺑﺪﻫﺪ و ﺑﺎ ﺳﻔﺮ ﺖﺑﻠﯿ اﺗﻮﺑﻮس را ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﻨﺪ . ﻟﺤﻈﺎﺗ ﯽ ﺑﻌﺪ ﺧﻮاﻫﺮم و ﯿﺐﺣﺒ آﻣﺪﻧﺪ آنو ﯿﺘﯽ و ﮔ ﯾﯽدا ﺑﺎ . در ﻫﺎ اﺗﺎق رو ﺑﻪ ۷۸