42 چرا علیه حجاب شوریدم در مقابل، اعمال محدودیت در پوشش زنان توسط جمهوری اسلامی های فراوانی داشته است. ایران و دولت طالبان در افغانستان، پیامدها و هزینه ی خود لباس پوشیده و لباس دائما زنان و مردان معمولا مطابق عرف جامعه دستخوش تغییر و تحول بوده است. زنان در برخی نقاط جهان در گذشته پوشاندند، اما تغییر تدریجی پوشش، حتی در بدن و موی سر خود را می بار اجتماعی را برنیانگیخته است. های خشونت جوامع اسلامی، تنش ی موضوعات عرفی به متن حکومت دینی آوردن پوشش زنان از حاشیه و تبدیل آن به یک معضل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و حتی امنیتی، اتفاق غریبی استکه جمهوری اسلامی ایران آن را رقم زده است. در ایران پیش از استقرار جمهوری اسلامی، روحانیون بانفوذی وجود دانستند، همچنان داشتند که پوشاندن موی سر را برای زنان واجب شرعی می که امروز روحانیونی در بسیاری از کشورهای اسلامی مانند ترکیه، عراق، گاه اجبار را مشروع و ای دارند، اما آنان هیچ مصر، پاکستان و… چنین عقیده اند. آنان تنها به بیان مواضع دینی و یا فتاوای خود اکتفاکرده معقول ندانسته اند، و مردمان را در پیروی و یا عدم پیروی از آن فتاوا، مختار و آزاد دانسته گیری نسبت آمیز بوده است. سخت که این مشی و طریقی عاقلانه و صلح گاه در طول تاریخ همانند آنچه که در افغانستان به زنان و پوشش آنان هیچ تحت حاکمیت طالبان و ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی اعمال شده، سابقه نداشته است. از زمانی که من به این نتیجه رسیدم که از اساس، پوشاندن موی سر و کند، ای که الگوی جمهوری اسلامی بر آن تأکید می ی بدن به گونه یا همه جایگاهی در اسلام و متون دست اول دینی ندارد، دیدگاه خود را به اشکال ی جمهوری گیرانه گوناگون با مردم در میان گذاشتم و از الگوی سخت اسلامی و رفتار این حکومت با زنان به هر شکل ممکن انتقاد کردم. با این حال همچنان روسری بر سر داشتم. حتی در طول شش سال و نیمکه خارج
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2