نامیرایی

ی ﻧﺎﻣ � ی ا ی ٤٦ نﺶ ﻣﺎ بﻪ � ﻢ. بﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ، اﻏﻠﺐ اوﻗﺎت وا � ﺎدی ﮐﻨ � ﺎ از او � ﻪ � اﻃﻼﻋ ﻫﺎی ب ﻓﻮت ی نﺶ ﻣﺎ بﻪ ﻫﺮزﻧﺎﻣﻪ � ﺷبﺎﻫﺖ بﻪ وا ﺲ از ﺣﺬف آن � : ﺴﺖ � ﻫﺎ ﻧ ﻫﺎ � ف ﺧﻮد ﺑﺮ ی ﺸن � کﺎر ﭘ � بﻪ � ﻓﻮرا ﻢ. � ﮔﺮد ﺮ، دﺳﺖ � ا ت ﻣﺎ اﺳﺘﻌﺎرە ﺴی � ، ﺻﻨﺪوق � ی ک کﻢ بﻪ ﻣﻌﻨﺎی ای از زﻧﺪ � واﻗ گ � � ، ﻣﺎ بﺎﺷﺪ ﻪ � ﺎﻓﺖ اﻃﻼﻋ � ی ، در ﺗﻮانﮔﻔﺖ، بﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﻫﺎی ﻓﻮت اﺳﺘ ای ﻌﺎرە ﺑﺮای ﻃﺮز ﻧگ ت ﻣﺎ ﺴی � ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ. درواﻗﻊ، ﺻﻨﺪوق � ﺎە ﻣﺎ بﻪ ﻣﺮگ واﻗ � ﻣﺎ را ﭘﺮ گ � ی اﺳﺖﮐﻪ زﻧﺪ ن ﻫﺎی ی � ﭘﺮ از ﭼ � ﮐﻨﺪ و ﻧگﺎە دارد )اﺛﺮ ب ﻌﺪی ﻣﺎ، ﻢ بﻪ �� ﺎن، ﺗﻘ � ﻢ و آﺷﻨﺎ � ﻣکﺎﺗبﺎت ﻣﺎ بﺎ دوﺳﺘﺎن ﻗﺪ روزﺷﺪە یکﺎرﻫ ﻮط �� ﺎی ﻣ بﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻪ � ﻣﺎن، و ...(. اﻃﻼﻋ ﺶ � ﺖِ کﻤﺎﺑ � ﻫﺎی ﻓﻮت بﻪ اﯾﻦ ﺗﻤﺎﻣ ﻫﻤبﺴﺘﻪ ن ی ﻧﮕﺮای ﺖ � ﻫﺎ وﻣﺸﻐﻮﻟ ﺴﺘﻪ بﻪ ﻣﺜﺎبﻪ � ﻫﺎی ز ی � ی � ی ﭼ گﺎﻧﻪ � ﺑ � اﺳﺎﺳﺎ � ﯾﻮرش ﺑﺮد. ﺑﺮای ﻟﺤﻈﻪ ای ﻣﺰاﺣﻢ ﻣﺸﻐﻠﻪ � ﻫﺎی ﻣﺎ ﺷﻮد، ﺗﺎ آﻧﮑﻪ ﻟﺤﻈﻪ � ﺎس، ﻣﺮگ را � ف ﻗ ی پ دە ﺷﻮد. بﻪ ﻫﻤن � ش ﺳ � ای بﻌﺪ بﻪ ﻓﺮاﻣﻮ ﺗﻮان گ � ﺪار زﻧﺪ � ی ون بﻪ د � ت ، از ﺑ ت ﮐﺮدﮐﻪ، بﻪ ﻋبﺎری � ﺪادی ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪە ﺗﻠ � رو � ، ﺪ � آ � ﺎن � پﺎ گ � ﺎن ﻣﺪام زﻧﺪ �� ﮏﺣﻤﻠﻪ بﻪ ﺟ � وﻓﻘﻂ بﺎ دﻫﺪ. بﺎ اﯾﻦ ﺣﺴﺎب ، ﻣﺮگ ﻪ � گﺎﻧﻪ اﺳﺖﮐﻪ اﻃﻼﻋ � ﺑ گ � بﻪ ﻫﻤﺎن ﻧﺤﻮ بﺎ زﻧﺪ � اﺳﺎﺳﺎ ﻫﺎی ﻓﻮت ا بﺎ � ﺳﺎﺳﺎ ﻢ، ﻣﺮگ ﺧﻮد ��� ن بﮕ ن � ﺎن ﻃ � گﺎﻧﻪ اﺳﺖ. بﻪ ز � ﻣﺎ ﺑ �� ت وﻧ �� کﺎرﻫﺎ و روابﻂ اﻟ ﻪ � ﻪ اﻃﻼﻋ � ﻣﺎ ﺷب � ﮕﺮ ﻧ � ت اﺳﺖﮐﻪ د ی ﻓﻮی ﺗﻮا ﺪە ب � ﻢ آن را ﻧﺎد � ﻧ ﻢ. � ی ﮕ ﻠﺴﻮف ) � ﻤﻞ ﻓ � ﮔﺌﻮرگ ز ۱۹۱۸ - ۱۸۵۸ ﺎدﯾﻦ ﺧﻮد را بﻪ ﻧﺎم � ( اﺛﺮ ﺑن ﻧگﺎە )ب ﻪ( گ � زﻧﺪ ) Lebensauschauung ﺶ از ﻣﺮگ ﺧﻮد در � ﭘ � ( ﮐﻪ ک ۱۹۱۸ ﺎرە � در �� ف ی ش ﮐﺮد بﻪ کﺎوش در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺘﺎﻓ � ﻣﻨت اﺧﺘﺼ گ � ی زﻧﺪ ﺎص داد. بﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺎرە � در گ � ﺸ � ی ﻫﻤ ی ﻣﻌﻨﺎی ﻣﺮگ در ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ﮐﺘﺎب، ﻣﺮگ و ی ی ای � ﻧﺎﻣ � ﻤﻞ ﺗﻼش � ، ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪە اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻓﺼﻞ ز ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ب ﻪ ﺟﺎی گﺎﻧ � ﺑ � ن ی اﺳﺎﺳﺎ ی � ﺗﺼﻮرﻣﺮگ بﻪ ﻋﻨﻮان ﭼ � ﮕﺮی را ﻣﻄ � ﱢ د ﺷﻖ گ � ﻪ بﺎ زﻧﺪ حﮐﻨﺪ. را گ � ﺪادی بﺎﺷﺪﮐﻪ زﻧﺪ � رو � ﻓﺎ � ﺮ ﻣﺮگ � ا » ی ون � از ﺑ « � ، ﺎن دﻫﺪ � پﺎ ﺗﻮان ب ی � اﺳﺎﺳﺎ گ � ﮔﻔﺖﮐﻪ ﻣﺮگ ﺑﺮای زﻧﺪ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ؛ ﻫﯿﭻ رابﻄﻪ ت ی ذای گ � بﺎ زﻧﺪ