نامیرایی

٣١ ﺰە �� ﻏ گ � ی ﺟﺎوداﻧ اﻣﻮﻧﺰ � ﻧﺎﺗﺎ ١ ﺑﺮﮔﺮدان: ﻣﺰدا بﺎبﮏ اﻧﺘﻘﺎل اﺳﺖ، و ﻧﻪ � ﻢ ﮐﻪ ﻣﺮگ ﻓﻘﻂ ﻧﻮ � ﻣﺎ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻗﻮی را دار ﺎن. ﭼﺮا � پﺎ � ﻧ ﻢ؟ � ن را بﺪون ﺧﻮد ﺗﺼﻮرﮐﻨ ﻢ ﺟهﺎی � ﺗﻮاﻧ ﺴﺎن � ﺲ از ﻣﺮگِ ا � � ت � ﻫﺎ ﭼﻪ اﺗﻔﺎ اﻓﺘﺪ؟ ﺎ ﻣﺮدگﺎن بﻪ ﻣﺜﺎبﻪ � آ ی ارواح ﺗﺎ � گ � ابﺪ زﻧﺪ ی ﺎ آﻧهﺎی � ﮐﻨﻨﺪ؟ آ ﺎرە در � ﮕﺮ را دوﺳﺖ دارﻧﺪ دو � ﮑﺪ � ﮐﻪ � ﮕﺮ � ﮑﺪ � ﺑهﺸﺖ بﻪ ﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺧﺎﻃﺮات، اﺣﺴﺎﺳﺎت، اﻓکﺎر، � ؟ ﭘﯿﻮﻧﺪﻧﺪ �� آرزوﻫﺎ، اﻫﺪاف و اوﻟ ﺖ ﺮد ﻣﻐﺰ، در � ، ﻫﻤﺮاە بﺎ ﻋﻤﻠ � ﻫﺎی ﺷﺨ ﻟﺤﻈﻪ � ی ﻣﺮگ، ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﻮﻧﺪ؟ ﺴﺖ � ﺎت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ز � ﺸﻤﻨﺪانِ اﻟه � از دا ﻫﻤﻪ ﺗﻼشﮐﺮدە � ﺷﻨﺎ اﻧﺪ ﮐﻪ بﺎ ﻮن بﻪ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ پﺎﺳﺦ دﻫﻨﺪ: آﻧهﺎ بﻪ ﻣﺘﻮن � دﻗﯿﻖ ﺷﻮاﻫﺪِ ﮔﻮﻧﺎ � ﺑﺮر ن ، ﮐﻨکﺎش دﯾی ف و ﺟﺴﻤﺎی � � ت ، آﻧﺎﺗﻮ � ﺸ � ﺑ � ی ا � ف ، و اﺧ � ﻫﺎی ﻓﻠﺴ ﺴﺖ � ز � � ﺷﻨﺎ ﻣﺮگ ﻧﻈﺮ ﮐﺮدە ت آدم � ﺸ � اﻧﺪ. اﻣﺎ ﺑﺮای ﺑ � �� ﻫﺎ در ا ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﺎ پﺎﺳﺦ بﻪ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﻮﺷکﺎﻓﺎﻧﻪ � ف ﺑﺮر ی ﻫﺎ ﭼﻨن ای ﻻزم ﻧﺪارد. ١ . اﻣﻮﻧﺰ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮ دورە � ﻧﺎﺗﺎ ﺸﮑﺪە � ت ا در دا � ﺴﺎدﮐ � ی ی ﻋﻠﻮم روان ت و ﻣﻐ ﺷﻨﺎﺧی ﺰ در ﺸگﺎە ﺑﻮﺳﺘﻮن اﺳﺖ. آن � دا � ﭼﻪ ﺪ ﺑﺮﮔﺮدان اﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ � ﺧﻮاﻧ ی او بﺎ ﻋﻨﻮان � � اﺻ ﺮ اﺳﺖ � ز : Natalie Emmon s, Immortality instinct, Aeon, 31 July 2015.