نامیرایی

١٦١ گ و � زﻧﺪ ﻣﺮگ � ﻧﺠﻮای ن ج ﻗﺎﻧﻮی � اﯾ � ﻤﻞ � ﮔﺌﻮرگ ز ﺴﺪ: �� ﻧ » گ � ﮏ زﻧﺪ � ﻣﻦ در ﺧﻮد � ای اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا بﻪ ﺳﻮی ﻣﺮگ � ﮐﺸﺎﻧﺪ - در ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ و بﺎ ﻪ � ﻫﺮ دروﻧﻤﺎ ﺪ. � ﺎن ﺧﻮاﻫﺪ رﺳ � ای بﻪ پﺎ و � ﮕﺮی در ﺧﻮد اﺣﺴﺎس � د گ � زﻧﺪ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ رو بﻪ ﺳﻮی ﻣﺮگ ﻧﺪارد . � ﻧ ، ﻓﺮاﯾﻨﺪ و ﺗﻘﺪﯾﺮ آن گ � زﻧﺪ ت �� ﺺ ﺣﻘ � ﮏ ﺣﺎﻣﻞ ﺧﺼﺎ � داﻧﻢ ﮐﺪاﻣ اﺳﺖ - � ﻓﻘﻂ )دوم( گ � داﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﺮگ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎل ﻣﻌﻨﺎی اﯾﻦ زﻧﺪ � ﻧ ع � ﻧ گ � اﺳﺖ: در ﻗﺎﻟﺐِ زﻧﺪ ئ دوگﺎﻧﻪ بﻪ دو ﺷکﻞ ﻣﺮئ گ � ﺷﻮد. اﯾﻦ زﻧﺪ ث � و ﻣﻨت ی � ﺧﻼف ﻣﻦ ﺗﺎ ابﺪ ﺗﮑﺜ � ﺴﺎن ﮐﻪ در ﻣﻦ ﺟﺎری اﺳﺖ و در آن ا � ا � ﺷﻮﻧﺪ؛ و در ﻗﺎ ﺸﮥ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪە ]ﺑﺮای ﻣﻦ[ ﮐﻪ ﻓﺎرغ � ﻟﺐ ﻣﻔهﻮمِ اﻧﺪ از زﻣﺎن اﺳﺖ - ﻣﺎ در آن ق � ﮏ و بﺪِ اﺧﻼ � ﮐﻪ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺣﻀﻮر ﻧ ض در ﺟهﺎی � ﺎ بﺪﺗﺮی � ت � ﺸﻪ ]ﺟﺎی[ ﺑه � اﻧﺪ ﺷﻮد . ت ای ی � ﺗﺄﺛ ﻣ � ت ﮐﻪ ﻫﺴی ﺎ وکﺎرﻫﺎی ﻣﺎ ﺲﺧﻮد � در � درﺟهﺎن بﻪ ﺟﺎ ﺴﺖ، � ﻧ ف � ﮔﺬارد، ﮐﻪ اﻧتﺸﺎر آن را ﺗﻮﻗ � بﻪ ﻣﺜﺎبﻪ ﺷکﻞ ﺳﻮ � بﻪ ﻇهﻮر � رﺳﺪ. اﻣﺎ اﯾﻦ ﺳﻪ ﺷکﻞ کﺎﻣﻼ ﺣﺎ از