نامیرایی

� ﻏ � یﺰە گ � ﺟﺎوداﻧ ٤٣ ن ی اﺳﺖ ﮐﻪ روان ی � ش از آن ﭼ � اﯾﻦ اﻧﺘﻈﺎرات بﺨ ﺷﻨﺎﺳﺎن بﻪ آن ﺗﻌﻘﻞ � � اﺟﺘﻤﺎ � ﻨﺪ و بﻪ ﻣﺎ کﻤﮏ �� ﮔ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ راە � � ﻣﺎن را در ﺟهﺎن اﺟﺘﻤﺎ ی وﻣﻨﺪ از روان � ش ﭼﻨﺎن ﻧ � بﺨ � ﻢ. ﺗﻌﻘﻞ اﺟﺘﻤﺎ � ﺧﻮد بﺎز ﮐﻨ � � ﺷﻨﺎ � ی ﻣﻤﮑﻦ � ﻏ � بﺎ �� ﻣﺎﺳﺖﮐﻪ ﺣﺬف آن را ﺗﻘ � ﻢ؛ و بﻪ ﻣﺎ کﻤﮏ � ﺎﺑ � ﮐﻨﺪﮐﻪ ﺰان �� از ﻋ � ت ﮐ ﻢ ﭼﺮا وﻗی � ﺗﻮﺿﯿﺢ دﻫ � ﻣﺎن ﺮ بﻪ ﻓﮑﺮ ��� ی د ﻧﺎ � ﻣ ﮐﺮدن ﺎرە � در ﮐﻪ بﻪ ﻧ � ی آن ﺷﺨﺺ ﻫﻤﭽﻮن ﮐ ت ﻣﺎﻧﺪە اﺳﺖ اداﻣﻪ � بﺎ � ﻮ � ﺪ از � ﺴﺘﻪ، ﭼﻪ بﺎزد � ﺷﺎ � ﺴپﺎری � ﻢ. ﭼﻪ بﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﺮدن ﻣﺮاﺳﻢ ﺧﺎ � دﻫ ب ە � ﻣﻘ � ﺸﺎن � ی ﺑﺮای آﻧهﺎ ﺎی � ن ﻫﺪا ت ﺎ ﮔﺬاﺷن � ی آﻧهﺎ ﻢ ﮐﻪ ﻫﻨ � دﻫ ﻮز ﺑﺮای ش ﮔﺮﻓﺘﻪ �� ف ﮐﻪ در ﻣﺮگ از ﻣﺎ ﭘ ﻣﺎ ﻣهﻢ ﻫﺴتﻨﺪ و بﺎ ﮐﺴﺎی اﻧﺪ اﺣ ﺴﺎس ﻢ. � دار �� ﭘﯿﻮﻧﺪ و ﻧﺰد ﮐﻪ ﺑﯿنﺶ ﺷه � در ﺣﺎ ﺎرە � ﻮدی ﮐﻮدکﺎن در � ن بﻪ ﻣﺎ ی ﺸن � ﭘ گ � ی زﻧﺪ ﺪ �� ﮔ ش از روان � ً بﺨ � ابﺪی اﺣﺘﻤﺎ � گ � ﮐﻪ اﻋﺘﻘﺎد بﻪ زﻧﺪ ن ﻣ ﺴﺎی � ا � � ﺷﻨﺎ ﺎﺳﺖ ﺎﻣﺪە اﺳﺖ، � ی ی بﻪ دﺳﺖ ﻧ � ﺎدﮔ � ب اﺳﺖ و بﺎ تﺴﺎی � ی ا � ﺎدی ﻏ � ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺪ ز � ن ی ﻘن � ب بﻪ ﻃﻮر ﻣﺸﺎرﮐﺖ در ﻣﻨﺎﺳﮏ ﻣﺬﻫی ﺗﻮاﻧﺪ اﯾﻦ بﺎورﻫﺎ را ﭘﺮور ش ﺖ ﮐﻨﺪ. اﯾ �� دﻫﺪ و ﺗﻘ � ﺶ آﺷکﺎر � ﺶ از ﭘ � ت ﺑ ﻦ اﻣﺮ وﻗی ﻪ بﻪ ﺷﻮد ﮐ ﻢ ﮐﻪ در ﻫﻤﻪ � ﺲ از ﻣﺮگ ﻧگﺎە ﮐﻨ � گ � بﺎورﻫﺎی زﻧﺪ ﻫﺎ ی ﻓﺮﻫﻨﮓ وﺟﻮد ن ﮑﻮ ﺳبِﺴﺘِی � ی ﻣﻦ بﺎ آﻧ � دارﻧﺪ. ﭘﮋوﻫﺶ اﺧ ) Anikó Sebestény ،( ﺴﺎن � ا � ﺸﺎن � ،ِ ت � ﺲ در ﻧﺎﻧ � ﺸگﺎە پﺎر � ﺷﻨﺎس دا دﻫﺪﮐﻪ ﻣﻨﺎﺳﮏ روزا ی ﻧﻪ ﺮە �� ﺶ اﺟﺪاد ﻧﺰد ﻫﻨﺪوﻫﺎی ﺟ � ﺎ � ﻧ ی بﺎور آن � بﺎ ن ﺑﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﻫﺎ را ﻣﺒی ت ە � ﻣﺮدگﺎن ﮔﺴ ی ای از ﺗﻮاﻧﺎی � ﺖ �� ن دارﻧﺪ ﺗﻘ ﻫﺎی ذﻫی ﮐﻨﺪ. در و اﻗﻊ، ﺮە �� ﺲ از ﻣﺮگ ﻫﻨﺪوﻫﺎی ﺟ � گ � بﺎورﻫﺎی زﻧﺪ ﺎر ﻗﻮی � ﺴ � � ی بﺎ ﺗﺮ اﺳﺖ ﺎﻓﺖ � ت ف ( و ﺟﻮاﻣﻊ ﮐﻮﭼﮏ ﺳﻨی ی ت )ﭼن � ش � ﺎی � از آﻧﭽﻪ در ﻏﺮب، آﺳ ب اﻋﺘﻘﺎد ﺪ ﻣﺬﻫی � ن ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤ ی ﺷﺪە اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨن ن ی ﺸن � ﭘ گ � بﻪ زﻧﺪ را � ﺖ �� ﺗﻘ ﻣﻮرﻣﻮن گ � زﻧﺪ � ن ی ﮐﻪ ﻣﻦ در ﺑﺮر ی � ﮐﻨﺪ، ﭼ ﻫﺎ بﻪ دﺳﺖ را بﻪ آن �� نﺶ ﭘﺮﻃﻮل و ﺗﻔﺼ �� ﺸﺎن داﺳﺘﺎن آﻓ � ﺴﺎ � آوردم، ﮐﻪ کﻠ ﻫﺎ