Goriz Nakhasteh

ﻧﺎم ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ را ﺑﺮدم و ﮔﻔﺘﻢ : - ﻣﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ . ﻫﺴﺘﻢ در را ﺑ ﻪ روﯾﻢ ﺑﺎز ﮐﺮد ، و ﺑﺮای آن ﮐﻪ یرو ﺧﻮش ﻧﺸﺎن داده ﺑﺎﺷﺪ ، دﺳﺖ ﺑ ﯾﻢﺳﻮ ﻪ دراز ﮐﺮد و رو را ﯾﻢ اﺗﺎق و ﯿﺪ ﺑﻮﺳ ﺧﻮاب دﺧﺘﺮش را ﻧﺸﺎن داد و ﮔﻔﺖ : - ﯿﺘﯽﮔ آﻧﺠﺎﺳﺖ . ﯿﺘﯽﮔ آﻧﺠﺎ رﻧﮓ ﺑﺎﺧﺘﻪ و ﻧﮕﺮان در ﮐﻨﺎر دﺧﺘﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ، ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺑﺎ ورود ﻣﻦ ﻫﺎﯾﺶ ﭼﺸﻢ یﻫﻤﻪ ﺳﺆال ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑ ﺪاﻧﺪ ﭼﻪ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺎدر ﺑﯿﭽﺎره اش ﭼﻪ آﻣﺪه و ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻪ و زﻧ ﺪﮔﯽ ﻣﺎ و ﺳﺎ ﮐﻨﯿﻦ آن ﭼﻪ ﮐﺮده . اﻧﺪ ﯽﻧﻤ آن از ﯿﺶ ﻣﻦ ﺑ ﯽوﻟ داﻧﺴﺘﻢ و ﺗﺎ ا ﯾﻦ ﺣﺪ ﻫﻢ او از ﻃﺮ ﯽﺗﻠﻔﻨ ﯾﻖ  ،م ﺑﻮد زده ﮐﻪ ﻗﺒﻼ اﻃﻼع داﺷﺖ . ﻣﻌﺬﻟﮏ، آﻧﭽﻪ و ﺑﻮدم ﯿﺪه ﺷﻨ را اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد . ﮐﺮدم ﯾﻒﺗﻌﺮ ﯾﺶﺑﺮا ، ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ و ﻫﻤﺴﺮ و دﺧﺘﺮش ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧ ﯽ ﺳﺮاﭘﺎ ﮔﻮش ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ، و ﮐﻠﻤﺎت را از دﻫﺎﻧﻢ و در رﺑﻮدﻧﺪ ﯽﻣ ذﻫﻦ ﺟﺎ ﻣﯽ دادﻧﺪ و ﭘﺮﺳﺶ - ﻣﯽﯽ ﻫﺎﯾ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﻫﯿﭻ ﺟﻮ اﺑﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ . زﻧﮓ در ﺑﺎز ﺑﻪ ﺻﺪا درآﻣﺪ؛ در اﻧ ﺘﻈﺎر ﮐﺴ ﯾﻢ ﻧﺒﻮد ﯾﮕﺮ د ﯽ و ﻣﺮد ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻟﻨﮕﺎن ﻟﻨﮕﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﺸﺖ در رﺳﺎﻧﺪ و ﺑﺎ اﺿﻄﺮاب ﭘﺮﺳ :ﯿﺪ - ؟ﯿﻪﮐ ؟ﯿﻪﮐ یﺻﺪا آﺷﻨﺎ ﺑﻮد ﯽ و ﮐﺴ ﯿﺘﯽﮔ یﺧﺎﻟﻪ یﺻﺪا ؛ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد از ﻣﻨﺰل ﻣﺎدر ﮔ ﯿﺘﯽ آﻣﺪه اﺳﺖ ، ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﺎ . ﮐﺮدﻧﺪ ﯽﻣ ﯽ ﻫﻢ زﻧﺪﮔ در ﺑﺎز ﺷﺪ و او ﮐﻪ زﻧ ،ﺳﺎﻟﻪ دو و ﺼﺖﺷ ﺑﻮد ﯽ ﹰ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﻣﺖ ﻧﺴﺒﺘﺎ و اﻧﺪﮐﯽ ﻓﺮﺑﻪ ، ﺑﻮد ﺑﺎ ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺒﻮدی ﻣﯽ رﻓﺖ و ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑ ﻪ ﻧﻔﺲ ،زد ﻣﯽ ﺳﺮﺧﯽ ﻧﻔﺲ ﻪ زﻧﺎن ﺑ اﺗﺎق وارد ﺷﺪ و ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﮔﯿﺘﯽ و ﻣﻦ اﻓﺘﺎد ، ﺑﻐﻀﺶ ﺗﺮﮐ ﯿﺪ یا و ﺑﺴﺘﻪ را ﮐﻪ در دﺳﺖ داﺷﺖ ، ﺑﻪ زﻣ ﯿﻦ ﮔﺬاﺷﺖ و در ﻣ ﯾﻪ ﻫﻖ ﮔﺮ ﻫﻖ ﯿﺎن و ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﺗﻨﮓ ﮔﻔﺖ : - یوا ا ﮔﺮ ﺑﺪاﻧ ﯿﺪ ! ﭼﻪ ﺷﺪ و ﺧﺪا ﭼﻘﺪر رﺣﻢ ﮐﺮد ! ﻣﻌﻤﻮل ﻧﺤﻮه ﯾﻒﺗﻌﺮ ی ﮐﺮدن او ﭼﻨ ﯿﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﮕ ﻣﯽ ﯿﻪ ﺣﺎﺷ ﯾﺎدز ،ﺪﯾﻮ رﻓﺖ؛ و ﻣﺎ در اﻧﺘﻈﺎر ﺷﻨﯿﺪن ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﻮدﯾﻢ . ﻗﺒﻞ از آن را ﭽﻪ ﻧ ﮐﻪ او آ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺣﺑﺎ ،ﮐﻨﺪ ﯾﻒﺗﻌﺮ ، ﺑﻮد ﺎﻟﺖ اﻟﺘﻤﺎس آﻣ ﭘﺑﻪ ﯿﺨﺘﻪ ﺮﺧﺎش ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ : - ، ﺧﺎﻟﻪ ﺟﺎن ﯽﻣ ﺧﻮاﻫﺶ ﮐﻨﻢ زودﺗﺮ اﺻﻞ ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﮕﻮ . او ﮔﻔﺖ و : - ﺧﺪا رﺣﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ زودﺗﺮ از ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺘ .ﯿﺪ ده ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﮓ ﺧﺎﻧﻪ را زدﻧﺪ از . ی ﭘﻨﺠﺮه آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ، ﮐﻮﭼﻪ و دم در را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و دﻟﻢ ر . ﯾﺨﺖ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺟﻮان ر ﯾﺸﻮ ﺑﺎ ﻟﺒﺎس - ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﯽﻫﺎ ﻟﺒﺎس ﭘﺎﺳﺪار ، ﺑﻮد ﯿﻪﺷﺒ ﻫﺎ ﻣﻘﺎﺑﻞ در ا ﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ آن از ﯾﮑﯽ . اﺳﻠﺤﻪ ﻫﺎ یا ﻫﻤﺮاه داﺷﺖ. از آن ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻢ : ۷