نامیرایی

ی ﻧﺎﻣ � ی ا ی ٦٢ اﯾﻦ ﺗﺼﻮر وﺟﻮد داﺷﺖﮐﻪ ﻋﻠﻢ و ﻓﻨﺎوری ﻣﺎ را از ﺟهﺎن ﺑهﺮە � ﺳﺎبﻘﺎ ﻣﻨﺪ ﮐﺮدە اﺳﺖ. � ﻨﻮن بﻪ ﻧﻈﺮ � اﻣﺎ ا رﺳﺪ ﮐﻪ اﻣکﺎن آن را ﺑﺮای ﻣﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﺮدە ﺴﺖ � ﻧ � ﻢ. ﺧﻄﺎ در ﺧﻮد ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻠ � اﻧﺪ ﮐﻪ ﺟهﺎن را ﻧﺎﺑﻮد ﮐﻨ - � ت ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺎ ﺷﻨﺎﺧی ﺖ اﺳﺖ � ش � ﻦ دﺳﺘﺎوردﻫﺎی �� ﺗ - بﻠ ﻪ در � ﺣﺮص وﮐﻮﺗﻪ ﻓﮑﺮی ﻣﺎ ﻫﻨگﺎم ﺑهﺮە ﺑﺮداری از آن ﺷﻨﺎﺧﺖ اﺳﺖ. ﺧﻄﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ا � واﻗ ﺖ ﻣﺤﺘﻤﻞ � ﻦ وﺿﻌ �� اﻧﺠﺎم بﻪ بﺪﺗ � ﺳﺖ ﻢ � ﺑﺮﺳ - ﺟهﺎن را از دﺳﺖ دادە ﻢ، و روح ﺧﻮد را ﻫﻢ بﺎﺧﺘﻪ � بﺎﺷ ﻢ. � بﺎﺷ ف � ﻣﺪرن � ﻞ ﻋﻠ � ﺴﺖ؟ ﺗﻤﺎ � اﻣﺎ روح ﭼ � ﻧﻈﺮﮐﺮدن از ﺗﺼﻮرات ﻇﺎﻫﺮا ﺎ � � ی � ارآﻣ � ا » � وﻫﻤﻨﺎ « ﻣﺎﻧﻨﺪ روح و ﻧﻔﺲ اﺳﺖ، و بﻪ ﺟﺎی آن ﺧﻮد را ئ از ﺟهﺎن ﻃ درکﻞ و بﻪ ﻃﻮرکﺎﻣﻞ ﺟﺰئ ئ ﮐﻪ ﺑ ن اﺳﺖ، ﺟﺰئ ت ﺴن � دا �� ﺒ ﺮ ﺴﺖ � ی و ز ﺎی � ﻤ � ، ﺷ �� ف ی اﺛﺮ ﻫﻤﺎن ﻓﺮاﯾﻨﺪﻫﺎی ﻓ ت ﺷﻨﺎﺧی ای وﺟ ﻮد دارد و � ﻋﻤﻞ ﺴﺖ آن � ﻂ ز � ﮕﺮ ﻣﺤ � ﮐﻨﺪﮐﻪ در ﻫﺮ ﺟﺎی د � ﻫﺎ را ﻢ. � ﺎﺑ � ﻢ. اﻣﺎ ﺟﻨبﻪ � را اﻧکﺎرﮐﻨ � ﺪگﺎە ﻋﻠ � ﺴﺖﮐﻪ ارزش د � ﻻزم ﻧ ﻫﺎی ز ﺎدی از � ﻪ �� ﺗﺠ ن وﺟﻮد دارد ﮐﻪ آن ﺴﺎی � ی ا � ﻫﺎ را ﻧ ﺗﻮان بﺎ واژە � ﺷﻨﺎ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻮدن � ی ﺷﺨ � ﺖ و ﻏ � ن ﺑﺮکﻤ ﮐﻪ ﻣﺒﺘی � ﻫﺎی ﻋﻠ اﻧﺪ د رکﮐﺮد. ﺎن ﻋﻠﻢ ﻧبﺎﺷﺪ؛ اﻣﺎ ﻣﺎ آن � ئ از ز ﻣﻔهﻮم روح ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺟﺰئ ﭼﻪ را در ﺷﻌﺮ، داﺳﺘﺎن و ﮔﻔﺘﮕﻮی روزﻣﺮە از اﺻﻄﻼح » روح « � ﻣﺮاد ﺷﻮد � ﺺ � ﺸﺨ � بﻼﻓﺎﺻﻠﻪ � ﻢ و بﻪ آن پﺎﺳﺦ � دﻫ ﺚﮐ � ﻢ از اﯾﻦ ﺣ � دﻫ ﻪ اﯾﻦ ﻪ �� اﺻﻄﻼح ﻣﺎ را ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺗﺠ ی وﻣﻨﺪ و دﮔﺮﮔﻮن � ﻫﺎی ﺧﺎص ﻧ ای ﮐﻨﻨﺪە � � ﻣﺎ ﻣﻌﻨﺎ گ � ﮐﻨﺪ ﮐﻪ بﻪ زﻧﺪ ﻪ �� ن ﺗﺠ ی دﻫﺪ. ﭼﻨن ی ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺷﺎد ﻫﺎی ی و ور � ﺎ ﻫﻤﺎن وﺟﺪ و � ، ﮕﺮ � ف د ﺴﺎی � ف اﺳﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از ﻋﺸﻖ بﻪ ا � ﺷﻌ اﺳﺖ آن ی ﺑﺰرگ دل از ﻘﺎی � ﺎ ﻣﻮﺳ � ن ی � ﮏ اﺛﺮ ﻫ � ی بﺎی � گﺎە ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ز دﺳﺖ � ﺎ، ﻣﺜﻞ آن � ، ﻢ � دﻫ ﺎم وُردزُورث � ﻠ � ﭼﻪ در ﺷﻌﺮ و » ی ﺻﻮﻣﻌﻪ ت ن � ﺗیﻨ ) « ۱۷۹۸ � ( ﻢ، � ﺎﺑ � » ﺣﺎﻟﺖ آرام و دﻟپﺬﯾﺮ « ی اﺳﺖ ﮐﻪ در آن اﻃﺮاف �� ﺧﻮد را بﺎ ﺟهﺎن ﻃﺒ � اﺣﺴﺎس �� ﻣﺎن ﻢ. � ﮐﻨ