نامیرایی

اﻫﻤ � ﺖ گ � ﻓﺮﻫﻨ ﻣﺮگ در ﻣﺘﺎﻓ � ی �� ﮏ گ � زﻧﺪ در ﻧﺰدﮔﺌﻮرگ ز � ﻤﻞ ٥٥ » � روی دﻫﺪ « ﺎرە � ، بﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ در ی » زﻣﺎنِ « روی دادن ن ئ ً ﻧﺎﻣﻄﻤن � آنکﺎﻣ ا ﻢ. ) � Simmel, 2011: 66 ( ﺑﺮای ﻓهﻢ ﻣﻌﻨﺎی ﻓﺮم دﻫﻨﺪە بﻪ ﻣﺜﺎبﻪ گ � ی ﻣﺮگ ﺑﺮای زﻧﺪ ﮏک � ی � ﺗﻮان ﻞ آن را بﺎ ﻣﻌﻨﺎی ﻓﺮم دﻫﻨﺪە ی ﺧﻮاب ﺑﺮای آن � ﭼﻪ بﻪ آن روز ﻢ و ��� ﮔ ﺗﺤﺖ ﺎسﮐﺮد. ﻧﻘﺸﻪ � اﺳﺖ ﻗ گ � ﺎد زﻧﺪ � اﻧﻘ ﺎن اﻓﺮاد � ﻒ، اﻋﻤﺎل و روابﻂ ﻣ � ﻫﺎ، وﻇﺎ از آﻏﺎز ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ بﺎ روزی اﺳﺖﮐﻪ بﻪ واﺳﻄﻪ ی ﺧﻮاب ﻣﺤﺪو � د ﺎ ﺷﻮد. ﻣ � ﻧ ﻢ ﮐﻪ � ی ﻢ بﮕ � ﻢ بﻪ ﻃﻮر ﺟﺪی ﺗﺼﻤ � ﺗﻮاﻧ ﺟﻨﮓ و ﺻﻠﺢ � را در ﮏ روز ﺮا ﺗﺪاوم ﻋﻤﻞ ﻣﺎ بﻪ � ﻢ ز � بﺨﻮاﻧ ﺨﺘﻪ � ﻧﺎﭼﺎر بﺎ وادارﺷﺪن بﻪ ﺧﻮاب ازﻫﻢﮔﺴ ﮐﻪ � ت ﻫﻨگﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺣی » داری زﻧﺪە ﺷﺐ « � ﺣﺪودی راﮐ � ﻓﺎ � ﻢ � ﮐﻨ ﻪ � ﻞﮐﺮدە بﺎزﺗﺮ � ﻖ ﺧﻮاب ﺑﺮ ﻣﺎ ﺗﺤﻤ �� ﻣﺎ از ﻃ گ � زﻧﺪ بﻪ ﻫﯿﭻ � ﻢ و � ﮐﻨ وﺟﻪ � ﺑﺮ آﻧهﺎ ﻓﺎﺋﻖ ﻧ ﻢ. � آﯾ ﺎس ﺑﺰرگ � ﺖ در ﻣﻘ � ن ﻣﻮﻗﻌ ی ﻫﻤن ﺗﺮی در ﻣﻮرد ﻣﺮگ ﺣکﻢ ﺎن �� ﻓﺮﻣﺎﺳﺖ. ﺟ ﻞ � بﺎ ﺣﺪ و ﻣﺮزﻫﺎی زﻣﺎﻧﻤﻨﺪی ﮐﻪ ﻣﺮگ آن را ﺗﺤﻤ � آد گ � ﻣﺘﻮﺳﻂ زﻧﺪ � � ﮐﻨﺪ ﺷکﻞ ی د. در ﻧﻘﻞ � ﮔ ﺟﻠﺐ � ﻤﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺎ را بﻪ دو ﻋﺎﻣ � ﻗﻮل بﺎﻻ ز � ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﻣﺮگ را در � ﺸﺎن � گ � ﺷکﻞ دادن بﻪ زﻧﺪ دﻫﺪ: » ی رو دادنِ « آن و » زﻣﺎن روی دادنِ « ن اﺳﺖ ئ ً ﻣﻄﻤن � کﺎﻣ � آن. آد ﮐﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺎرە � ﻣﺮد اﻣﺎ در ی زﻣﺎنِ ﻣﺮدن ﺸﺎن � ﻤﻞ ﺧﺎﻃﺮ � ن اﺳﺖ. ز ئ ً ﻧﺎﻣﻄﻤن � اش کﺎﻣ � � ﺮ ﻣﺎ روز دﻗﯿﻖ ﻣﺮگ ﺧﻮد را � ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ا ی ﮐﻪ ﻮی � ﻢ )ﺳﻨﺎر � ﺴت � دا اﺳﻄﻮرە � ﺷﻨﺎ ن اﻏﻠﺐ ﻫﺎی بﺎﺳﺘﺎی � آن را اﺟﺮا ﮐﺮدﻧﺪ( » [...] گ � زﻧﺪ ی ﻗﺎبﻞ � ت ﻣﺮدم ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻏ � ﺸ � ً ﺑﺮای ﺑ � اﺣﺘﻤﺎ � ﻗﺮار � ﺗﺤﻤ ﺮﻓﺖﮔ .« ﺎ � ﺪ، ﻫﻤﺎن � ﺷﺎ � ﺶ را ﻧﻘﻞ � از دوﺳﺘﺎ �� ﻃﻮر ﮐﻪ او ﻧﻈﺮ ﮐﻨﺪ، اﺣﺴﺎس � ﺪی � ﺷﺪ � ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪی ﻢ بﻪ ﻧﺤﻮی ﻫﺪﻓﻤﻨﺪﺗﺮ و � ﻢ و ﻗﺎدر ﺑﻮد � ﮐﺮد واﻗﻊ ﺎﻧﻪ � ﮔﺮا ﻢ. د � ﮐﻨ گ � ﺗﺮ ازﻣﻌﻤﻮل زﻧﺪ ی ﻗﺎبﻞ � ً ﻏ � رواﻗﻊ، ﻋﻤ ﺗﺼ ﻮر اﺳﺖﮐﻪ � ﭼﮕﻮﻧﻪ بﻪ ﻧﻈﺮ گ � زﻧﺪ ﺎرە � ﻣﺎ در � � ﺮ ﻣﻮﺿﻊ ﺣﺪوﺳ � آﻣﺪ ا ﺖ ی ﺷﻨﺎﺧ � ی دادە � ﻣﺮگ ﺗﻐﯿ � . ﺷﺪ ت ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮﺗﻮﻟﻪ ﻢ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎی � ﺗﻮاﻧ ﻫﺎی ﺗ ﺎ � ن ی ن � ﺎﻟ