حوزه ال ی علمیه و خرید ستیکسازی دنا محمدتقی بانکی بعد از جعفر مرعشی مدیرعامل سازمان صنایع ملی شد. در واقع، در اوج اختالف های دولت و حاکمیت به آن سمت برگزیده شد. او روایت دیگری از این ال اخت فنظرها و سربرآوردن گروههای صاحبنفوذ جدید در ساختار اقتصاد سیاسی ایران دارد: روش مدیریت دولتی ات ف منابع و ال هدردادن امکانات و نیرو های انسانی و مانع نوآوری و رشد است. من با این شیوهی ادارهی شرکتها و بنگاهها مخالف بودم و حتما باید از سیطرهی دولت و حاکمیت خارج میشدند. نمیشد امیدوار بود که اینها به نتیجه برسند و بتوانند کا های ال ا کفش ملی مادهای ال خوب و قابلرقابت تولید کنند. مث و الستیکی پ پتروشیمی به کار میبرد که در همان زمان دیگر کارایی و مقبولیت و درنتیجه کیفیت خود را نداشت، چون تکنولوژی روز را بعد از ده سال دیگر در اختیار نداشت و نمی توانست کارایی داشته باشد. در همان زمان شرکت دیگر و جدیدی به نام گام به وجود آمده بود و تکنولوژیای بهکار گرفته بودکه مواد پتروشیمی بازیافت شدنی مصرف میکرد. این بازیافتشدن به صورتی بودکه وقتی رویه را رویکفش میگذاشتند و دورش را میبریدند، میشد آن مواد را دوباره مصرفکرد. درحالیکه در کفش ملی این طور نبود. نباید میگذاشتیم شرکتکفش ملی به اینجا برسد. نباید می گذاشتیم مینو این طوری شود. شرکت مینو ال شک تی تولید میکردکه در زمان خودش بهترین تکنولوژی و کارایی را داشت. البته ما در زمان جنگ بودیم و مدیران دولتی هرچه بودند باید خیلی مراقبت میکردند که سازمان بازرسیکل کشور و دیوان محاسبات و یا نمایندگان مجلس
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2