نامیرایی

� ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻢ، ﺲ ﻫﺴﺘﻢ � ٨١ ف ، و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺧﻮد � ﺗﺼﺎد � ﺎ ﺗﻤﺎﻣﺎ � ، بﺎﺷﺪ ی بﺎ ن ی ت ﺗبﯿن رواﯾی ﻨ ﻨﺪە ﮐ ﺷکﻞ ی د. � ﮔ ی ی از اﺳﺘﺪﻻل اﺳﺖ � اﺳﺖ، و ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ بﺎ ﻣﺴ � ت اض ﻣﻮﺟ � اﯾﻦ اﻋ ف اﺳﺖ ﮐﻪ ی ت ﻣﺤﺒﻮب اﺳﺖ: ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﭼﻨن ﮐﻪ اﻣﺮوزە در ﻋﻠﻢ ﺷﻨﺎﺧی ﺧﻮد � ف ت ﺑﺮای ﺷکﻞ ﮔﺮﻓن self) ( � ﻪ ﺧﻮدِ واﻗ � ﺴﺖ بﻠ � ﺎزی بﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﻧ � ﻧ ف ئ از داﺳﺘﺎئ ﺟﺰئ � ﻓﺎ � ، ً وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺧﻮد وﺟﻮد دارد � اﺻ � ﮕﺮان � اﺳﺖ ﮐﻪ بﻪ ﺧﻮدﻣﺎن و د ﻢ. ﻫﻤﺎن ��� ﮔ ﻞ ﺳِﺖ، � ﻃﻮر ﮐﻪ آﻧ ﺸﻤﻨﺪ ﻋﺼﺐ � دا ﺷ ﻨﺎس، � ﺪ �� ﮔ » : ﺶ � ﻣﻦ )ﺧﻮدم( را ﭘ � ن ﺑﯿی ﻨﻢ، ﮐ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻫﺴﺘﻢ. « ﺴﺖ � ﻣﺎ، ﻣﻮﺟﻮدات ز ت و دارای ذﻫﻦ، ﻣﻔهﻮم ﺷﻨﺎﺧی � ﮏ یﺧﻮد ) a self ( � را وﺿﻊ ﻦ ﺷﯿﻮە � ت � ﺮا اﯾﻦ ﺑه � ﻢ ز � ﮐﻨ ن ی ﺗ ی بﯿن ﮐﺮدن ﺟﻨبﻪ ﮕﺮان اﺳﺖ. � از رﻓﺘﺎرﻣﺎن بﻪ ﺧﻮدﻣﺎن و د � ﻫﺎی ﺧﺎ ﻪ � ض ت بﺎ � ض ی را اﺗﻔﺎ ی � ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﭼ � ﻫﻨگﺎ � ای ﺴ � ﺪ، ﭼﻪ � اﻧﺪاز ،ً� ﺎ، ﻣﺜ ﺪ: ��� بﮕ » ف ﺑﻮد. � ﻣﻦ اﯾﻦ کﺎر را ﻧﮑﺮدم، ﺗﺼﺎد « ن ﻣﻮاردی، ی در ﭼﻨن ف ﻣﻔهﻮم ت داﺷن » ﻣﻦ « ﺪ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑ � ﻣﻔ ﺪ ﺣﺮﮐﺖ � ﺘﻮاﻧ ﻫﺎی ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ی بﺪن ﺧﻮد را از ﺣﺮﮐﺖ ﺎﻫﺎﻧﻪ � ﻫﺎی آ ی بﺪن ﺪ. � ﺗﺎن ﻣﺘﻤﺎﯾﺰﮐﻨ » ﻣﻦ « اﯾﻦ کﺎر را ﮐﺮدم، بﺪﻧﻢ آن کﺎر را ﮐﺮد. ﺪ، از وﺿﻊ ﮐﺮدن � بﻪ ﻣﺠﺮد اﯾﻨﮑﻪ اﺳﺘﻔﺎدە از اﯾﻦ ﻣﻔهﻮم را آﻏﺎز ﮐﺮد ﮏ ﺧﻮد کﺎﻣﻞ و ﺗﺎم � دور �� ﻼت، ﺧ � ﺤﺎت و ﺗﻤﺎ � وﺗﻤﺎم، بﺎ ﺗﺮﺟ ﺪ. اﻣﺎ اﯾﻦ � ﺴت � ﻧ ت و ﺟﻮﻫﺮی ن ی ذای ی � ﭼ � ﺴﺖ ﮐﻪ واﻗﻌﺎ � ن ﻧ بﺪﯾﻦ ﻣﻌی � ﻪ � ﺪادﻫﺎ را ﺗﻮﺟ � وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ رو ﮐﻨﺪ - ف اﺳﺖ ﮐ � کﺎ ﻪ در ﺪ � ﺺ دﻫ � ﺸﺨ � ﺪ � ف ، وﺟﻮد داﺷﺘﻪ بﺎﺷﺪ، و ﺑﺘﻮاﻧ � ت ، ﻫﺪ ﻫﺮ ﻣﻮرد ﻧﯿی ب ﺪ ﮐﻪ ﮐﺪام رﻓﺘﺎرﻫﺎ بﺎ آن ﻫﺪف ﻣﺮﺗبﻂ اﺳﺖ، ی � و اﻇهﺎر ﮐﻨ آﻧﮑﻪ بﻌﺪی ﺑﺮای اﯾﻦ اﻫﺪاف و � ﺧﺎﺳﺘگﺎ � رﻓﺘﺎرﻫﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ بﺎﺷﺪ. ﺷﺎ ﺪ » ف ﺑﻮد � ﻣﻦ اﯾﻦ کﺎر را ﻧﮑﺮدم، ﺗﺼﺎد « ﻓﻘﻂ ﺻﻮرت ﮐﻮﺗﺎە ﺷﺪە ای ﺑﺮای