نامیرایی

ی ﻧﺎﻣ � ی ا ی ٨٤ ﺎ ﺧﻄﺎﻫﺎی ارا � دادن ﺗﻮﻫﻤﺎت ﺎ ﻋﺪم � ﺸﺎن دادن ﻏﯿبﺖ � دە بﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺪ: ﻣﺎە را � ﺴﻪ ﮐﻨ � ﻣﺎە ﻣﻘﺎ � ﺴﺖ. اﯾﻦ را بﺎ ﺧﻄﺎی ادرا � وﺟﻮد ارادە ﻧ ﺎر ﺑﺰرگ � ﺴ � ت ﮐﻪ در اﻓﻖ اﺳﺖ وﻗی � ﺗﺮ ﺗﺼﻮر ت ﻢ ﺗﺎ وﻗی � ﮐﻨ ﮐﻪ دورﺗﺮ در آﺳﻤﺎن ﺷﺐ اﺳﺖ - � ﺠﻪ ﻧ � ن ﻧت ی اﻣﺎ ﭼﻨن ﻢ ﮐﻪ ﻣﺎە وﺟﻮد ﻧﺪارد � ی � ﮔ بﻪ اﯾﻦ ﻋﻠﺖﮐﻪ اﻧﺪازە � ﻓﺎ � اش را ن ی ﺶ از ﺣﺪ ﺗﺨﻤن � ﺑ � در ﻣﻮارد ﺧﺎ � . ﻢ � زﻧ ن اﺳﺖ؟ ی ﺲ ﭼﺮا ﭼﻨن � ﺟهﺎن � ﺶ ﻧﻮ � ی اﯾﻦ ﮔﺮا ﺧﺎﺳﺘگﺎە ﻧهﺎی ف ﮐهﻨﻪ و از ﻣُﺪاﻓﺘﺎدە ﺑﯿی اﺳﺖ. اﻓﺮاد ﺑﺮ آن � �� ا ﺶ � اﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﭘ � ف را ﻓﺎش ﻋﻠﻢ ﺟهﺎی � ف ﺑﯿی ﺳﺎزد ﮐﻪ � ﺶ � ﮐﻪ در ﭘ � ن درک ﺷﻮد. ﻫﻨگﺎ ی ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﻮاﻧن ن ا ﺑﯿی ﺷتبﺎە � ﻢ، ﻋ � ﮐﻨ ﻠتﺶ اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻗﺎﻧﻮن درﺳﺖ را ﮐﺸﻒ ﻧﮑﺮدە ﻢ. � ا ﺟهﺎن � ف ﮐهﻨﻪ و از ﻣُﺪاﻓﺘﺎدە ﺑﯿی ﺪ بﻪ ﻗﻠ � ن بﺎ ی ﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻗﻮاﻧن �� ﮔ ﻤﺮو ﮋە � ﺎز و � ﮏ ذرات اﻣﺘ � ف ی � ﻓ ﺪادﻫﺎی رخ � ای دﻫﺪ، بﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ ﺗﻤﺎم رو دادە در ﺳﻄﺢ کﻼن - � ﻪ �� ﮐﻪ ﺟهﺎن را در آن ﺗﺠ � ﺳﻄ ﻢ � ﮐﻨ - بﻪ ی ﻧﺤﻮ ﻣﻄﻠﻮب ﻖ �� از ﻃ ی در ﺳﻄﺢ ذرات ﺗﻮﺿﯿﺢ دادە ﺪادﻫﺎی � رو ﻪ �� از ﺗﺠ � ﻢ ﺗﻮﺟﯿ � ﺮ ﻧﺘﻮاﻧ � ت ا ﺷﻮد. از اﯾﻦ ﻣﻨﻈﺮ، ﺣی ﺎﻫ � ﺎﻧﻪ ی آ ی ت ون �� ﺧﻮد ﺑﺮ ﺣﺴﺐ اﻟ ﻪ �� ﻢ، ﺗﺠ � ﻫﺎ اراﺋﻪ دﻫ ی ﻣﺎ بﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﻣﺤﺪود و ت ون �� بﻪ ﺣﺮﮐﺖ اﻟ � ﻣﻨﺤ � ﻫﺎ ﺷﻮد. ب ی اﺳﺖ: ﺣﺮﮐﺖ � ﺟ � ﺖ در ﺳﻄﺢ ذرات ﻧهﺎﯾﺘﺎ � ﻋﻼوە ﺑﺮ اﯾﻦ، ﻓﻌﺎﻟ ت ون �� اﻟ ﻫ ﻪ �� ﺎ ﮐﻪ ﺗﺠ ﺎﻫﺎﻧﻪ � ی آ ی ﻣﺎ را درﺳﺖ در ﻟﺤﻈﻪ ی ﺣﺎل ﺗﻮﺿﯿﺢ � ت ون �� ﺣﺮﮐﺖ اﻟ � دﻫﺪ بﺎ ﺑﺮر ﻫﺎ در ﻟﺤﻈﻪ � ﺶ ﻣﻌﻠﻮم � ای ﭘ ﺷﻮد، ت ون �� و ﺣﺮﮐﺖ اﻟ ﻫﺎی ﻟﺤﻈﻪ ت ون �� ﺣﺮﮐﺖ اﻟ � ﺶ بﺎ ﺑﺮر � ای ﭘ ﻫﺎی ﻟﺤﻈﻪ ﺶ � ای ﭘ ن ی ﺗﺮ و ﻫﻤن ت ون �� ﻃﻮر ... ﺗﺎ ﺑﺮﺳﺪ بﻪ ﺣﺮﮐﺖ اﻟ ﻫﺎ در آﻏ ﺎز ن ﺑﺮای اﺛﺮات ی � ﺖ در اﯾﻦ ﻣﻨﻈﺮ، و ﻧ � ﺑﺮای ﻋﺪمِ ﻗﻄﻌ �� ﮐﯿهﺎن. ﻫﯿﭻ دﻟ ﺎ ارادە � ی ﺑﺮای ﺧﻮدﻣﺪاری ﺎس وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺟﺎی � ﻣﻘ ﺎ، �) ی آزاد