دیگران در میان ما

وﻃﻦ ﺟﺎ ی ﺳﺖی ﺸﻨﺎﺳﻨﺪ � ﮐﻪ ﻣﺮدﻣﺶ رﻧﺞ ﺗﻮ را ٢٣ ﺎن � ﮏ ﻗﺴﻤﺖ از پﺎ � ﻢ را در � از ﺑﺮادرﻫﺎ �� ﻣﻦ داﺳﺘﺎن ﻧﺎﻣﻪ ﺖ � ام روا ﮐﺮدە ﻪ �� ﻢ، ﺗﺠ � ﮏ ﺧﺎﻧﻮادە ﺑﻮد � ام؛ ﭼﻮن بﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ در ی ﻣﻦ و او ﺧ �� ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد. ﺴﺖ. ﺑﺮادرم � ﺑﺮادرم ﻧﺘﻮا � ﺸگﺎە ﺑﺮوم و � ﺴﺘﻢ بﻪ دا � ﻣﻦ ﺗﻮا ض � ﺎ � بﺎاﺳﺘﻌﺪادی ﺑﻮد و ر �� � ض � ﺎ � ﺎد ر � ﺧﻮب ﺑﻮد. در اﻟﻤﭙ �� اش ﺧ � ﺷهﺮک ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﻘﺎم اول ﺷﺪ و ﺧﻮاﺳﺖ بﻪ رﻗﺎبﺖ دور بﻌﺪی ﺑﺮود � ﭼﻮن اﻓﻐﺎن ﺑﻮد، ﮔﻔﺘﻨﺪﮐﻪ ﺗﻮ ﻧ � و ﺎدﻫﺎی بﺎﻻﺗﺮ � ن در اﻟﻤﭙ ﺗﻮای ش ﮐﺖ � ﺎ ﺗﮑﻮاﻧ � . ن ﮐی � دوﺳﺖ داﺷﺖ و کﻼس �� ﺪو ﺧ ﺴﺖ در � رﻓﺖ و ﺗﻮا ت ﺴﺖ، اﻣﺎ وﻗئ � ﺎدم ﻧ � ﺶ � ﺎ � ش ﮐﺖ ﮐﻨﺪ. ﺟﺰﺋ � ن ﺗﮑﻮاﻧﺪوی اﺳﺘﺎئ � ﺧﻮاﺳﺖ بﻪ ﻣﺴﺎبﻘﺎت ﮐﺸﻮری ﺑﺮود، بﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ بﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻓﻐﺎن � ﺑﻮدن ﻧ ف ف ﺑﺮوی و اﯾﻦ ﻣﺴﺎبﻘﺎت ﻓﻘﻂ ﺑﺮای اﯾﺮای ﺗﻮای ﺎ اﺳﺖ. ﻫ ﻧﻤﺮە � ت ﺶ در ﻣﺪرﺳﻪ ﺧﻮب ﺑﻮد اﻣﺎ وﻗی � ﻫﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﺮای ﺶ � ﭘ ﺛبﺖ ﻧﺎم ﮐﻨﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ بﺨﺶ � ﺸگﺎ � دا ً اﻓﻐﺎن � ﻧﺎﻣﻪ آﻣﺪە و ﻓﻌ ﻫﺎ را � ﺛبﺖ ﻧﺎم ﻧ ﺸگﺎە ﺑﺮود. بﺎرﻫﺎ بﻪ ﺧﺎﻃﺮ � ﺴﺖ بﻪ دا � ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮادر ﻣﻦ ﻧﺘﻮا اﻓﻐﺎن ﺶ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪە ﺑﻮد ﮐﻪ آن � ﺑﻮد ﭼﻪ را دوﺳﺖ داﺷﺖ رﻫﺎ ﮐﻨﺪـ � و ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﮐﻪ ض � ﺎ � ﺎد ر � ﺗﮑﻮاﻧﺪو، اﻟﻤﭙ ﺶ � ﺧﻮاﺳﺖ ﭘ ﺸگ � دا � ﺎ ﻪ بﻪ ﻃﺮف � بﺨﻮاﻧﺪ. دو بﺎر ﺗﻼشﮐﺮد ﺗﺎ از اﯾﺮان ﺧﺎرج ﺷﻮد و از راە ﺗﺮﮐ ی وﻫﺎی ﻣﺮزی اﯾﺮان او را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و بﻪ اردوگﺎە بﺪﻧﺎمِ � ﻧ � ﺪ و � ﺎ � ﺎ ﺑ � ارو » ﺪﺳﻨﮓ � ﺳﻔ « �� ﺑﺮدﻧﺪ. ﺧ دارﻧﺪ. � ﺪﺳﻨﮓﺧﺎﻃﺮات وﺣﺸتﻨﺎ � ﻫﺎ ازﺳﻔ ﻪ �� ﺪﺳﻨﮓ ﺗﺠ � ﺑﺮادر ﻣﻦ ﻫﻢ در ﺳﻔ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ � ی ﻫﻮﻟﻨﺎ ی آن را � بﻪ ﻣﺎ ﻧ � . ﮔﻔﺖ ت آزارش دادە ﺑﻮدﻧﺪ. پﺪرم بﺎ ﻫﺰار بﺪبﺨی �� داﻧﻢﮐﻪ ﺧ ﺶﮐﺮد و بﻪ ﺧﺎﻧﻪ آوردش و بﻌﺪ او را رواﻧﻪ � ﺪا � ﭘ ﺴﺘﺎن ﮐﺮد. اﯾ � ی اﻓﻐﺎ ﻦ از ﻗﺰاﻗﺴﺘﺎن درآورد و بﻌﺪ از ﻣﺪت � ﺑﺮادرم بﺎﻷﺧﺮە � ﺗﻮا گ � ﻫﺎ دوﻧﺪ ﺴﺖ ی د و اﻻن بﺎ ﺧﺎﻧﻮادە � ﺖ بﮕ � ﺗﺎبﻌ � گ � اش آﻧﺠﺎ زﻧﺪ ﮐﻨﻨﺪ.