نامیرایی

ب آﻓﺘﺎی در ﻣ � ﺎن ﺳﺎ � یاﻪ ١٩ ﺪ بﻪ � بﺎ ﻣﺮگِ ﮐهﻨﻪ ﻫﺎ و ﻓﺮﺳﻮدە ی در ذاتِ ی ای � ﺲ ﻧﺎﻣ � . ﻫﺎ در ﺧﻮد ﺗﻦ داد ﻣﺪرن ﺑﻮدن ﺧﺎﻧﻪﮐﺮدە اﺳﺖ. ﻣﺪرن ﻣﺮگ ﺪە اﺳﺖﮐﻪ ﻣﺪرن � ﻫﺎ بﻪ ﺧﻮد د ﺷﺪە اﺳﺖ ، ا ﺷﺪە اﺳﺖ ی � ﮐﻪ ﻧﺎﻣ ﺪ اﻗﺮارﮐﺮد ﮐﻪ بﺎ اﯾﻦ ﺣﺴﺎب، اﻣﺮ � . بﺎ ی ی ای � یْ ﻧﺎﻣ ی ای � ن ﻧﺎﻣ ﻌی � ، ی اﺳﺖ ی ای � ی ورت و ﺷﺪن ﻫﻤﻌﻨﺎن ﻧﺎﻣ � ﻣﺪرن درﺻ اﺳﺖ از آن روﮐﻪ � ﺷﻮد ، � ی را در ﺧﻮد ﻣﻨﺤﻞ ی ای � از آن روﮐﻪ ﻣ ﻨﺪ. ﮐ » دﮔﺮﮔﻮن � ﺎ ﻓﺮاﺷﺪن اﺳﺖ، ﻧﻪ ﻣﺎﻧﺪن دروﺿ � یْ ﺷﺪن ی ای � ﻧﺎﻣ ﻧﺎﺷ ﻮﻧﺪە « ، » ی ی از ﻫﻢ ﺟﺪای ی ای � ی و ﻧﺎﻣ ی ای � ﻣ ﻧﺎپﺬﯾﺮﻧﺪ .« ۲ - ن در ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﻮرج ﻗﺎﻧﻮی ی » ﺗﺎبﻠﻮی ﻣﺮگ ﺳﻘﺮاط « ی ﺗﺎب � در ﺗﻔﺴ ﻠﻮی � ﺪ � ی داو ﻟﻮی � ن ژا رﻧﮓ روﻏی ﺴﺪ: �� ﻧ » ﺸﻪ � ﺑﻨﺎ بﻪ اﻧﺪ ق � ش � ﻫﺎی ﺳﻘﺮاط ﻣﻮﺣﺪ ﺑﻮد. آﻧﭽﻪ از ﻣﻨﻈﺮ ﺳﻘﺮاط بﺎوری درﺳﺖ اﺳﺖ از ﻣﻨﻈﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﺎدرﺳﺖ اﺳﺖ. ﻫﯿﺌﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻧﻤﺎﯾﻨﺪگﺎن آن ﺑﺮ اﺳﺎس آﻧﭽﻪ � آن را درﺳﺖ و ﻧﺎدرﺳﺖ � ض را وﺿﻊ ی داﻧﻨﺪ ﻗﻮاﻧن ﮐﻨﻨﺪ. ﺳﻘﺮاط بﺎور � ﺧﻮد را درﺳﺖ ن ﺧﻮد را ی داﻧﺪ و ﻫﯿﺌﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻗﻮاﻧن ت در ﺑﺮاﺑﺮ . درﺳی � ت درﺳی ﺴﺘﺪ. اﻋﺘﻘﺎد بﻪ بﺎوری درﺳﺖ از ﻣﻨﻈﺮ ﺳﻘﺮاط و بﺎوری � ا ﺎن � ت بﺎور ﺳﻘﺮاط در ﺗﻘﺎبﻞ بﺎ بﺎور ﯾﻮﻧﺎﻧ درﺳﺖ از ﻣﻨﻈﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ . درﺳی بﺖ ﮕﺮی اﺳﺖ. � ف د � ﻧ �� ﺴﺖ بﻘﺎی � ﭘﺮﺳﺖ ﺑﻮد. اﯾﻦ دو ﻗﺎبﻞ ﺟﻤﻊ ﻧ ﻫﻤﻪ ﺮﻫﻤﻪ � ﺴتﻨﺪ ا � ﮏ اﻧﺪازە درﺳﺖ ﻧ � ی اﻗﻮال بﻪ ﮏ � ی اﻗﻮال بﻪ اﻧﺪازە � ﺎن � ت از ﻣ درﺳﺖ بﺎﺷﻨﺪ درﺳی ت آﻧﺠﺎ ﻣﻌﻨﺎ رود. بﻪ ﺣکﻢ ﻋﻘﻞ درﺳی ﺮ ﺷﺪ بﻪ � ف ﮐﻨﺪ. اﻣﺎ در ﻣﻮرد ﺳﻘﺮاط ا � ت را ﻧ دارد ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻧﺎدرﺳی ﺪﻧﺪ ﮐﻪ بﺎ او � ن ﮐﺮدﻧﺪ. ﭼﻮن د ی ب ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭼﻨن � ﺸﺪ بﻪ ﺟ � ﺮ � اﺳﺘﺪﻻل و ا راە بﻪ اﺳﺘﺪﻻل ﻧﺪارﻧﺪ او را بﻪ ﺣکﻢ ﻗﺎﻧﻮن، ﮐﻪ ﺳﻘﺮاط بﻪ آن ﺳﺨﺖ پ ﺎﯾبﻨﺪ ﺑﻮد، ﻣﺠﺎزاتﮐﺮدﻧﺪ. « ۳ - ﻫﻢ او در » رﺳﺎﻟﻪ ﻦ ﻣﺮگ �� ﺪون، و ﺗﻤ � ی ﻓﺎ « ف اﯾﻦ رﺳﺎﻟﻪ و � ﮐﻪ ﻣﻌﺮ � ی اﺳﺖ ی ای � ﺎن ﻧﻈﺮات اﻓﻼﻃﻮن در بﺎب ﻧﺎﻣ � ﺑ ﺴﺪ: ﺳﻘﺮاط در اﯾﻦ �� ﻧ رﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮﺧﻼف آﭘﻮﻟﻮژی، رﺳﺎﻟﻪ �� ﻪ ﺳﻘﺮاط در دادگﺎە، درﻣﺤ � ی دﻓﺎﻋ