نامیرایی

ی ﻧﺎﻣ � ی ا ،ی و ﺗﮑﻨ � ﮏ ن ت ﻧﻮﺷن ١٥١ � ت ا ﺮ ﺧﺎﻃﺮای � ت ا ﺎدگﺎر بﮕﺬارد ﺣی � ن ی از ﺧﻮد بﻪ ی � ﺴﺪ ﺗﺎ ﭼ �� ﻧ ز ﮕﺮان � د � را ﺛبﺖ � ﮐﻨﺪ � ﮕﺮی از ﻣﻤﺮّ او ﻣﺎﻧﺪگﺎر � داﻧﺪ ﮐﻪ د ت ﺷﻮد. اﻣﺎ ﺣی در ن ﺳﺎﺋﻘﻪ ی � اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻧ ﻧﻮﺷﺘﺎر اوﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ � ی ﻣﺮﮐﺰ اﺻ ی ای � ی ﻧﺎﻣ ﺪ در ﻣﻮرد ﻧﻮﺷﺘﻪ � ﺸﻮ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪە اﺳﺖ. ﺷﺎ � بﻼ ﺴﻨﺪگﺎن اﻣﺮ �� ی ﻧ � وزی ﻢ ��� ﻞ اﯾﻦ ﺣکﻢ بﮕ � ت آن اﺳﺖﮐﻪ بﺎ ﺗﻌﺪ � ﻣﺮگ، ﺑه � ﺶ � ﺰان از ﭘ �� ﮔ ﺮﮐﺰ ﻣ ﻫﻤﻪ ی ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ و ازﺟﻤﻠﻪ اﯾﻦ دﺳﺖ از ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻣﺮگ اﺳﺖﮐﻪ آﺷک ﺎرا � ﺴﻨﺪگﺎن در آﻧهﺎ از ﻣﺮگ �� ﻧ ﺎرە � ﺰﻧﺪ ﺗﺎ در �� ﮔ ﻨﺪ و �� اش ﺳﺨﻦ ﻧﮕ بﻪ ﺸﻨﺪ. � آن ﻧیﻨﺪ ح ﻫﺮاری در � ﯾﻮوال ﻧ ﻣﻘﺎﻟﻪ ی ﺧﻮ د » ﺮوسﮐﺮوﻧﺎ ﻧﮕﺮش ﻣﺎ � ﺎ و � آ را بﻪ ی ﺧﻮاﻫﺪ داد � ﻣﺮگ ﺗﻐﯿ « ﺎن � ﺎی ﻣﺪرن ﺑ � ﺎن دﻧ � ح از ز � ، ﺗﺰ ﺧﻮد را بﻪ وﺿ � ، ﮐﻨﺪﮐﻪ » ن ﺑﺮ اﯾﻦ بﺎور اﺳﺖﮐﻪ ﺎی ﻣﺪرن ﻣﺒﺘی � دﻧ ﺴﺎن � ا ﻫ � ﺎ ﺗﻮاﻧﻨﺪ بﻨﺪ و ﺑﺮ آن ﻏﻠبﻪ ﮐﻨﻨﺪ �� ﻣﺮگ را بﻔ ١ « ﺮ � ت ﭼﻪ ﺷﻮد ا راﺳی ن ﻌی � ﻣﺮگ ﻌﺖ � ﻃﺒ � ﻔﺖ! ﺳپﺲ �� را ﺑﺘﻮان ﻓ ﺴﺪ، �� ﻧ » ﺸﻤﻨﺪان، ﻣﺮ � ﺑﺮای دا گ ﺴﺎن � ف اﺳﺖ. ا ﻓی � ﻣﺸک � ﻓﺎ � ، ﺴﺖ � ﻧ � اﻟ � ﺣک ﻫﺎ بﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا � ﻧ � ﺎ � ف از دﻧ ﻧﻘﺺ ﻓی � ﻪ بﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﻮ � ی ﻧﺪ بﻠ � ﻣ روﻧﺪ. ﻗﻠﺐ از ﺟﺎری � ﮐﺮدن ﺧﻮن بﺎز ﺴﺘﺪ و اﻟﺦ � ا « اﯾﻨﺠﺎ در ﺻﺪور اﯾﻦ اﺣکﺎم ﺷﺘﺎﺑﺰدە و ﺴﻨﺪ ﻋﻤﻮم ﻫﯿﭻ � ﻣﻮرد ﺴﺖﮐﻪ پﺎﺳﺦ دﻫﺪ، � ﺎت ﻧ � ت ﺑﺮای ﻋﺎﻟﻢ اﻟه ﻓﺮﺻی » ﻪ ﻫﻢ اﯾﻦ و ﻫﻢ آن، ﻫﺮ دو. � ﻧﻪ اﯾﻦ و ﻧﻪ آن بﻠ « اﺳﺖﮐﻪ اﯾﻦ � بﺪﯾ � . ی کﺎذب اﺳﺖ دوﺗﺎی ﺗﻮان ﮔﻔﺖ » اﺳﺖ و ﻫﻢ � اﻟ � ﻣﺮگ ﻫﻢ ﺣک � ﺴﺖ؟ ﭼﻪ ﮐ � ﻌﺖ. اﺷکﺎﻟﺶ ﭼ � از راە ﻃﺒ � ف . ﻓﺮﻣﺎن اﻟ ﻣﺸکﻞ ﻓی ﺪ ﻣﻌﺠﺰ � ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖﮐﻪ اﯾﻦ ﻓﺮﻣﺎن بﺎ آﺳﺎ و از ر اﺟﺮا �� ی ﻃﺒ � اە ﻏ ﺷﻮد. � ﻣﮕﺮ آدم ﻧ ﻌﺖ � ﺎ آن ﮐﻦ. ﻃﺒ � ﺗﻮاﻧﺪ بﻪ دﺳتﺶ ﻓﺮﻣﺎن دﻫﺪﮐﻪ اﯾﻦﮐﻦ ﺴﺖ ﺟﺰ دﺳﺖ ﺧﺪا � ﻣﮕﺮ ﭼ « � ﻫﺮاری ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن دﻫﺪ، » ف ﺪە دارﻧﺪﮐﻪ ﻫﺮ ﻣﺸکﻞ ﻓی � ﺸﻤﻨﺪان ﻋﻘ � دا ای راە ف دارد. ﺑ ﻓی � ﺣ ﺮای ١ . ﮏ از ﻣﻦ اﺳﺖ، � اﯾﺮاﻧ ﺴﻨﺪە. �� ﺪ، ﻧﻪ از ﻧ �� ﺑﺮای ﺗﺄ