نامیرایی

ﺣﻀﻮر زﻧﺪە ٩٥ � ب اﺳﺖ ﻗﺮار � ﻣﻌﺘ ی د. ﻓﻘﻂ اﺻﻼح و ﺗکﺎﻣﻞ اﯾﻦ � ﮔ روش ض وری اﺳﺖ. �� ﺷﻨﺎ ١ � � واﻗ گ � ﻓﺮدی ﻣﺎ را در ﻫﺮ زﻧﺪ � ت ی ﮐﻪ ﻫﺴی � اﯾﻦ ﻋﻨ � اﺟﺘﻤﺎ � ای ﺷکﻞ ﺪ ﻣﻦ بﻪ ﻃﻮر � دﻫﺪ، از د اﻟﻌﺎدە ﺧﺎرق ای ﻣهﻢ بﻪ ﻧﻈﺮ � رﺳﺪ - ﺪە � پﺪ ﻮﻧﻪ � ی ﻣﻌﻤﺎ ی ﺴﺎن � ﺎن ا � ﻣ � ن اری و ﻫﻤﺪ ی � ن ﻟﺖ، ﺑ ن � ﻣ ﻗﺎبﻞِ ﺗبﯿ � ﻫﺎ ﮐﻪ ابﺪا ن ی ن ﮐﻪ بﻪ ﻫﻤﻪ � ﺴﺖ، آن اﺣﺴﺎ � ن ﻧ ﻋﻘﻼی ی ﻣﺎ دﺳﺖ � دﻫﺪ و ﻣﺎ را از ﺟﻨبﻪ ﺴﺎن � ا � وﺟﻮدِ ﻣﺤﺾ � ای ﻣﺴﺤﻮر � ﮕﺮی � د ﺪە � ﺎری از پﺪ � ﺴ � ﮐﻨﺪ و ن در ی ﮕﺮ، ﻫﻤﭽﻨن � ﻫﺎی د � ف ﻫﻢ ﻏﺎﻟبﺎ �� ﻓﺮاﯾﻨﺪﻫﺎی ﺗﺎر ن ی ﻋﺎﻣﻞِ ﺗﻌﯿن ﮐﻨﻨﺪە، بﻪ ا ﯾﻦ ﺷکﻞ � � ﻋﻨ � دﻫﻨﺪە ﺑﺮ ﮔﺮدد - ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ ﮐﻪ ت از ﺳنّﺖ و بﺎزﺳﺎزی � ﺸ � ﺑ � ﺎن اﯾﻦ ﺳﺎﺣﺖِ ﺷﺨ � ﺑ � ﺴﺖ( � ﺪ و اﺛبﺎت ﻧ � ﺰد )بﺎ ﺳنّﺖ و بﺎزﺳﺎزی ﻗﺎبﻞ ﺗﺄﯾ �� ﮔ ﻖ �� ت از ﺷﺨﺺﮐﻪ از ﻃ ﺎی � ﻔ � ﺗﺎ ﮐ » ﭘﻨﺞ ﺣﺲ « ﺎﻓ � در ن و ﺘی ﻗﺎبﻞ ﻓهﻢ اﺳﺖ و از اﯾﻦ رو دارای ف اﺳﺖ. ﺎی � ﮏ ﻣﻔهﻮم ز � ت ﮐﻪ ﺎی � ﻔ � ً بﺎ اﯾﻦﮐ � اﺣﺘﻤﺎ � بﻪ ﻫﺮﺣﺎل، اﯾﻦ ﺳﺎﺣﺖ ﺷﺨ ﺖ � ﺎﻓﺖ اﺳﺖ، و بﻪ ﻫﻤﺮاە ﻫﻢ کﻠ � بﺎ ﺣﻮاس ﻗﺎبﻞ در � ﺷﺨﺺ را ﺳﺎزﻧﺪ، بﻪ ﻧﺤﻮی ﻣﺮﺗبﻂ اﺳﺖ، اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻨﻮز ﻪ � ﻫﯿﭻ ﻓﺮﺿ � ای ﻧ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺤﻮە ی اﯾﻦ ارﺗبﺎط را ﺗﻮﺿﯿﺢ دﻫﺪ. اﯾﻦ ارﺗبﺎط بﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ گﺎە بﺎرﻗﻪ ای ا ز اﯾﻦ ت دە � ﮔﺴ � ت ﺳﺎﺣﺖ ﻫﺴی ﺟﺎن بﻪ در � ﺎی � ﻖ بﻘﺎ �� ﺗﺮ از ﻃ ﺑﺮدە � ﺎت آد � ی ﺣ - ف ازﻇﺎﻫﺮ �� ﮔﻔﺘﺎر او، اﻋﻤﺎل او، ﺗﻮﺻ ١ . روش � ﺷﻨﺎ ﻤﻞ در آﺛﺎر ﺟﺎﻣﻌﻪ � ایﮐﻪ ز � ف ﺧﻮد بﻪ کﺎر � ت و ﻓﻠﺴ ﺷﻨﺎﺧی ﺑﺮد ﺗ ب از ﺮﮐﯿی ﺪە � ب و ﻋﻠﻢ ا ت )ﻋﻠﻢ ﺗﺠﺮی ﺪارﺷﻨﺎﺧی � و روش ﺷهﻮدی پﺪ � ب ﻋﻠ دو روش ﺗﺠﺮی ﮏ � ﺗ ل( اﺳﺖ. او ﻫﺮ دوی اﯾﻦ روش � ﻫﻮ ﻫﺎ را ﺑﺮای � ب � ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﻌﺘ داﻧﺪ. )م.(