نامیرایی

ی ﻧﺎﻣ � ی ا ی ١٢٠ دارد. اﯾﻦ گ � ﺴﺘ � ت بﻪ آن داوری ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و اﻣکﺎن ﺷکﻞ واﻻﺗﺮی از ﻫﺴی ﻧﮑﺘﻪ پ س ﻫﺮ دو اﺗﺨﺎذﮐﺮدە � ﺎﺳ � ﺪﮔﺮ و � ی ﻣهﻢ را ﻫﺎ ﺪﮔﺮ در ﻣﻮ � اﻧﺪ. ﻫﺎ رد ﻫﺮ � ف از ﺗﻨﺎ ت اﻣکﺎن ﻓﺮاﺗﺮ رﻓن دازاﯾﻦ � ت ﺳﮑﻮتﮐﺮدە اﺳﺖ؛ در ﺟهﺎن ﺑﻮدن ذای ﺎن اﺳﺖ � آدﻣ ت و ﻫﺴی ﺪ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. �� ﻞِ درونِ ﺟهﺎن ﻣﻮرد ﺗﺄ � اﺻ بﺎ � ﺴﻂ � ف ازﻣﺮگ را ت پ س ﻣﻔهﻮم ﻓﺮاﺗﺮرﻓن � ﺎﺳ � ، وﺟﻮد اﯾﻦ دﻫﺪ، ﻧﻪ ب ﻪ ﻋﻨﻮان ﺎ � ﺷﺨﺺ دازاﯾﻦ ﻪ بﻪ ﺻﻮرت � بﻠ ﺲ � ﺴﺘﺎ ��� ا ﮏ � . در ﺗﺼﻮر ﻣﻦ اﯾﻦ ت در ﻣﻮرد ﻣﺮگ اﺳﺖ. ﺪگﺎە ﺳﻨی � ن بﺎ د ﺳﺎزگﺎری ﻣﺎوراء ﺟهﺎی ن ﻣﺮگ از ﻣﻨﻈﺮﻫﺎی بﺎ ﺗﻮﺟﻪ بﻪ ﻣﻌی ﻣﺨﺘﻠﻒ، اﯾﻦ ﺗﺼﻮر ﻣﻌﻘﻮل اﺳﺖﮐﻪ ن ﻣﺮگ ﻣﻄﺎﺑﻖ بﺎ ﺟهﺎن ﻣﻌی ن ﺑﯿی آدم ﻮن بﻪ ﺧﻮد � ﻫﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺻﻮرﮔﻮﻧﺎ � ﺖ ﻋﻤﻮ �� ﺎ � بﻌﺪ از ﻣﺮگ ﺷک گ � ﻨﻮن در ﻣﻮرد اﻣکﺎن زﻧﺪ � ﺧﻮاﻫﺪﮔﺮﻓﺖ. ا � وﺟﻮد دارد. بﻪ ﻧﻈﺮ ﻧ ﻢ پﺎداش و ﻋِﻘﺎب ﺗﻮﺳﻂ � رﺳﺪ ﮐﻪ اﻣﺮوزە ﻣﻔﺎﻫ از آدم � ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮایﮔﺮوە اﻧﺒﻮ ﻫﺎ ﻗﺎبﻞ ﻗ � . ﺒﻮل بﺎﺷﺪ ﻢﮐﻪ ﻫﻤ � داﻧ ی ﻣﺎ ﻪ بﺎﺷﺪﮐﻪ ﺑﺮ � ﺸﻤﻨﺪان ﻣﻌﺎ � ﻢ ﮐﻪ ﺣﻖ بﺎ دا � ﺴت � ن ﻧ ئ ﻣﻄﻤن � ﻢ و � ی ﺪ بﻤ � بﺎ آن ﺮ بﺎ ﻣﺮگ بﺪن ﻣﺘﻮﻗﻒ ��� ﻣﺎ ﻧﺎ � � ﺎ � اﻧﺪ ﺧﻮدآ � � . ﺷﻮد ﻢ � ﻢﮐﻪ ﻣﻔﺎﻫ � داﻧ � ﻢ و � ﮏﺳﻮ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻪ بﺎﺷ � ی ﮐﺮدە اﺳﺖ. در � ﮏ ﺗﻐﯿ � ف ی ﻓ ﻢ � ﻢ اﯾﻦ را ﺛﺎبﺖﮐﻨ � ﻧﺘﻮاﻧ ﻌﺖ � ف در ﻣﻮرد ﻃﺒ � ﺸﻤﻨﺪان اﻃﻼﻋﺎت کﺎ � ﮐﻪ دا وﺟﻮد ﻧﺪارد. از ﺳﻮی � ن ﻫﺎ دارﻧﺪ ﺑﺮای آﻧﮑﻪ ادﻋﺎﮐﻨﻨﺪ اﻣکﺎن بﻘﺎ بﻪ ﺷک ی � ﭼ ﻢ ﺛﺎبﺖ � ﺐ ﻧﺘﻮاﻧ � ن ﺗﺮﺗ ی بﻪ ﻫﻤن � ﻢ، و � ﮕﺮ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺷﺪە بﺎﺷ � د ﺪە � ﻢ، ﮐﻪ پﺪ � ﮐﻨ ی ﺧﺎص دالّ ﺑﺮ آن ﻫﺎی ﺪە � اﻧﺪ ﮐﻪ بﻘﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ. ﻋﻘ ی ن ﺑﺮ بﻘﺎ آراﻣﺶ ﻣﺒﺘی � ی ﺑﺮﻗﺮار �� و ﻓﺮا � و اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻤﻮ ﮐ از � ﻨﺪ و � ﻖ اﺳﺘﺪﻻل بﻪ دﺳﺖ ﻧ �� ی ﺗﻨهﺎ از ﻃ از اﻣﻮر ﻏﺎی � ﺎ � ی ﮐﻪ آ آﻧﺠﺎی ﺪ، � آ اﺳﺖﮐﻪ � ن ﮐ ی ﺎد اوﻟن � پ س بﻪ اﺣﺘﻤﺎل ز � ﺎﺳ � ن اﻋﺘﻘﺎدی، ﻫﻤﺎﻧﻄﻮرﮐﻪ ی ﭼﻨن ﻤﺎن ﺑﻨﺎ ﺷﻮد. � ﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ا � بﺎ آن ﻣﻮاﻓﻖ اﺳﺖ، بﺎ