274 چرا علیه حجاب شوریدم ی نه پیوست شماره تک ماست سکوت امروز ما، حکم فردای تک ی اعدام برای توماج صالحی، هنرمند متعهد و شرمانه صدور حکم بی بار دیگر ماهیت ضد های نظام، یک ای رسوا در بیدادگاه هم با رویه مبارز، آن بشری و عمق تباهی این حکومت را افشا کرد. روزها غره از توهم اقتدار خارجی، در تمنای اقتدار حکومت اسلامی این ها را کند. از سویی با لشگرکشی، خیابان داخلی از هیچ تلاشی دریغ نمی خواه ایران تبدیل کرده و از سوی به میدان جنگ تن به تن با زنان آزادی کشی از معترضین و مخالفین، امیدهای جامعه را به دیگر در تقلای انتقام ترین نوع مبارزه و حتی اعتراض به زبان کمین نشسته و در مقابله با مدنی دهد تا با احکام غیرانسانی، رحمی واکنش نشان می هنر هم با نهایت بی دفاع های آماده برایگردن» برابر مردم بی های طولانی و تبعید و «طناب حبس خشونت نمایی کند و به جامعه هشدار دهد که هر اعتراضی حتی بی قدرت جویی از کشد. گویی برای کین ی استبداد انتظار می و مدنی را هم با پنجه اثر کرده، کمر به حذف تمام منتقدین ای که «النصر بالرعب» را بی جامعه مندی را در و مخالفین وضع موجود بسته و قصد دارد هر شهروند دغدغه ی حکومتی نگاه دارد. یافته خوف سرکوب و قتل سازمان پیام آمران و حاکمان حکم توماج دقیق به ما رسیده! زنهار که سزای تک ماستکه هر صدایی را خفه خواهند سکوت امروز ما، حکم فردای تک
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2