نامیرایی

ب آﻓﺘﺎی در ﻣ � ﺎن ﺳﺎ � یاﻪ ١٥ ﺎس � ن ﺑﺮای اﺛﺮات ﻣﻘ ی � ﺖ در اﯾﻦ ﻣﻨﻈﺮ، و ﻧ � ﺑﺮای ﻋﺪمِ ﻗﻄﻌ �� ﻫﯿﭻ دﻟ ﺎ ارادە � ی ﺑﺮای ﺧﻮدﻣﺪاری وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺟﺎی ی آزاد ) ﺎ، دﺳﺖ � � کﻢ، ﻧﻮ ﺎرە � ﻃﺮز ﻓﮑﺮ در ی ارادە � �� ف ی ﺪادﻫﺎی ﻓ � ﺮا ﺗﻤﺎم رو � ی آزاد( وﺟﻮد ﻧﺪارد ز ذرە ذرە � �� ف ی ﺪادﻫﺎی ﻓ � ای ﺗﻮﺳﻂ رو ﺶ � ﭘ � ای ن ﺷﺪە ی ﺗﺮ از آن ﺗﻌﯿن اﻧﺪ. « و اﻧﺠﺎم از ﺟهﺎن � � ﮕﺮی � ن د ﺑﯿی ﺪ ﮐﻪ، �� ﮔ » د ر ﺣﺎل ﻇهﻮر اﺳﺖﮐ ﻪ ﺑﺮ ﺴﺘﻢ � و ﺳ � ی ﺧ � ﻏ � ی ﺎی �� ﭘ � ﺪ �� ﺪە ﺗﺄ � ﭽ � ﻫﺎی ﭘ ﺖ � ﮐﻨﺪ. اﻫﻤ اﯾﻦ ﺟهﺎن ض اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ ﻓﺮض ﺑﯿی ﻞ � ﻫﺎی ﺗﻘﻠ ی درﺳﻄ ب ﮔﺮای � ی وﺟ ﮔﺮای ﺢ ذرات � را بﻪ ﮐﻨﺎری ﺸﻤﻨﺪان ﻋﺼﺐ � ن ﻣﻨﻮال، دا ی ﻧهﺪ. بﻪ ﻫﻤن ﺷﻨﺎس اﯾﻦ ب ﺤﺚ ر ا آ ﻏﺎزﮐﺮدە اﻧﺪ � ﻣﻐﺰ را ﻧ � � ی وی ﻋ � ﮐﻪ ﻧ � ﺖ ﻣﻐﺰ در ﻣﻘ � ﺗﻮان بﻪ ﻓﻌﺎﻟ ﺎس ﺑﺮای ﻇهﻮر ﺧﻮدِ ) � ﻞ داد. اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﺠﺎ � ﮐﻮﭼﮏ ﺗﻘﻠ self ت و ( ذای � ﺟﻮﻫﺮی ﻓﺮاﻫﻢ گ � ﮋ � ی وﻫﺎ و و � ﮐﻨﺪ، بﺎ ﻧ ﻫﺎی ﺧﺎص ﺧﻮدش، ﺟﺪا از گ � ﮋ � ی وﻫﺎ وو � ﻧ ﻫﺎی ﺧﺎص ﺗﮏ ﺗﮏ ﻋﺼﺐ ﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ � ﻫﺎ ﻫﺎی ﻋﺼﺐ ﻫﺎ. « ۷ - در ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻤﻞ ﮐﻪ بﺎ ﻋﻨﻮان � ای ﮐﻮﺗﺎە از ز » ﺣﻀﻮر زﻧﺪە « در اﯾﻦ ت � دﻓ � ﻤﻞ � آﻣﺪە اﺳﺖ، ز ﺪ ﮐﻪ �� ﮔ » ی و ... آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺣﺲ ﺑیﻨﺎی � ﻓﺮد آد � ﺸﺎن � ی ﻣﺎ ﻣﺮزﻫﺎی او را ﺴﺎوای � � ﺎن ﻧ � دﻫﺪ پﺎ ﺎبﺪ � « � بﻪ ﻋبﺎرت د ﮕﺮ، � آد � را ﺶ � ﺴﺖ ﺑ � ن ﻧ ی ﻫﻤن � ﺪ، اﻣﺎ آد � ﺪ ﻟﻤﺲﮐﺮد ﺑﻮﺋ � ﺪ ﺷن � ﺗﻮان د ﺶ � ﺴﺖ، ﺑ � ن ە و ﭼﻤﻦ و بﻠبﻞ و ﺟﺴﻢ و ﺟﺰ آن ﻧ ب � از اﯾﻦ اﺳﺖ، دﯾﻮار، ﺳ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨهﺎ بﻪ ﺣﻮاس ﭘﻨﺠگﺎﻧﻪ ﺪ و ﻣﺮزﻫﺎی � ﺎ � ی ﻣﺎ در ﺑ وﺟﻮدی ﺎبﺪ. او ﺷﺨﺺ اﺳﺖ و ﺣﻀﻮر � ﺪ و در � ﻤﺎ � اش را اﯾﻦ ﺣﻮاس ﺑپ زﻧﺪە ﻘ � ای دارد. اﻣﺎ دﻗ � ﭼﻮن اﯾﻦ ﺣﻀﻮر را اﯾﻦ ﺣﻮاس درﻧ � ﺎ ﺎﺑﻨﺪ ﻗﺎبﻞ � ن بﻪ آن اﻗﺮار دارد. کﺎﻧﺖ در ﻣﻘﺪﻣﻪ ی � ﻤﻞ ﻧ � ﺴﺖ. ز � اﺛبﺎت ﻧ ی دوم ﺧﻮ د ﺑﺮ ﻧﻘﺪ ﻋﻘﻞ ﻣﺤﺾ ﺪی دارد: � دوﻋبﺎرتکﻠ » ﻪ آﻏﺎز �� ﺗﻤﺎم ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻣﺎ بﺎ ﺗﺠ � ﺷﻮد « ،� و دو » � اﻣﺎ اﯾﻦ ﺛﺎبﺖ ﻧ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻣﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﻪ بﺎﺷﺪ �� ﺗﺠ « ﻣﺎ را ﻣﻌﺮﻓﺖ � ن ی ی � ﻤﻞ از ﭼ � ن ﻫﺴﺖ. ز ی � ت ی ﻧ � ﺸ � ﺑ ﺪ �� ﮔ ﻪ �� ﮐﻪ ﺗﺠ ﺴﺖ. اﻣﺎ اﯾﻦ � ف ﻧ ﺪی � پﺬﯾﺮ و بﻪ وﻓﺎق ﻫﻤگﺎن رﺳ » اﻃ ﻤﯿﻨﺎن «