نامیرایی

ی ﻧﺎﻣ � ی ا ی ٧٠ ﻧﺪارد « ١ )ب ﮑﻮر در ﻣﻮرد ﻣﺮگ ﺻﺤبﺖ � ﻢ ﮐﻪ اﭘ � ﺪ در ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ بﺎﺷ � ﺎ � ﻪ �� ﮐﻨﺪ و ﻧﻪ ﻟﺤﻈﺎت ﻣﺮدن. ﻣﺮدن ﺗﺠ ن ی ﻣﺮگ ﭼﻨن � پﺬﯾﺮ اﺳﺖ و ﺴﺖ. ( � ﻧ ﮑﻮر را ﻗﺎﻧﻊ � ﻞ اﭘ � ﺷﺎﻋﺮ دﻟ � ف ی ﭗ ﻻرﮐن � ﻠ � ﺎری، ﻓ � ﺴ � اﻣﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻨﻨﺪە � ﻧ داﻧﺪ: » ﺣﺮف ﻏﻠﻂ � اﻧﺪازی ﮐﻪ � ﺪ ﻫﯿﭻ ﻣﻮﺟﻮد ﻋﺎﻗ �� ﮔ � ﻧ ن ی ﮐﻪ اﺣﺴﺎﺳ ی � ﺗﻮاﻧﺪ از ﭼ � ﺶ ﻧ � ت ﺳﺪ، درﻧ � ﮐﻨﺪ ﺑ ﺎبﺪ � ﮐﻪ آن � ﭼﻪ از آن ﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ � ﺗﺮﺳ - ﺪی، ﻧﻪ � ﻧﻪ د ی ، ﺻﺪای ﺎ ﻣﺰە � � ﻧﻪ ﺗﻤﺎ ﺪن، � ﺸ � ن ی ﺑﺮای اﻧﺪ ی � ی ، ﻧﻪ ﭼ ﺎ ﺑﻮی � ای ت ، ﺎ بﺎ آن اﻟﻔی � ف ی ﮐﻪ ﺑﺘﻮان دوﺳﺖ داﺷﺖ ی � ﻧﻪ ﭼ ب ی ﺎری � و ﻧﺎﻫﺸ � ﺣ ﺴﺖ. � ی ﻧ را از آن رﻫﺎی � ای ﮐﻪ ﮐ « ٢ اﺳﺘﺪﻻل ﻗﻮی � ﻪ ﺗﺮس از ﻣﺮگ اﺳﺘﻔﺎدە � ﺎن ﻋﻠ � ﮑﻮر � ﺗﺮی ﮐﻪ اﭘ ﮐﻨﻨﺪ » ﺗﻘﺎرن « � ﺮد رو � ن بﺎر ﺗﻮﺳﻂ ﻟﻮﮐﺮﺗﯿﻮس، ﺷﺎ ی ً اوﻟن � اﺳﺖ. ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎ � ف اﺳﺘﺪﻻل ی ﮑﻮر، بﻪ کﺎر رﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻟﻮﮐﺮﺗﯿﻮس ﭼﻨن � اﭘ ﮐ ی ﻨﺪ: از آﻧﺠﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ � ت ﺴی � ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﻧ ت ﺶ از ﺗﻮﻟﺪﻣﺎن وﺣﺸی � ن زﻣﺎن ﭘ ﻌی � ، ی ﺧﻮد ﻢ، � ﻧﺪار ت آﯾﻨﺪە ﺴی � ت اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﻧ � ی ﻣﻨﻄ � ﻏ ن ز ﻌی � ، ی ﺧﻮد ﻣﺎن بﻌﺪ از ﻣﺮگ ﻢ، از آن روی ﮐﻪ ﻫﺮ � ﻣﺎن اﺣﺴﺎس وﺣﺸﺖ داﺷﺘﻪ بﺎﺷ ﺎن ﮐﺮد: � ﺎ آﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺳِﻨِکﺎ ﺑ � . ﻫﺴتﻨﺪ �� دوی اﯾﻨهﺎ » ﺎ � آ را ﮐﻪ � ﮐ � ﻪ �� ﺶ از ﺧﻮد ﮔ � ﺑﺮای زﻧﺪە ﻧﺒﻮدن در ﻫﺰار ﺳﺎل ﭘ ﮐﻨﺪ بﻪ ﻃﻮرک ﺎﻣﻞ � اﺣﻤﻖ ﺗﺼﻮر ﻧ � ﮐﻨ ﮐﻪ ﺑﺮای زﻧﺪە ﻧﺒﻮدن در ﻫﺰار ﺳﺎل � ﺎ ﮐ � ﺪ؟ و آ 1. Epicurus, “Letter to Menoeceus.” In The Epicurus Reader: selected writings and testimonia translated and edited, with notes, by Brad Inwood and L.P. Gerson; introduction by D.S. Hutchinson. Indianapolis: Hackett, c1994, 125. 2. Larkin, Philip, and Anthony Thwaite. “Aubade.” In Philip Larkin: Collected Poems. London: Faber, 1988, 208.