نامیرایی

ی ﻧﺎﻣ � ی ا ی ٨٠ � ﻣﻌﻄﻮف � ﺪ. گﺎە ﺗﻮﺟﻪ کﻤﮏ � ﮐﻨ ن ﺷﻮد، ﻣ ی ﺠﻪ ﺗﻌﯿن � ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻧت ﺜﻞ ﺠﺎن، � ﺎ ﻫ � ن ﻤی � از اﯾﻦ دو، ا �� ت بﻪ � ﺸ � ﮐﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﺑ � ﻫﻨگﺎ � ﻣﻌﻄﻮف را ﺑﺮای �� ش ا � ﮕﺮ اوﻗﺎت ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺎ � ﻢ. در د � ﮐﻨ ﻋﺪم � ﺠﺎد � ﺖ ا � ﻗﻄﻌ ﻨﻪ �� ﺎر ﻫﺮ دوﮔ � ﺴ � � ت ﮐﻪ بﺎ ﺳ ﮐﻨﺪ، ﻣﺜﻞ وﻗی � را ﺣﻔﻆ ن ی ش ﺗﻌﯿن � ﮏ از دو ﺣﺎﻟﺖ، ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻘ � ﻢ. در ﻫﺮ � ﮐﻨ ﻨﻨﺪە ﮐ � ﻔﺎ � ا � و اﺳﺎ ﮐﻨﺪ. اﯾﻦ � � ﺎ بﺪون ﺗﻤﺎم ﺳ � آ ﺗﻮﺟﻪ ، اﻋﻤﺎل ﺧﻮدﺷکﻞ دﻫﻨﺪە بﺎز ﻫﻢ روی � � دﻫﻨﺪ؟ ﭼﻪ ﻨﻪ �� ﺮ اﯾﻦ دو ﮔ � ﺷﻮد ا - ﻤﻪ � دو ﻧ ی ﻣﺎ - بﻪ � ﻓﺎ � � ی وزی رﻗﺎبﺖ � ی ﺑﺮای ﭘ ﺗﻨهﺎی ف � ، ﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﯾﻦ � ﮐﺮدﻧﺪ؟ آ ﻧﻈﺮ ﮏ ﻋﻤﻞ ﺧﻮدﺷکﻞ � ، از اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﺗﻀﺎد ﭼﮕﻮﻧﻪ رﻓﻊ ﺷﻮد دﻫﻨﺪە ی وی از ﺷﻌﺮ راﺑﺮت � ﺪ اﯾﻦ را، بﻪ ﭘ � بﺎﺷﺪ؟ اﺟﺎزە دﻫ ﻓﺮاﺳﺖ » ﺎدەﺟ ی ﻤﻮدە � ﻧﺎﭘ ) « ۱۹۱۶ ،( ت ف ﻓﺮاﺳی ﻧﮕﺮای ) Frostian Concern ﻢ. � ( ﺑﻨﺎﻣ بﺎ دو راە ﮐﻪ � در اﯾﻦ ﺷﻌﺮ، ﻓﺮاﺳﺖ در ﺟﻨگ » �� � بﺎ �� در واﻗﻊ ﺗﻘ « بﻪ � ﻧﻈﺮ ﻪ � رﺳﻨﺪ رو � رو � ف ﺑﺮ ت را ﺑﺮای رﻓن �� ﺷﻮد، و �� ﮔ � ﻨﺪ، در ﺣﺎ ﺶ � ﮐﻪ ﭘ � ن ﺑﯿی ﮐﻨﺪ ﮐﻪ در آﯾﻨﺪە ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﻔﺖ: دو ﺟﺎدە � از ﻫﻢ دور � در ﺟﻨگ ﺷﺪﻧﺪ، و ﻣﻦ � از آن � ت ﮐ � ﺶﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ کﻤ � را در ﭘ � آن را رﻓﺖ، ف ﺑﻮد. ی و ﺗﻤﺎم ﺗﻔﺎوت ﻫﻤن � ﮕﺮ � ت اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آن راە د ﻓﺮاﺳی � ف ﻧﮕﺮای ﺴﺖ درﺳﺖ بﻪ � ﺗﻮا ﻫﻤﺎن اﻧﺪازە » ﻫﻤﻪ ﺠﺎد � ی آن ﺗﻔﺎوت را ا « ﮐﺮدە بﺎﺷﺪ. در آن ﻣﻮرد، ﺧﻮدِ self) ( آﯾﻨﺪە ی ﻓﺮاﺳﺖ ﺗﻔﺎوت ﮕﺮی را در آن راە � د ﻫﺎ ﺑﺮای ﻣﻮﺟﻪ � ﺎد � ﺶ بﻪ � ن اﻧﺘﺨﺎ ت ﺳﺎﺧن گ � آورْد، و آن در داﺳﺘﺎن زﻧﺪ اش درﻫﻢ ﺪە � ﺗن � ﺷﺪە ﱢ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺮای ﺷکﻞ دادن ﺑﻮد. از اﯾﻦ ﻣﻨﻈﺮ، ﻫﻢّ و ﻏﻢ بﻪ ﺧﻮد self) ( ﺴﺖ � ﻻزم ﻧ - اﻧﺘﺨﺎب � ﻫﺎی ﻣﺎ ن ی ﺗﻌﯿن � ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻤﺎﻣﺎ ﺷﺪە