دیگران در میان ما

١٧٣ ﺴﺖ � ﮐﻪ وﻃﻦ ﻧ � ﺷﻌﺮ و ﺷﺎﻋﺮی در زادگﺎ � ﺤﺎﻧﻪ اﻓﻀ � ر آﻧﭽﻪ در اﯾﺮان از آن بﻪ ﻋﻨﻮان » ﺎت ﻣهﺎﺟﺮت � ادﺑ « � ﺎد � ﻢ، ﮐﻪ بﻪ � ﮐﻨ ﺪی ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺎﻋﺮان و داﺳﺘﺎن � ﻣﺤﺘﻮای ﺗﻮﻟ ﻦ آ � ف ﺳﺎ ﺴﺘﺎی � ﺴﺎن اﻓﻐﺎ �� ﻧ ن � اﺷﺎرە ﺎت ﻣهﺎﺟﺮت � ﺎر ﻣﺘﻔﺎوت از ﻣﻔهﻮم راﯾﺞ و ﻣﺘﺪاول ادﺑ � ﺴ � ، ﮐﻨﺪ � ت اﻃﻼق ﺎی � ﺎت ﻣهﺎﺟﺮت بﻪ ادﺑ � ﺎﺳﺖ. بﻪ ﻃﻮر ﻋﺎم، ادﺑ � در دﻧ ﻮد ﮐﻪ ﺷ در ﺪ � ف ﮐﻪ بﻪ آن ﺗبﻌ ﺎی � ﺷﺎﻋﺮ و ﻓﺮﻫﻨﮓ و ز � ﺎن ﻣﺎدری � ف ﻓﺮﻫﻨﮓ و ز ی ﻣﺮز ﺑن � ﺷﺪە اﺳﺖ، ﺧﻠﻖ ﺷﻮد. بﻪ � ،� ﻧﻮ ﺎت ﻣهﺎﺟﺮت � ت را ادﺑ ﺎی � ﺗﻮان ادﺑ ﻤﺎژﻫﺎی دو � ﺖ و ا � ﺎن، ﺷﺨﺼ � ﺸﻪ، ز � ﻞ، اﻧﺪ � ﺴﺖ ﮐﻪ از ﺗﻠﻔﯿﻖ ﺗﺨ � دا � ﺪ � ن ﻣبﺪاء و ﻣﻘﺼﺪ ﺧﺎﻟﻖ ﺧﻮد، ﺗﻮﻟ ی زﻣن � ﺮ ﻣﺒﻨﺎ را ﺑﺮ اﯾﻦ � ﺷﻮﻧﺪ. ا ﻒ ﻗ �� ﺗﻌ ﻪ � ﺎ ﺣﺎﺷ � ن ﻣﺮز ی ﻢ، ﭼﻨن � ﺮار دﻫ ﺴﻨﺪگﺎن �� ای ﺑﺮای ﺷﺎﻋﺮان و ﻧ ﻦ ﺷﺪە � ف ﮐﻪ ﺗﺮک وﻃﻦ ﮐﺮدە و در اﯾﺮان ﺳﺎ ﺴﺘﺎی � اﻓﻐﺎ اﻧﺪ، وﺟﻮد ﻧ ﺪاﺷﺘﻪ ﻪ � ﺪی رو � ﺎن ﺟﺪ � ﺮا ﻧﻪ بﺎ ز � اﺳﺖ، ز رو ﺑﻮدە اﻧﺪ و ﻧﻪ ﺗﻔﺎوت ﻫﺎی ﻓﺮ � گ � ﻫﻨ ﻪ ﮐﺮدە �� ت را ﺗﺠ �� ﻋﻤ ﮐﻪ ﺳﺎل � از ﻋﻠ �� ﺪ � اﻧﺪ. ﺷﺎ ﻫﺎ ﻃﻮل ﮐﺸ ﺪ ﺗﺎ � ﺗﻮﺟﻪ ب ب ﻗﺮار ﺪات ادی � ع ﺗﻮﻟ � ﻦ اﯾﺮان ﻣﻮﺿ � ﺖ ﻣهﺎﺟﺮان اﻓﻐﺎنِ ﺳﺎ � ﻪ وﺿﻌ ﻪ �� ﺎن و ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺗﺠ � ز گ � گﺎﻧ � ف ی ی د، ﻫﻤن � ﮔ ﻧﮑﺮدن ﺗنﺶ ﻫﺎ و ﺗ ﻨﺎﻗﻀﺎت �� ﻃﺒ بﺎن �� ن ﻣﻘﺼﺪ بﺎ آن دﺳﺖ بﻪ ﮔ ی زﻣن � ای بﺎﺷﺪﮐﻪ ﻫﺮ ﻣهﺎﺟﺮی در