نامیرایی

ی ﻧﺎﻣ � ی ا ی ١٦٨ ن در ﺳﺪە پﺎﺷﺎ، ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﻋﺜﻤﺎی � ن ﻋﺎ ی اﻣن ی ﻧﻮزدﻫﻢ ﻣﺨﺎﻃﺐِ اﯾﻦ � ﺴﻨﺪە بﻪ او �� ﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ، ﻧ ﺪ �� ﮔ » ارە ش � ی ﻇﻠﻢ و اﻋتﺴﺎف ﺗﻮ ﺟﻤ ﯿﻊ را اﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻮدە « از ﺳﺘﻢ � � ش ح ﺑﺮ � و بﻌﺪ از ﻫﺎی اوﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎل � ﮕﻨﺎە ﻫﻢ � اﻃﻔﺎل و ﻣﺎدران ﺑ ﺷﻮد ﻗﺎﻋﺪە � را ﻣﺘﺬﮐﺮ � ای ﻋﻘ ﻮد ﺷ ...» ﺎء ﻧﻨﻤﻮدە ﻣﮕﺮ � ء اﺛﺮی ﻣﺸهﻮد و اﺣﺪی اﻧکﺎر آﺛﺎر اﺷ ث � در ﻫﺮ ﺖ ﻣﺤﺮوم بﺎﺷﺪ � ﮐﻪ بﺎﻟﻤﺮّە از ﻋﻘﻞ و درا � ﺟﺎﻫ ن ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻌی � � ﻘﺎ � ]دﻗ از ﻃﺮف ﻫﻤﻪ گ � ﺮ اﻋﻈﻤﺶ بﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ � ف و وز ﻧﺎﻣﻪ و ﺳﻠﻄﺎن ﻋﺜﻤﺎی ی ﺳﺘﻤﮕﺮان[ « ن و از ﺟﻤﻠﻪ اﯾﻦ ﻇﻠﻢ ﺗﻮ اﺛﺮی دارد اﻣﺎ ﻧﻪ اﺛﺮی ﮐﻪ ی � ﻫﺮ ﭼ ﻪ بﻪ دﺳﺖ ﻇﻠﻢِ ﺗﻮ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﺠﺎ � ﻣهﺎرش بﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ اﺳﺖ، بﻠ � . ﺴﺘﺎدە و در کﺎر اﺳﺖ. اﺛﺮی ﮐﻪ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد � ا ﻠﻢ ﺷﻮد ﻇ � ﺪ ﺧﻮد ﮐﺮد اﻣﺎ ﻧ � را ﻋﺎ � ﮐﺮد و ﻣﻨﺎﻓ ﺶ را از �� ﺖِ بﺎ ﺧ � ﺿﺪ � ﺗﻮان اﺛﺮ آن زاﺋﻞ ﮐﺮد و داﯾﺮە ی ﺧﻮد ﮐﺮد. ﺳﺘﻢ � ﺳﺘﻢ را ﻣﺤﺪود بﻪ ﺟﻠﺐ ﻣﻨﺎﻓﻊ � ﺳﺘﻤﮕﺮ � ن ب داردﮐﻪ بﻪ ﻧﺎﺗﻮای ﻋﻮاﻗی زﻣﺎ � ف ت اﻧﺠﺎﻣﺪ بﻪ از دﺳﺖ رﻓن م اﻣﻮر ﺴﻨﺪە در اداﻣﻪ �� از ﮐﻒِ او. ﻧ ی ﻧﺎﻣﻪ ﺎﺳﺖِ ﺣﮑﻮﻣﺖِ � ی ﺧﻮد اﺻﻞِ ﺳ � ﺎن � ن را ﺑ ﻋﺜﻤﺎی ﮐﻨﺪ » ﺎم در � و ا � ﺎ � درکﻞ ﻟ ﺪ � ﻣﮑﺮ ﺟﺪ ﻣﺸﻐﻮ ل اﻧﺪ «. ی ﻧ � ﺣﮑﻮﻣﺖﮐﺮدنِ بﺎ ﻧ ﮓ، و ادارە ح � ﻃ � ﺪ ﻣﮑﺮ بﻪ ﻋﻮض � یﮐﺸﻮر بﺎ ﺗﺠﺪ ن ﺧﺎﻣﻮش ﮐﺮدن ﺷﻌﻠﻪ ﻌی � ﺪ، ﺣﮑﻮﻣﺖ � ن ﺟﺪ و ﺳﺎﻣﺎن آبﺎدای ی ﻋﻘﻞ ی درﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوای � ﻋﺎﻣﻪ و بﻪ ﺧﻮابﮐﺮدن ﻣﺮدﻣﺎن، اﺻﻞ اﺳﺎ � ن ﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ی اﺳتبﺪادی. او در ﻫﻤن ﺴﺪ �� ﻧ » ﺎ ﻣﺤﻞ � ﺮﭼﻪ دﻧ � ا ﺐ و ﺧﺪﻋﻪ اﺳﺖ �� ﻓ ﻦ ﺟﻤﯿﻊ ﻧﺎس را در کﻞ ﺣ � وﻟ بﻪ ﻓﻨﺎ اِﺧبﺎر ف ی ن � اﺳﺖ از ﺑﺮای اِﺑﻦ و ئ ب ﻧﺪائ � ا ف ت رﻓن ف ی ﺪ ﻫﻤن � ﻧﻤﺎ � او را اِﺧبﺎر دﻫﺪ رﻓﺖ � ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺧﻮا «. ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺎ � دﻧ ﻘﺖ اﺳﺖ، � ﻣﺤﻞ دوری از ﺣﻘ ﺲ � . ﺧﻮد دادن راﺳﺖ اﺳﺖ � ی ی ای � ﺪ ﻣ �� ﺴﺖ اﻣﺎ در ﻧ � راﺳﺖ ﻧ � و بﺎ آد ﺸﺎﻧﻪ � � ی ﻣﺮگ ن ﺑﺮ ﺗﺮک ﻣﺨ ﻋﻘﻼی �� ﻞ بﺎﺷﺪ، دﻟ � ﺗﻮاﻧﺪ دﻟ ﺎ ﺻﻤﻪ بﺎ ﻧﺪا �� ﺎن ﻣﺮگِ پﺪر بﻪ � ن رﺷﺘﮥ ﺳﺘﻤﮕﺮی. ﻣﺮگ بﺎ ز ت ﺖ وﮔﺴﺴن � ش �