نامیرایی

اﻫﻤ � ﺖ گ � ﻓﺮﻫﻨ ﻣﺮگ در ﻣﺘﺎﻓ � ی �� ﮏ گ � زﻧﺪ در ﻧﺰدﮔﺌﻮرگ ز � ﻤﻞ ٥١ ن ﮐﻪ بﺪن ﻣﺮزﻫﺎی ﻣکﺎی � ن ی ﺷﺎن آن را ﺗﻌﯿن ﮐﻨﺪ درون ﻣﺮزﻫﺎی زﻣﺎﻧﻤﻨﺪی وﺟﻮد دارﻧﺪﮐﻪ ﻣﺮگ ﺷﺎن آن � ن ی را ﺗﻌﯿن ﮐﻨﺪ. ﺴﺖ � ف بﻪ ز ﻤﻞ ارﺟﺎﻋﺎت ﻓﺮاوای � بﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺛبﺎت اﯾﻦ دﻋﺎوی ز � � ﺷﻨﺎ � ﻋ � ﺧﻮد ﺪە � ﮐﻨﺪ. او بﻪ پﺪ بﻪ ﻣﺜﺎبﻪ � ﻞ ﺳﻠﻮ � ی ی و ﺗﺤﻠ � ﻫﺎی ﭘ ی ﺷﻮاﻫﺪی � اﺷﺎرە �� را ﻫﻤﺮا گ � رﺷﺪ، زﻧﺪ � ﮐﻨﺪﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس آن ﻣﺮگ، از آﻏﺎز ﮐﻨﺪ. ن ی بﻪ ﻋﻨﻮان دورە ی � ﭼ ﮐﻪ گ � ای از زﻧﺪ ﺼﻪ � ﺧﺼ ی آن ﻓﻘﻂ و ﻓﻘﻂ ﺟﺬب ﺷﺪن ورﺷﺪ بﺎﺷﺪ ودورە ﺼﻪ � ﮐﻪ ﺧﺼ گ � ب اززﻧﺪ ی ﻣﺘﻌﺎﻗی اش ﻓﻘ ﻂ وﻓﻘﻂ ﮏ ﺷﺪن بﻪ ﻣﺮگ بﺎﺷﺪ وﺟﻮد ﻧﺪارد. � ﻪ و ﻧﺰد �� ﺗﺠ ﺴﻢ ﻣﺎدە � ﮐﻪ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟ � در ﺣﺎ ﻣتﺸکﻞ از ﺟﺬب و گ � ی زﻧﺪ ﻪ اﺳﺖ، و رﺷﺪ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻏﻠبﻪ �� ﺗﺠ ﻪ �� ی ﺟﺬب ﺑﺮ ﺗﺠ در ﺣﺎل � ﺶ ﺟﺬبِ ﻗﻄﻌﺎ � ﺸﺎﭘ � اﺳﺖ، ﻣﺎ ﭘ ش را ﻣﺪت � کﺎﻫ � بﻌﺪ از ﺗﻮﻟﺪ ﻣﺸﺎﻫﺪە � ﮐﻮﺗﺎ ﮕﺮ � ﻢ. بﻪ ﻋبﺎرت د � ﮐﻨ ، ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺟﺬب ﺑﺮای آن ف � ﺠﺎدﮐﻨﺪکﺎ � ﮐﻪ رﺷﺪ ﻇﺎﻫﺮی را ا اﺳﺖ، بﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ بﺎزﻫﻢ درﻃﻮل دورە ی رﺷﺪ ﺷﺪت اش � ــــﺞ کﻢ � بﻪ ﺗﺪر ﺷﻮد، و رﻧﮕﯿﻨﻪ در � ی ﺳﻠﻮل )ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ی ﻣﺨﺼﻮص ﺳﺎﻟﻤﻨﺪی � دﺳﺘگﺎە اﻋﺼﺎب ﻣﺮﮐﺰی( ﮐﻪ ﺗﻐﯿ دا � ﺴﺘﻪ � � ش وع � ن ﺶ در آﻏﺎز ﺟﻮای � ﺸﺎﭘ � ﺷﻮد ﭘ ﻮد. ﺷ ) Simmel, 2011: 64 ( ﻪ �� ً ﻧﻈ � ﻤﻞ اﺣﺘﻤﺎ � ز ﻫﺎی » � اﺳﺘهﻼ « ﺎرە � در � ﻣﻌﺎ ی ی )ﮐﻪ ﺑﺮ ﻃ � ی ﭘ ﺒﻖ آن ﺐ � ش از ﻋﻮاﻣﻞ آﺳ � ی ی ﻧﺎ � ﻫﺎ ﭘ � ن اﺳﺖ( را رد ی وی � زای ﺑ ﮐﺮد و بﺎ ﻋ ﻼﻗﻪ ﻪ �� بﻪ ﻧﻈ � ﮏ ﻧگﺎە � ن ﺑﺮژﻧت ی ی ﻣﺒﺘی � ﻫﺎی ﭘ ﮐﺮد،ﮐﻪ ﺑﺮﻃﺒﻖ آن ی ﺎی �� ﻫﺎ ﭘ ﻫﺎی ﺴﺖ � ز � �� ف ی بﻪ ﻣﺮگ ﻓ � ت ﮐﻪ ﻧهﺎﯾﺘﺎ ﺷﻨﺎﺧی اﻧﺠﺎﻣﻨﺪ در ﺧﻮد بﺎﻓﺖ � ت ﻫﺴی اﻧﺪام وار ﻣﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪە اﺳﺖ. ﺴﺖ � ﻤﻞ بﻪ ز � از اﺷﺎرات ز ب بﻪ بﻪ ﺧﺎﻃﺮ وارد ﮐﺮدن ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺠﺮی � ﺷﻨﺎ �� ف ی ﺖ ﻣﺘﺎﻓ � روا � ﮐﺮدن دو بُﻌﺪ ﺗﺤﻘﯿﻖﮐﻪ بﺎ �� � اش، از اﯾﻦ رو بﻪ ﻗﻮ ﺪ