نامیرایی

ی ﻧﺎﻣ � ی ا ی ٩٨ � ﻞ ﺷﺨ � ن ﺷﻮد: ﭘﯿﻮﻧﺪ دادنِ ﺗﻤﺎ ی ی ﻣﻨﺘﻈﺮە ﺑﻮد ﺗبﯿن � ً ﻏ � کﺎﻣ ام بﻪ بﻪ از ﻧﻮ ﺟهﺖ دادنِ � ﺖ ﮐﻪ کﻞ ﻋ � ﺧﺎص بﻪ اﯾﻦ واﻗﻌ � ﻣﺴﺎﺋ ی بﺎی � ﺎرﻫﺎی ارزش ز � ﺎدﯾﻦ بﻪ ﻣﻌ � ﺑن ت ﺷﻨﺎﺧی ﺶ داﺷﺖ. اﯾ � اش ﮔﺮا ﻨﮑﻪ زﻣﺎﻧﻪ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺪ ﺑﺮ ض ﻋﺮﺿﻪ ی ای ﭼﻨن ن ﻞ روﺷی � ای آﻣﺎدە ﺑﻮدە اﺳﺖ دﻟ ﻪ �� دارد، و آن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻈ ی � ﮐﻪ ﻓﻘﻂ بﻪ ﺗﻔﺴ � ﻫﺎی آن ﻋ � � �� ﺗﺎر ب ﭘﺮداﺧﺖ ی ﺶ ﺷﺪ ﮐﻪ بﻪ ﺟﻨبﺶ � ﺲ و ﭘ � درﻧﮓ ﻃﻮری ﻫﺎی ب ﺎبﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، در آن دورە، ﻣﻦ، ی � ﻂ ﺑ � ض ی ر � در ﺗﻀﺎد ﻫ � ﻣﻌﺎ آﻧﮑﻪ بﺪاﻧﻢ، واﺳﻄﻪ ﺑﻮدە � ﺎت ﻋ � ض ور � ی ام . ﻗﻄ ﺰە ﺐ �� ﻧﻤﺎی ﻏ ﻪ ی ﻣﻦ ب ت اﺷﺎرە داﺷﺖ ﮐﻪ روح زﻣﺎﻧﻪ بﻪ ﻧﺤﻮی ﻣﺤﺘﻮم ﺑﺮای آن ﻣﻘﺪر ﺟهی ﮐﺮدە ﺑﻮد. ، گ � ﺲ از ﭼهﺎر دﻫﻪ ﺗﺤﻮﻻت زﻧﺪ � ، ﻢ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻦ �� ﺴﺖ بﮕ � ﺎزی ﻧ � ﻧ ب و ﺎی � ع ارز � بﻪ ﻣﻮﺿ � ﻓﺎ � ض اﺳﺖ ﮐﻪ ض اﺛﺮم دﯾﺮزﻣﺎی ی اﯾﻦ ﻧﺨﺴﺘن ﺎدآوری ﮔﺬﺷﺘﻪ � ن بﺪل ﺷﺪە اﺳﺖ. از اﯾﻦ رو، اﻗبﺎل �� ی ﺗﺎر ﻪ ﻣﻦ ب دﻋﻮت دوﺳﺘﺎﻧﻪ �� ش ﻗﺪ � ی ﻧﺎ ﮏ � ، ﺪ � ت ﺟﺪ ﺮاﺳی � ام ﺑﺮای آﻧﮑﻪ، بﺎ و ﺲ از ﺟﻨﮓ اﻣﺮوزی ﻣﻮرد بﺤﺚ و � ﺴﻞ � ﮕﺮ اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺗﻮﺳﻂ � بﺎر د ب ً ی � ی د، کﺎﻣ � ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮارﮔ از اﻓﺮ �� ﻃﺮﻓﺎﻧﻪ اﺳﺖ. ﻓﻘﻂ بﻪ ﻋﻨﻮان اد � اﺳﺖﮐﻪ � ــــﺦ ﻣﻌﺎ � ض در ﺗﺎر � ّ و ﺣﺎ � ﺎ اﯾﻦ ﮐﺘﺎب � ﺧﻮاﻫﻢ بﺪاﻧﻢ آ ﻫﻨﻮز بﻪ ﺎ ﻧﻪ . � ف بﻪ ﻣﺤﻘﻖ اﻣﺮوزی دارد ت ف ی ﺑﺮای ﮔﻔن ی � ت ﭼ راﺳی ﭘﺮﺳﺶ ام از ﺧﻮاﻧﻨﺪگﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ. � ی ی ﻣﺎ اﻫﻞ ﺗﺄﻣﻞ و ﺗﻔﮑﺮ � در ﻋهﺪ ﭘ ﺎزی را ﮐﻪ در � ﻢ. اﯾﻦ اﻣﺮ ﻧ �� ﺷ ن اﯾﻦ زﻣﺎنِ بﺎزاﻧتﺸﺎر اﯾﻦ اﺛﺮ ﺟﻮای � ام اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻢ و بﻪ آن ﮔﺮدن � � ﻧهﻢ روﺷﻦ ﺎز � ﻪ ﮐﻨﺪ، ﻧ � ﺪوارم آن را ﺗﻮﺟ � ﮐﻨﺪ و اﻣ بﻪ زﻧﺪە ﮐﺮدن ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪە � ﺎن ﺣﺎل و ﻫﻮای ﺧﺎﻃﺮات ﺷﺨ � ﺪ بﻪ آن بﺎ ﺑ � ی ﺟﺪ ب ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدە ی �� ﺐ و ﻏ � ﺪادﻫﺎی ﻋﺠ � ﺧﻮد از رو ف اﺗﻔﺎﻗﺎ ﻌی � ، ام ت ی � ض وری ﭘﻨﺪاﺷﺘﻪ � اﺗﻔﺎق اﺳﺖ و اﻏﻠﺐ � ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮا ﺷﻮد، ﺧﻮد در