نامیرایی

روح ﭼ � ﺴﺖ ﺮ ﭼﻬﺮە � ا ی ﻧ � ﮑﻮﺗﺮ ﻣﺎ ﻧ � ﺴﺖ؟ ٦٥ � اﺳﺖ ﮐﻪ بﻪ واﺳﻄﻪ � ﺗﻮان ﮔﻔﺖ رو ن ی ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ی � ی آن ﻣﻦ آﻧﭽ ﻫﺴﺘﻢ « � ﺳﺨﻦ � ﺪ. در اداﻣﻪ �� ﮔ � ن ی ﺗﻤﺎﻣﺎ ی � ﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ روح ﭼ �� ﮔ وﺟﻮد دارﻧﺪ، ﮐﻪ بﺎ ﺗﻮﺟﻪ � ﺎرک � ﺴ � ف اﺳﺖ، اﻣﺎ اﻣﺮوزە اﻓﺮاد ی ﺟﺴﻤﺎی � ﻏ ی و � ﺶ، بﺨﻮاﻫﻨﺪ در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﭘ � ﺪ ﻣﺎ از ﻣﻐﺰ و کﺎرﮐﺮدﻫﺎ � ﺶ ﺟﺪ � بﻪ دا ﺪە � ﻋﻘ ی او ﺎرە � ﺮ ﺗﻮﺿﯿﺢ دکﺎرت در � ت ا ﺣی � بﺎﺷﻨﺪ. و ی ﻣﺎد � ی ﻏ ی ﺑﻮدن ی ﻋﻤﯿﻖ از ﮏ از ﻣﺎ ﻣﻌﻨﺎی � ﻢ، ﻫﺮ � روح را اﻧکﺎرﮐﻨ » اﯾﻦ ﻣﻦ « ﻢ، اﯾﻦ � دار ﺧﻮدی ﮐﻪ ﻣﺮا آن � ﭼﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻨﺪ. ﻣﺎ ﻫﻤﻪ بﻪ کﺎر ﺗﻼش ﺑﺮای ﻓهﻢ » روح « بﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﻢ. � ا � ﻢ، و � اﻣﺎ اﯾﻦ ﺧﻮد ژرفﮐﻪ درﺻﺪد ﻓهﻢ آن ﻫﺴت ﺧﻮا ﻢ آن را درون � ﻫ ﻖ �� ﺸ � ﮕﺮان � ﻢ و رﺷﺪ و بﻠﻮﻏﺶ را در وﺟﻮد د � غ ﺑﺮﺳﺎﻧ � ﺧﻮد بﻪ رﺷﺪ و بﻠ ﺪە � ﻢ، پﺪ � ﮐﻨ ﮏ از ﻣﺎ در ﺳﻔﺮی ﺑﺮای رﺷﺪ � ﺴﺖ. ﻫﺮ � ﺴﺘﺎ ﻧ � ﺎ ا � ﺴﺘﻪ � ای � ﻢ ﮐﻪ � ن ی بﺎﺷ ی � ﻦ ﭼ � ت ﻢ ﮐﻪ ﺑه � ی ﺑﺮﺳ ی ی اﺳﺖ، ﺗﺎ بﻪ ﺟﺎی � ﺎدﮔ � و ﻢ � ﺗﻮاﻧ ﻢ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، اﺻﻄﻼح �� ﺸ � » روح « ﺴﺖ، � ف ﻧ �� ﻓﻘﻂ ﺗﻮﺻ بﻠ ن ی ی � ﻪ آن ﭼ � اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻼﺳﻔﻪ گﺎە » ﻫﻨﺠﺎری « � ف از ت ﻧﺎﻣﻨﺪ: ﺳﺨﻦ ﮔﻔن » روح « ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺎ را بﻪ ﺷﯿﻮە � ﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ � ض ﻫﺴت � ای ﮐﻪ از ﻗﻀﺎ در ﺣﺎل ﺣﺎ ﮐﻨﺪ � ن راە ی � ت ی ﻧ � ﻪ بﻪ ﺧﻮدِ ﺑه � بﻠ ﻞ ﺷﺪن بﻪ آن � ی ﺗبﺪ ﺑﺮد ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎی ﻢ. � را دار � ت وﻗی � � اﺳﺖ بﻌﻀﺎ � ﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ را رو ��� ﮔ ﻢ ﮐﻪ اﺳ ��� ﮔ � ﺎﺳﺎ ، بﻪ رﻏﻢ ﺐ و ﻧﻘﺺ � ﺗﻤﺎم ﻋ اﺳﺖ. ﻣﺎ ﺷﻮق آن �� ﺎن بﻪ ﻧ � ﻤﺎن، رﻏبﺖ ﻣﺎ آدﻣ � ﻫﺎ گ � ﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺗﻼف و ﺑﯿهﻮد � دار � ای ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺎ را ب � ن ﺗﻮاﻧﺪ بﻪ آﺳﺎی ﺮ � ﻪ ز ﻪ �� ﻢ و، در اﻋﻤﺎل و ﺗﺠ � ﮐﺸﺪ ﻓﺎﺋﻖ آﯾ ن دﮔﺮﮔﻮن ﺴﺎی � ﻫﺎی ا ﮐﻨﻨﺪە ای ﮐﻪ آن ﻫﺎ را » ﺎ ﻣﻌﻨﻮی � ن روﺣﺎی « � ﻢ، ﮔﻮﺷﻪ � ﻧﺎﻣ � ی ﭼﺸ ی � ی � ﻢ بﻪ ﭼ � دار � ﺶ � ی ، ﮐﻪ ﻣﺎ را بﻪ ﭘ ت ﻣﺎورای بﺎ ارزش و اﻫﻤﯿی راﻧﺪ. در پﺎﺳﺦ بﻪ اﯾ ﻦ ﻧﺪا � ف ، ﻣﻌﻄﻮف بﻪ آن و درﺧﻮاﺳﺖ دروی ق �� ﻢ ﮐﻪ ﺧﻮدِ ﺣﻘ �� ﺷ ﻣﺎن را، ﻢ. اﯾﻦ اﺳﺖ ﻣﺮﺗبﻪ � ﻢ، ﺗﺤﻘﻖ بﺨﺸ � ﺧﻮدی را ﮐﻪ ﻣﻘﺪر اﺳﺖ آن بﺎﺷ ای